okumamış anneden utanmak

annem okumamış bir kara cahil ve ben ondan utanıyorum. her şeye hayırlısı demesinden de nefret ediyorum.

allahım neden annem okumamış benim ya.

cahil kültürsüz bir anneden utanmaktır.

Ve o annenin okumuş evladından utanması.

Annem ilkokul öğretmeni hemde 1974 te başlamış göreve. Bu başlığı açanlar gibi ne okumuşları eğitmiştir kimbilir.

görsel

görsel

annelik adı altında cehaleti kutsamanın bir mantığı yoktur, okumamış, kendine bir şey katmamış, her günü aynı geçen anne bir utançtır.

de siktir lo.

nankörlükten başka bir şey değildir. sen sanki doğduğunda full donanımlıydın da çıktığın kabuğu beğenmiyorsun.
o kadın belki içinde bulunduğu zamanın koşullarından ya da başka sebeplerden dolayı okuyamamış olabilir bu ayıp değil. bak, okumamış demiyorum okuyamamış diyorum dikkatini çekerim. yine de sen utanmaya devam edeceksen buyur et ama acınacak halde olduğunu bilerek devam et.

Çoğumuzun hain evlat Ökkeş olduğu bir dönem var bence. Genellikle de ergenliğe denk gelir. Sadece okumamışından değil okumuşundan da utanır insan. öyle kusursuz olduğuna inanırsın ki kimseyi kendine yakıştıramazsın. Özellikle de ebeveynleri. Allah'tan ana babalar bunu o kadar da ciddiye almaz. Sıçtığım bok beni beğenmiyor der geçer. Olur yani. Sonra geçer. Takmamak lazım.

(bkz: filozof atakan) sendromu.