rezil olma korkusu

kimse rezil olmak istemez elbet ama evet, var böyle bi korku.
ortamda bi espri yapsam gülerler mi, şunu şöyle yapsam dalga geçerler mi gibi bir çok paranoyakça soruyla pekişen bir korkudur. sırf bu korku yüzünden girişken olamazsınız, asosyallik başlar. özgüvenli insanlara gıpta edersiniz. yüksek sesle konuşamazsınız. binevi özgüvensizliktir.
(bkz: kendimden biliyorum)

ortamlarda hep başıma gelen kötü bir korku bir paranoyak bu tür şeyleri insanın bi şekirde yenmesi lazım yoksa sonu kötü.
(bkz: cok biliyosan kendin yap)

birçok inançlı insanın, inançlarındaki bazı şeyler mantıksız gelse de, "olsun ya inanmaktan vazgeçmiyim" diyerekten, inandığı şeyin yanlış olmasını istemesinin özünde barınan korkudur. ayrıca birçok din adamının iki saat açıklama yapmasına neden olur bu korku. çünkü evveliyatından tüm hırsıyla savunduğu bir şeye, birden yalanmış bu diyemez. bir kulp bulur, yine de rezil olmak istemez. halbuki zaten rezil olmayacaksın ama psikolojidir bu tabi, olur böyle şeyler.

(bkz: sosyal fobi)

Genellikle sunum hazırlıklarında planlanan korku türüdür. Sunum esnasında vuku bulması halinde ise, yoğun bir sıvı akışına sebep olabilir. Bu sıvı türü ter olabileceği gibi çişe de dönüşebilir.

başa gelen üst üste rezilliklerden sonra, tekrar tekrar düşünülen rezillik abidesi.

O korkuyla yaşanmaz efendim. Konu ne olursa olsun korkunun üzerine gidilmesi gerekir. Aksi halde rezil olucam korkusu insanı daima yerinde saydırır, ilerletmez.

istiklalde her tramvay çanı sesi duyduğumda hissettiğim duygu. Ulan bu sefer çarpacak valla diyerekten heyecanla sağa sola kaçma çabası.

bende olan muzdarip olduğum durumdur. sokağa çıkarken benim işkence yaşamama sebep oluyor. "acaba t-shirtüm mü yamuk, paçası mı kıvrılmış pantolonun, yüzümde bir şey mi var?, gülüyorlar, acaba bana mı?, banamı bakıyorlar?" lan yeter be bu ney.

arkadaş ortamında da ayrı bir şey. "ağzımdan yanlış bir şey çıkar. hepsi bana güler. benle hep dalga geçerler. dikkatli konuşmalıyım. aman ağzımdan tükürük çıkarsa kötü olurum. yanlış bir şey söylemiyim" gibi şeyler düşünüyorsun hep. sınıfta ya da ortamda söz almak isterken, bir bilgini paylaşmak isterken ya da yanlış bir bilgiyi düzeltmek isterken çekiniyorsun hep. "acaba beni bozarlar mı? tartışma mı çıkar?" diye. doğru olduğun bir bilgiden bile emin olamıyorsun.

işte bunlar hep aileden kaynaklanıyor. o özgüveni aşılayamadıklardan böyle oluyor hep.

aksine o korku özgüven eksikliğinden kaynaklanır.

aşılmadığı takdirde sosyal fobiye dönüşür.

üzerine gitmek lazım.

etrafınız mal ve rezil insanlarla doluyken sizin ufak tefek şeyler için böyle düşünmemeniz lazım.

boşu boşuna aptal bir düşünce yüzünden mutsuz olma sebebidir. ayrıca bu duyguyla hareket ettiğiniz zamanlar daha da çok rezil oluyorsunuz.

Hayatı dolu dolu yaşayamama, güvenli sulara mahkum olma sebebidir.

6. sınıfta düz takla atmayı beceremeyip kurbanlık tosun gibi yana devrildiğimde benim için tohumları atılmış oldu. Şerefsizler gülmeseydi şu an bambaşka bir hayatım olabilirdi lan.

bu işin püf noktası öz saygı ve öz sevginizin tam olmasıdır. yeterince gözlem yaparsanız etraftaki utanmaz arlanmaz orospu çocuklarının nasıl hit yaptığını görürsünüz. onlar için kendileri dışında hiç kimsenin bir önemi yoktur. ayrıca rezil olsanız bile insanlar 5 dakika dalga geçip unuturlarken size sonsuza kadar damgalanmışsınız gibi hissettirir. çünkü siz 'fazla iyi' olup takdir ve sevgi görmek üzere yetiştirildiniz. bu yüzden insanların tepkilerine fazla bağlısınız. bunu atlatmak için çalışmalar yapın. insanları siktir edin. kötü çocuk olun.

Bir insanın egosunu tespit ettiğinizde, o insandan kaçın.Asla aynı ortama girmeyin.Sizi küçük göstermeye çalışacaktır.Tevazu sahibi insanlarla beraber olun.Bunu yapamıyorsanızda yalnız kalın.

Hani delik bir çoraptan çıkan parmağı saklamaya çalışırsınız da o en olmadık zamanda fırlar. Onun için bir yerden sonra salmak gerekir.

Rezil edecek korkudur. Herhangi bir işi yapmadan önce yapamayacağın korkusunu atman lazım. Kendine güven ve o korkunu yavaşça siktir et delikanlı.

Bende olmayan korkudur. Çünkü kendimi her alanda her daim rezil etmeye çoktan alıştım.

doğuştan olan özellik.kolay kolay geçmez.

Yüzünden kendimizi asla gerçekleştiremediğimiz ve keşfedemediğimizdir. Eğer hayırsız bir işse bu dediğim müstesna..