pazar günü

kendi adıma evde olanı için; çekirdek aile yapılan kahvaltı eşliğinde, abimle tom ve jerry izlememiz, babanın belgesel açmak istemesi, annenin ise , evin en küçüğü olduğum için, ben nereyi istiyorsam, orayı açın demeseydi. güzel günlerdi. hala az da olsa, arada sırada pazar günleri buna benzer şeyler yaşanıyor. ama çocuk iken, daha güzeldi tabii.

görsel

her şeyden biraz durulmak istediğim tek gün. pazar günü bunun için çok ideal bir gündür. ama akşama kadar vakit çok hızlı geçecek. içten içe sövdüren tek sebebi bu sanırım.

pazar günlerinden bahsetmek isterim size
kasvet dolu
gri bir pencereden gökyüzünü izlercesine
icimde yer edinmis pazar günlerinden
hani su cumaları utandıran
pazar günleri
akla hayale sıgmayan bir lambanın los ısıgından yansıyan
kirli bir görüntü esliginde sunar bize
cumartesi
pazarları
yatagı dagınık bir cocugun
sorumsuzlugundan dogar
nesesizligi
ve
kimse umursamaz gecip gidisini.

dünyanın en iğrenç günüdür. çünkü ertesi gün pazartesi olacaktır.

En sevmediğim gündür.

Az sonra gloomy sunday i açıp bileklerimi dikine kesmeyi düşünüyorum.

görsel
Çocukluğumuzun pazar günleri. Yere yatarak ödev yapma ve sobadan mayışarak uyuyakalma.

Boktan gündür. Zaten çalışıyorum. Gerçi yollar boş. Buna sevinir hale geldim iyi mi? Değil.

nedense hüzünlü bir gün. bir yandan cumartesiyi çarçur etmiş olmanın verdiği pişmanlık, diğer yandan pazarı da çarçur ediyor olmanın verdiği eşşeklikten mütevellit can sıkıntısı..

dünya üzerindeki en boktan şeydir.

nefret ediyorum.

uyku hapı içip bu günü pas geçeceğim.

07.00 - uyanış.
07.00-09.00 - çizgi film.
09.00-09.45 - kahvaltı.
09.45-10.00 - hazırlık ve dışarı kaçış.
10.00-akşam ezanı - oyun oyun oyun.
Akşam-yatsı - akşam yemeği ve banyo
Uykun gelince - uyumak.

Özledim.

sıkıcı gündür. genelde tüm bireyler evde oluyor acayip sıkıcı. evet.

Canimin hep sıkkın oldugu, tembellikten sasmadigim gundur.

Yaşandı bitti saygısızca.

otobüs seferlerinin en az olduğu gündür ama gezilecek yerlerin kalabalık olduğu gündür.