osbirciler

sozlukte bir orgutlenmeye ihtiyaci oldugunu dusundugum kalabalik. haklari yeniyor, onurlari cigneniyor, yorumlarda kotuleniyorlar. halbuki onlar bizi karmasik ve uzun icerikli entrylerden koruyorlar. insanligin tanımını derinlestiriyor ve sadece sik ve onun emirlerine uyarak da yasanabilecegini gosterip yirmi birinci yuzyilda post-modern doneme isyanin manifestosu olarak varolus alternatifi sunuyorlar. bir osbirci kolay yetismiyor arkadaslar. evet, onlari korumali, sahip cikmali hatta gurur kaynagi olarak gormeliyiz. sozluk onlar icin secenekler yaratacak sekilde tekrar dizayn edilmeli mesela bir uluporn butonu olmali sozlukte. duygulandim.