resulullahla benim aramdaki farklar

ah muhsin ünlünün yeni şiiri.
http://www.afilifilintalar.com dan.

----

Resulullah süper bir insandı, ben o kadar değilim.
Resulullah yolda Ebu Bekir'i görse "Es Selamu Aleyküm Ya Sıddık"; derdi,
ben yolda Ebu Bekir';i görsem tanımam.
Resulullah asla yalan söylemezdi; ben annem ölürken hiç ağlamadım.
Ben annem ölürken çok ağladım çünkü annem
gırtlağından hırıltılar çıkarırken nasıl terliyordu, görmeliydiniz.

Resulullah Azrail'i yolda görse tanırdı;
ben Azrail'i annemin yanında görseydim ona bir çift lafım olurdu,
derdim ki şimdi yani af edersin ama o sıktığın annemin gırtlağı.

Resulullah olsa ona bunları söylesem o bana gülümserdi;
o bana gülümserdi ben ona derdim ki, anam babam yoluna feda olsun ey Allah'ın Resulü;
fakat şu koca melek, annemin gırtlağını sıkıyor, bir şeyler yapamaz mıyız?

Resulullah orada olsaydı annemin elini tutardı derdi ki "Kızım ha gayret!";
ben orada olsaydım annemin elini tutardım ve derdim ki "Anneciğim ölmesen..."

Ben oradaydım annemin elini tuttum ve dedim ki "Anneciğim seni ben..."
Annem döndü bana bir baktı o bakışı görmeliydiniz.

Resulullah o bakışı görseydi merhametten ağlardı;
ben o bakışı gördüm haşyetten bayılacaktım ama annem elimden tuttu.

Ne tuhaf, anneler ölürken bile çocuklarının

Anneler ölürken bile çocuklarının ellerini bırakmıyor ne tuhaf!

Resulullah çok şanslı bir insan
annesi öldüğünde o küçücüktü;
benim annem öldüğünde ben küçücük değildim,
zaten şanslı birisi de değilimdir, filmlerim iş yapmaz.

Annem daha yeni öldü fazla uzaklaşmış olamaz!

Olamaz dedim annem son nefesini alıp da vermeyince
Verse de ben alsam onu, içim ferahlasa, siz de görseniz
Resulullah tutsa annemin elinden birlikte geçseler çölü
Nasıl olsa Resulullah da ölü annem de ölü...

(bkz: fark var) gibi berbat bir bakınız vererek okuyucuları şiirden alıp başka bir yere yönlendirme gibi bir maksadım olamaz. *
allah var, güzel şiir hakkaten.

hakettiği değeri bulamamış şiirdir.

"resulullah Azrail'i yolda görse tanırdı;
ben Azrail'i annemin yanında görseydim ona bir çift lafım olurdu,
derdim ki şimdi yani af edersin ama o sıktığın annemin gırtlağı."

bu nası bişeydir? ah muhsin abi ah.

(bkz: Ah Muhsin Ünlü yle benim aramdaki farklar)

çok güzel şiirdir, yetenekli adamsın vesselam onur ünlü.

"resulullah o bakışı görseydi merhametten ağlardı;
ben o bakışı gördüm haşyetten bayılacaktım ama annem elimden tuttu.

ne tuhaf, anneler ölürken bile çocuklarının

anneler ölürken bile çocuklarının ellerini bırakmıyor ne tuhaf… "

tüyleri diken diken eder. arkada erkan oğur - seyreyle güzel çalarken okunursa daha bir anlamlı, duygulu olur.

"modern bir alışkanlıktır ölmek, seni doğasıya seviyorum" diyerek klişelerle arasındaki bağlantıyı bir kere daha göstermiştir. şairin bu mısrasını bir adım daha ileriye götürmek imkansız hale gelmiştir.

koca koca adamları ne hale sokan şiirdir. ahhh be muhsin ünlü.

ah muhsin ünlüye bir kez daha hayran bırakan şiirdir. dönüp dönüp okursunuz. annesizliğin acısını yaşamışcasına hissedersiniz. allah gecinden versin deyip unutmaya çalışırsınız sonra. o kadar çok okursanız unutamazsınız da. allah sana acil şifalar versin onur ünlü.

fevkalade bir ah muhsin ünlü şiiri. bildiğim şiirleri içinde en iyisi.

oldukçanın fazlasında, muhteşemin ötesinde, saygının zirvesinde bir şiir. az evvel keşfettim, az evvel hayran oldum; şimdi ağlıyorum.

(bkz: kehf 110)
(bkz: fussilet 6)
(bkz: isra 93)

yaz günü okumaktan sıkılanların buradan dinleyebilecekleri şiir.
http://www.youtube.com/watch?v=wgjju4-IOSs
--spoiler--
ben yolda ebu bekir'i görsem tanımam.
--spoiler--

"Resulullahla Benim Aramdaki Farklar"; adlı şiiri okuyunca, Muhammed senin babanın oğlu mu lan, bu ne diye sormayı düşünmüyor mu kimi okurlar

Ah Muhsin Ünlü süper bir insandır, ben o kadar değilim
Ah Muhsin Ünlü yolda Ebu Bekir’i görse ‘Es Selamu Aleyküm’ derdi,
ben yolda Ebubekir’i görsem korkudan altıma sıçarım.
Ah Muhsin Ünlü asla yalan söylemez; ben annem beni döverken hiç ağlamadım.
Ben annem beni döverken çok ağladım çünkü annem
gırtlağından hırıltılar çıkarırken nasıl terliyordu, görmeliydiniz.

