otobüste yer vermemek için ölü taklidi yapan genç

sabaha kadar ders çalışan,

7 de kalkıp okula giden ve gün içinde iki sınava giren öğrencinin eve dönüş yolunda yapmak zorunda olduğu şeydir.

kafasına baston yiyene kadar da dirilmez.

sonuna kadar hak verdiğim gençtir. aynaya baktım sanki. iş çıkışıdır, bayağı da yorulmuş kendinizi otobüsün zar zor bulduğunuz boş koltuğuna zor atmışsınızdır. bir grup orta yaşlı kadın gelir, muhtemelen altın gününden çıkmışlar cümbür cemaat. pastalar çörekler yenmiş, bolca dedikodu yapılmış falan. içlerinden en yaşlı olanı dikilir tepene gözlerinin içine içine bakar. hadi kalk yer ver bana der beden diliyle. içinden iki tane geçirmek gelse de uyuyor taklidi yapmak en garantisidir.

oh valla sen yedin içtin gün boyu, ben eşşek gibi çalıştım bi de sana yer verecem. başka bi arzunuz?

lan yemin ediyorum bu benim.
geçenlerde bindim kurtuluş - taksim otobüsüne. çok fena yorgunum ve otobüs giderek doluyor. vicdansız şoför sınır tanımıyor. harbiye tarafında otobüs bayağı doldu. yaklaşık kırk yaşında pekte yaşlı olmayan bir hanım teyzemiz dikildi başıma. bende ölüyorum kardeşim, normalde nefret ederim toplu taşıma araçlarında oturmaktan. ulan baktım kadın başımda bekliyo, bildiğin ölü taklidi yaptım. uyuyo gibi değil, heyecandan nefes bile almadım. sonra benden umudu kesip arka tarafa gitti zaten. 'anan zaaa xD' der gibi bir bakış attım inerken.

uyur gibi yapanı da makbuldür. ölmek için zorlamayın kendinizi.

abartmayı seven bir bünyesi vardır bunun. bu adama beş lira verseniz, teşekkür etmesini beklerken, "ulan bir beş lira daha versen ölür müsün? cimri herif" demesi şaşırılacak bir durum değildir. böylelerinden korkunuzdur.

Fikren ve de zikren ölü gençtir. Kişisine göre değişir ama yaşlıysa falan yer ver be hacı. n'olur lan.

gözlerini kapatıp 'uyur' gibi görünmeye başladığı andan itibaren, kalbi ve vicdanıyla başbaşa kalan gençtir. takip eden olayler iç kararması ve kalp sıkışmaşı olduğundan kendini buyurun teyzecim deyip ayakta buluvermesi an meselesidir.

ölü taklidi ha bravo. beklerim vallahi.

yer vermemek için türlü yolları deneyen şahsiyettir.hasta numarası yapmak,özürlü taklidi yapmak,görmezden gelmek vs.ve tabi vicdan azabı.vicdan azabı çekmemek için en arka koltuğa mümkünse köşeye oturmak gerek.kimse gelip sizi ordan kaldıramaz vicdanınız da sızlamaz.ya da ikili koltuklarda cam kenarına oturup yanınıza yaşlı birinin oturmasını sağlamak.yaşlı amca ya da teyze kalkmadan siz de kalkmazsınız.

henüz bastonun tadına bakmamış olandır.

Az bile yapmış, üstünü kefenle örtse de o ayakta duramama ayaklarına giren kadına yer vermese. Dişe diş, kısasa kıssas aga. iyi hoş, destekliyorum da, o gencin yaşlarında olan bir sonraki "tek" genç bensem peki? dürtmem mi şimdi bu genci ben? Dürterim. all is well, now.

kardesime verdigim tavsiyedir:

Bak cocuk. seni oturdugun yerden mahrum etmek isteyecek dahili ve harici bedhahlarin olacaktir. fakru zaruret icinde harap ve bitap dusersen, degil uyku; olu taklidi yap.

son durağa kadar öküz gibi yolu olduğu için 2 durak gidecek kişiye yerini vererek yol boyunca balık istifi olarak gitmeyi göze almayan insan.

bu gibi durumlarda ölü taklidi yapmak yerine empati kurmak daha iyidir gibi geliyor bana. 20 yaşındaki genç yaydıra yaydıra oturuyorken yaşını başını almış babam ayakta gitsin istemem bu yüzden mümkün olduğunca yer vermeye çalışırım.

istanbul'daysan yapacağın 2 şey: ya cam kenarını kapacaksın yada derin bir uykuda gözükeceksin. Yoksa eziyet valla. Hele 320 hattına binmişsen ve dürtülmek istemiyorsan ölü taklidi kaçınılmaz.

60 yaş üstu ayakta duramayacak kadar kötü durumda olan ninelere, dedelere ister istemez veriyorum ama 40yaş civarında yemişte sıçmayı unutmuş teyzeler yer versene koduumun iti gibi bakmıyorlar mı inadına yer veresim gelmiyor, kolumu dürterse hele iş inada biner kalkmam.

yaşlı bir teyzeye yer vermek istediği an teyzeden otur evladım sen benden daha yaşlısın lafını duyasıca kişilik!

lan ben de gencim ama çekinmekten o kadar oturamıyorum ki boş otobüste bile alışkanlıktan ayakta gidiyorum.

'olurumde yer vermem' diyen genctir.

otobüste değil de cenaze arabası ya da ambulansta yer bulacağı kesin olan gençtir.

kınadığım gençtir. yer verin lan siz vermeyince bana yönleniyorlar. *

Neden hep gençler allahasen yani, 30 yaşında ki herif yaşlı mı kalkıp o yer versin ölmüşüm ben ölmüş.

(bkz: kara murat benim)

geçen gün şöyle bir olay oldu..
yer bornova metro çıkışı, 565 durağı..
vakit akşamüstü, durmadan otobüs kalkıyor.

otobüs henüz açılmamış uzunca bir kuyruk var kapısında.
Neyse dayı geldi çalıştırdı otobüsü, sıra ilerlemeye başladı..
Bir süre sonra otobüs doldu, ayakta yolcu almaya başladı..
tabi o sırada ayakta gitmek istemeyenler yeni bir sıra oluşturarak bir sonraki otobüs için avantajlı bir konum elde ettiler. Bende yeni sıranın dördüncü kişisiyim, önümde de bir dede ile ebe* var. tam otobüs kalkacak bir başka ebe geldi koşarak ve son kişi olarak attı kendini otobüse, otobüs gitti.

önümdeki dede son anda binen ebeye hitaben şöyle savurdu basıp giden otobüsün ardından,
"ulan beş dakikada bir otobüs var, beklesen boş otobüse binsen ölür müsün, şimdi biri senin için yerinden olacak! ondan sonra bir de kızıyorsunuz kimse yer vermiyor diye!"

"Büyüksün babaa" deyip eline sarılasım gelmişti dedenin. hiç bu açıdan düşünmemiştim, ufkum açıldı.

(bkz: niye bu kadar uzun anlattımsa)