son kalan pizza dilimi

kalabalık bir ortamda ya da yabancı bir ortamda her nedense kimsenin almaya cesaret edemediği zavallı pizza dilimidir. onu almaya çekinir insan.

(bkz: olsa da yesek)

Herkes tıka basa doymuşsa o son dilimi birbirine satmaya çalışır. Eğer kimse doymamışsa ya biri alıp dilinde çevirip arkadaşlarıyla paylaşmayı teklif eder şerefsizce ya da 10.000 parçaya bölünür zavallı son dilim pizzası.

kimsenin almaya kıyamadığı dilim. son dilim yaklaştıkça zaten dialoglar başlar:
- anam çok yedim ha
- bi tane daha yersem eve gömleksiz gidecem
- tuvalet nerdeydi ki?
- ay ben bu pizzayı hiç beğenmedim *
hadi almıyorsunuz diyelim, alana niye pis pis bakıyorsunuz? yazık değil mi; çöpe mi gitsin? sizin kibarlığınız altında güzelim pizza konforlu bir midede sindirilme fırsatını mı kaçırsın?
sesleniyorum size. hepiniz ruh hastasısınız lan! pizza keyfinizi beklemekten bıktı, siz son dilime eğreti eğreti bakmaktan bıkmadınız...

en soğuk pizza dilimidir. kaşarları donmuş ve ilk yenen pizza dilimiyle alakası bile yoktur.
ancak insanoğlunun aç gözlülüğü yüzünden en kötü olan pizza en iyi olan pizzadan bile daha güzel görünür. çünkü o en sona kalmıştır ve o dilim en kıymetlidir. aslında çirkin sona kalmış bir dilimdir.
pizzacıya gidip 1 dilim pizzası olan menülerden birini aldığınızda size en sona kalan dilim pizzayı verse olay çıkartırsınız ama bütün pizza olunca iş değişir.

(bkz: entrynin sonunun gelmemesi)