Ah Muhsin Ünlü, Azrail’i yolda görse selam verirdi;
ben Azrail’i babamın yanında görmüştüm, bir çift laf edebilseydim ona
derdim ki hayatta ben en çok babamı sevdim.

Ah Muhsin Ünlü olsa ona bunları söylesem o bana gülümserdi;
o bana gülümserdi ben ona derdim ki, ‘anam babam ben de isterim yüzümde güller açsın,
fakat şu koca yumru boğazımı düğümlüyor, bir şeyler yapamaz mıyız?’

Ah Muhsin Ünlü orada olsaydı annemin elini tutardı ve derdi ki ‘Kızım bu ne gayret!’
ben orada olsaydım annemin elini tutardım ve derdim ki ‘Anneciğim ölmesen…’

Ben oradaydım annemin elini tuttum ve dedim ki ‘Anneciğim seni ben öldürürüm’;
Annem döndü bana bir baktı o bakışı görmeliydiniz.

Ah Muhsin Ünlü o bakışı görseydi merhametten ağlardı;
ben o bakışı gördüm nefretten çıldıracaktım ama annem elini çekti.

Ne tuhaf, anneler ölürken bile çocuklarının

Anneler ölürken bile çocuklarının gururundan eser bırakmıyor ne tuhaf…

Ah Muhsin Ünlü çok şanslı bir insan
annesi öldüğünde o kocaman bir adamdı;
benim annem öldüğünde ben küçücüktüm,
zaten şanslı birisi de değilimdir; kitaplara inanmam.

Annem çoktan öldü bu ayşe kadını o pişirmiş olamaz!

Olamaz dedim annem nefes alıp vermeye devam edince
Verse de ben almam onu, içim ferahlamaz, siz de görseniz
Annem tutsa elimden birlikte geçsek çölü
Nasıl olsa annem de ölü ben de ölü.

Alper Canıgüz

cemal süreya nın sizin hiç babanız öldü mü şiirine göndermedir. çok da sağlam bir şiir dir. birilerinin annesi ölmese de face e düşmese bari yazık olur.

ah onur abi. güzel desem bu şiire yeter mi bilmiyorum ama başka da ne söylenebilir ki.

resulullah yardır bizse yareniz. en büyük fark bu sanırım.

ilgi çekmeye çalışan troller kategorisinde and the oscar goes to..

1400 yıl önce yaşamış bir insanın ağzından çıkmış lafları dün gibi hatırlamak ve o laflara sırf huzur almak için körü körüne delicesine bağlanmak çok enteresan,türk olup bir günde türkçeden daha fazla arapça kelime söylemek ve bunu kutsal saymak daha bir enteresan...

türklerin bu düşüncelerle ne hale geldiğinin bir örneği:
-http://www.facebook.com/p...81&type=1&theater-

Sen yakınsın, ben uzağım.

fark yok, uçurum var.

o allah'ın resulü biz ümmetiyiz.
senin için yazabilecek bir kategori bulamadım.

Şiirin hasıdır, son 10 yılın bana göre, en iyi şiiridr. Naziktir, incedir, okurken ağlatır.

-RESULULLAHLA BENiM ARAMDAKi FARKLAR-

Resulullah süper bir insandı, ben o kadar değilim.
Resulullah yolda Ebu Bekir’i görse ‘Es Selamu Aleyküm Ya Sıddık’ derdi,
ben yolda Ebu Bekir’i görsem tanımam.
Resulullah asla yalan söylemezdi; ben annem ölürken hiç ağlamadım.
Ben annem ölürken çok ağladım çünkü annem
gırtlağından hırıltılar çıkarırken nasıl terliyordu, görmeliydiniz.

Resulullah Azrail’i yolda görse tanırdı;
ben Azrail’i annemin yanında görseydim ona bir çift lafım olurdu,
derdim ki şimdi yani af edersin ama o sıktığın annemin gırtlağı.

Resulullah olsa ona bunları söylesem o bana gülümserdi;
o bana gülümserdi ben ona derdim ki, anam babam yoluna feda olsun ey Allah’ın Resulü;
fakat şu koca melek, annemin gırtlağını sıkıyor, bir şeyler yapamaz mıyız?

Resulullah orada olsaydı annemin elini tutardı derdi ki ‘Kızım ha gayret!’;
ben orada olsaydım annemin elini tutardım ve derdim ki ‘Anneciğim ölmesen…’

Ben oradaydım annemin elini tuttum ve dedim ki ‘Anneciğim seni ben…’;
Annem döndü bana bir baktı o bakışı görmeliydiniz.

Resulullah o bakışı görseydi merhametten ağlardı;
ben o bakışı gördüm haşyetten bayılacaktım ama annem elimden tuttu.

Ne tuhaf, anneler ölürken bile çocuklarının

Anneler ölürken bile çocuklarının ellerini bırakmıyor ne tuhaf…

Resulullah çok şanslı bir insan
annesi öldüğünde o küçücüktü;
benim annem öldüğünde ben küçücük değildim,
zaten şanslı birisi de değilimdir, filmlerim iş yapmaz.

Annem daha yeni öldü fazla uzaklaşmış olamaz!

Olamaz dedim annem son nefesini alıp da vermeyince
Verse de ben alsam onu, içim ferahlasa, siz de görseniz
Resulullah tutsa annemin elinden birlikte geçseler çölü
Nasıl olsa Resulullah da ölü annem de ölü.

Ah Muhsin Ünlü.

ben samimiydim o dindar.