bugün

sıçarken fazla ıkınma sonucu sonrasında vücudumda oluşan acı yüzünden duyduğum his. hayır arkadaş yapamadım. olmadı, ben de isterdim hemen olsun ama yapamadım.
belli başlı sevgi seviyesini kazanmış kimselerin, sahip oldukları yetki ile, alınan her nefesi, henüz yeni patlamış bir yanardağın, güneş'e tabanca ile ateş ettirecek kadar bıktırmış sıcaklığını özletecek nitelikte bunaltıcı havasından daha da cehennem kokutmalarıdır. ne tür insanlarsınız ki, insanı yaşadığına bile pişman ediyorsunuz?
Olması gereken her şeye geç kalmışım, olmadık işlere erken girişmişim. Birçok yaşıtımın imrendiği hayatım aslında bok gibi ve nasıl düzeleceği hakkında hiçbir fikrim yok.
bu kelimeyi duydukca aklima candan ercetin-sensizlik sarkisi geliyor.
berbat bir duygu.diyeceklerim bu kadar.
en kötü duygulardan biridir.Allah göstermesin.
Devamında farkindalık getirir.
Pişman olmak yetmez, akabinde bir daha yapmamaya sözvermektir.
Pişman olmak birşeyi değiştirmeyeceği için yaşamadığım ve yaşamak istemediğim duygu demeyi çok isterdim ama istemesemde bir çok kez yaşadığım duygu, acı çektirmekten başka bir işe yaramaz kısacası insana sadece ve sadece acı veren gereksiz, berbat, kötü bir duygu.
keşkeli geçmiş zamandır.
keşkekli geçmiş zamandır.
Hatalardan ders almaktır. Evet.
Gidene, Gitme! ne olur kal, beni bırakma diyememek pişmanlıkmış...
bu saatte sözlükte takılmaktır.
keskeleri cok olanlarin yasadigi berbat his.ah o lanet olasi keskeler yok mu!
Ders alıp gidilmesi gereken mayınlı liman.
Pişmanlık asla kaçamayacağın bir canavar,
Elleri bazen öldürür, bazen sertçe yakalar.
insan yaptığından değil yapmadığından pişman olur deniliyor. yalan. bazı şeyleri yapmamak belki de daha iyi olabiliyor. o bakımdan yapılan bir şeyden pişman olmamak için kılı kırk yarıp düşünmek gerekiyor. yoksa keşke hiç bulaşmasaydım denilecek durumlarla karşılaşabiliyor insan.
insanı içten içe eriten, panzehiri olmayan bir zehir.
Eğer haklı olduğunuzu sanıp haksız çıkarsanız var ya işte o zaman mahveder insanı. Yeşilçam filmi gibi olur ortam. Affet diyemezsiniz o kişiye. Sonrası malum;

--spoiler--

Çok yalvardım Bir zaman
Dinlemedin hiç beni
Gururumla oynadın
Artık affetmem seni.

--spoiler--
çok tatsız gereksiz lanet bir duygu. insanın pişmanlığı kafasına takmamayı öğrenmesi malesef çok uzun zaman alıyor.

ama öğrendikten sonra hayatınız ayrı bir güzelleşiyor. artık sen sen olmuyorsun.

bazı şanslılar varki hayatından bu duyguyu resmen kazıyarak silip atmış. mis.
"Kalan son eşyalarımı toplamak için son kez o eve gelmiştim Bir daha gelmeyeceğimi bilerek. Odama girdim koltuğun altında bazen bir şeyler sakladığım geldi aklıma oraya da bakmak istedim. Koltuğun arasında sıkışmış bir şey gördüm uzandım aldım,en sevdiğim saatimdi. sonra oturdum bir kaç hafta önce anneme o saati evi toparlarken kaybettiğini düşünüp uzun uzun bağırmıştım. Belli ki ben düşürmüşüm o araya. Oturdum son kez baba evinde bağıra bağıra ağladım. Şimdi ne değeri kaldı saatin ne de önemi. Pişmanım it gibi pişmanım bağırdığım her dakika için....bununda önemi yok artık bitti, bittik"
Geriye dönmenin , hatayı düzeltmenin mümkün olmadığı dırumlarda can acıtan duygudur. Arada aklına gelir yine pişman olursun.
pişmanlık asla kaçamayacağın bir canavar, elleri bazen öldürür, bazen sertçe yakalar..

bugün yaşanan tatsız olaylar için herkesten özür değil, af diliyorum. bu küçük kardeşinizi bağışlayın lütfen. ölüm hariç her şeyin bir çaresi var. henüz ölmedik. yaşıyoruz hepimiz. neden mutlu olmak yerine mutsuzluk aşılıyoruz kendimize, birbirimize? neden?

her fısıltı, her geçen saat, itiraflarımı belirliyor. bu sadece bir rüyaydı.
tevbenin diğer adı. bir günah işlediğinizde vicdanınız sızlıyor ise ve çok üzülüyorsanız bu tevbedir. lakin tevbe yetmez; günahınızı rabbinize itiraf edip mağfiretini istirham etmeniz gerekir ki bu da istiğfardır. tevbe ve istiğfar birbirinden ayrılmaz.