paranormal hikayeler

Yazarlarin basindan gecen dogaustu olaylardir.

Efenim simdi 5 yasimda falanim. Heybeliada'da askeri lojmanda kaliyoruz. Cok buyuk bir lojman, herseyi var. Manzarasi muthis, ucuruma biraz yakin.. Ucurumda da terkedilmis bir kosk var belki de kilise bilmiyorum. Cinler bu tarz yerlerde yasar siz de biliyorsunuzdur. iste geceleri 7-8 kisi toplanip bu ucuruma yakin yerdeki, yani tel orgulerin oldugu yerekadar gidip kizlarin da oldugu bir grup icerisinde korku hikayeleri anlatirdik orasi hakkinda. Ozellikle de ben. Herkesi karsima oturtur, ayakta anlatirdim. En once kacan da ben olurdum. Bu yaptiklarimiz onlara dokunmus olacak ki beni gece ziyarete geldiler. Gece uyuyorum, pencere cok buyuk, perde de sonuna kadar acik, ay isigi oldugu gibi aydinlatiyor odami. Salonda ablamla yatiyordum, o bir kanepede ben bir kanepede. Gece bir sey hissettim, bir guce tepki olarak uyandim. Tepemde birisi vardi. insan olmadigina emindim. Bir seyler yapiyordu elleriyle dokunmadan, ama hissediyordum yaptiklarini. Kan ter icinde kalmistim. Yavaaca, dikkatini cekmeden ayak ve parmak hareketlerimle yorgani kafami da icine alacak kadar cektim. Daha sonra uyumak icin cabaliyordum fakat bu sefer de hayal gucum korkutuyordu beni. Tum ayrintilariyla hatirlarim. Uzerinde 14 sene gecti. Ruya olsa unuturdum. Peki ama napiyordu o oyle?

Ormanlk bir arazide kamp yaparken basima gelmis bi hadise var. Olagandisi korkunctu acikcasi.

bir iki defa bu hikayelere konu oldugum var. ama gunduz vaktı yazılacak hıkayedır.

şu karabasanlılar ne kadar doğrudur bilemem ama banada eğer ki böyle bişey varsa uğradı sanırım.

yaklaşık 1-1.5 sene önceydi sanırım tam emin değilim, Sabah saatlerine doğruydu hani böyle havanın boğuk olduğu zamanlar güneşin doğuşuna yakın. Uyandım sandım ama aslında yarı uyanık gibi bişeyim böyle üzerimde bi ağırlık var sanki bi gariplik neyse kalkayım diyorum yataktan ama el kol kilitleniyo kıpırdayamıyorum 0 hareket. Tabi korkudan bağırmak istiyorum evdekilere ama nafile ses falanda çıkmıyo bağırdığım halde. en son bildiğim bütün duaları falan okudum kıpırdamadan bekledim sonra kendime geldim sırıl sıklam ter içinde.

elektronik bir devre olan beyinin ''açılıp kapanırken'' arafta kalma durumuna karabasan diyen inançlı kesim...
tanrı yerinde olsam bilmediğiniz, bilmek için çaba sarf etmediğiniz şeylere karabasan beyazbasan diyor olmanızdan ötürü hepinizi cehenneme atardım.
o kitlenmelerin sebebi beynin ''uyku modunda'' olmasından ileri gelir. daha doğrusu uyku ile uyanıklık evresinde saniyenin milyonda birlik bir anındaki hata üzerinizde karabasan olduğunu sanmanıza sebep oluyor. ancak o uzun gibi gelen süre 4-5 saniye bile sürmüyor.

sizlerin kitabının ilk emri ''oku!'' değil mi? hani icraat?

dolayısı ile paranormal olduğunu sandığınız çoğu hikaye ya da palavra patolojik sebeplere dayanmaktadır. yani delisiniz.

Çokca olandır. Haydi birisini yazayım sizin için. Bir gün aylardan Temmuz ya da Ağustos. Köye gidiyoruz. Birkaç arkadaşla beraber. Takılacağız işte bağ evi var. Yol ıssız öyle asfalt falan da değil köy yolu. Şehir merkezi ile köyün arası da takriben 20-25 km. Arada evler falan yok,komple tarla. Köyün girişine yakın bir yerde ateş gördük. Lan dedik anız yakıyorlar herhalde duralım, durduralım. Çevre bilinci misali. Her neyse arabadan indik ateşin yanına vardık. Baktık 3-5 insan, insan diyorum çünkü insan suretindeydiler. El çırpıyorlar. Ne işiniz var demeye kalmadan bir arkadaş irkilerek ayaklarını gösterdi. Terstiler lan. Ama nasıl bir şoktayız yani. Birimizin topuklamasıyla kaçış o kaçış. Nasıl arabaya döndüğümüzü bilemedik. Bağ evi işi de hikaye oldu tabii, tırsın tırsın evlere dönüş..

Paranormal yerler ve hikayeler.

gerçekten inanan safların olduğu hikayelerdir.

çoğu insan olmayan varlıklara inanıyor bence yeterince paranormal ve acayip.

insan başına gelene kadar inanmıyor. Hep hayal ürünü sanıyor.