bugün

samimiyetsizler kullandığı için en samimi denebilecek cümleleri bile samimiyetsiz ifade eden söz kalıplarıdır. yani aslında canım, kıyamam, şimdi arayacaktım bende gibi söz kalıpları masum aslında. kullanım şekli, söyleyiş şekli önemlidir. ve bu da samimi mi yoksa samimiyetsiz mi söyleniyor hemen belli olur. samimiyetini iyi anlamda çözdüğünüz kişileri pamuklara sarın derim.
(bkz: canım)

Bırak lan.
Ben de seni arayacaktım şimdi.
Yaa canımmm.
Canım yaaa.
Yaaa ben de seni özledim.
Canımın içi.
Bi ara ayarlayalım takılalım kanka.
Özlettin kendini valla.

Gibi sikimsonik şeylerdir. iğrençsiniz.
Ne olursa olsun ben hep senin yanındayım. Diyen tiplerin kullandığı kalıplaşmış klişe zincirleme tamlamalardan oluşur.
Gözyaşımı kendim sildikten sonra yanındayım diyeninde.
"hiç arayıp sorduğun yok hayırsız."
"Bir şeye ihtiyacın olursa söyle."
söz kalıplarının günahı yok. insanların kendisi samimiyetsiz.
cümlenin herhangi bir yerine iliştirilen "canım".
Bekaret beyindedir.
"Canım çok tatlısınız, Allah ayırmasın."
Tmm cnm...
"Tamam tatlışım."
kanka ya ben öyle bir insan mıyım ?
şimdi buraya ne yazsam saçma olur çünkü samimiyetine inandığım bir insanla konuşurken muhakkak kullandığım kalıplar da vardır. Samimiyetin kişilikle, tavırlarla ve içinde bulunulan durumla alakalı bir bütün olduğunu düşünüyorum samimi insan bi şekilde hissettirir samimiyetini zaten.
içerisinde “tatlım” barındıran herhangi bir kalıp.