mutlu olmayı nasıl başarıyorsunuz

Ben başaramıyorum sözlük.
Sürekli maddi problemler ile uğraşmaktan, istemesek dahi ailecek başka insanlardan ihtiyaç duymaktan, hastalığımın getirdiği zorluklardan, okul hayatımda yaşadığım ve bir türlü aşamadığım sorunlardan, beni hiçbir zaman sevmeyecek bir kız için devamlı bir umut içinde yaşamaktan ve tüm bunların sonucunda bu dünyaya düşman olmaktan sıkıldım.

Yaşıyor gibi gözüküyorum ama içimdeki ateş söneli yıllar oluyor. En eğlenceli anlarda, hatta herkesin mutlu olduğu zamanlarda dahi yüzümdeki somurtkanlık yerini zoraki ve yapmacık bir gülümsemeye bırakamıyor.

Ben mutlu değilim ve nasıl olacağımı dahi bilmiyorum.

mutlu musun diye bir sorsana?

robinson crusoe okuyarak.

Mutluluğumu başka bir insana bağlamayarak. insan mutluluğunun kaynağını kendi içinde bulursa mutlu olmaması imkansızdır.

Hayatta Söylemem, şimdi birileri gelip içine eder.

(img:#1529369)

Bilmiyorum ama,
Belki mutlu olan insanlar zaman zaman montla s.çıyor..
Ve mutluluğu buluyorlar..

Olabilir mi,
Neden olmasın. .

Haydi herkes montla..

Neyse dozunda bırakmak gerek bazen : )

Tanım mı eksik kalmasın ,
Mutlu olmayı başaran insanlar,
ya Gamsız oldukları için , ya da hayattaki ufak da olsa gülümseten şeylerin değerini kavradıkları için mutlu olan insanlardır. .

Aslında birçok yolu var.
-Hayattan beklentileri azaltmak.
-Sağlıklı olduğunu, hayatta olduğunu veya (varsa) yanında sana destek olan birkaç kişinin varlığını hatırlamak.
-Üzülecek bir şey yaşadığınızda hemen pes edip off depresyon off ben bittim demek yerine kendi kendinizi düzeltmeye çalışmak. Ki her insan kendinin doktoru ve en yakın arkadaşıdır ben buna inanırım.
- Sevdiğiniz bir işe vakit ayırmak veya herhangi bir meşguliyetinizin olması.

Aslında bu böyle daha çok sıralanır. Yeter ki siz dünyada mutlu olmak için mutsuz olmaktan daha çok sebep olduğuna inanın. Ve hep sevgiyle kalın.

ikindinin 2 veya 3ünde kalkıyorum:)

Bir süre sonra mutsuzluğu benimser ve kabullenirseniz, mutluluk nasıl bir insanı iyi yapıyorsa belki de düşünürsünuz.sizin yaşamanız gereken belkide mutsuzluktur.iyi yanlarını düşünün diyeceğim iyi yanı yok tabii.o zaman siz iyi yanını oluşturun.kişiliğinizi güçlendirin.her kötü duygu sizi her zaman bir adım önde tutar merak etmeyin.

Gece yaşıyor gündüz uyuyorum. insanlardan uzak duruyorum. Mutlu olmayı başarmak değil zaten bu kendini kandırmak, mutsuzluğu maskelemek.

genellikle başaramıyorum.

milli olmayi nasil basariyorsunuz okudum. vay aq.

mutlu olmanın bir başarı ölçüsü olmadığını fark ederek.

(bkz: keep calm and turn on the radio)

her şeyin boş, geçici ve bitecek olduğunu düşünerek cevabına sahip sorudur. sonu olan şeyler için mutsuz olmaya gerek var mı üstelik bu beden içerisindeki kısıtlı sürede..

başaramıyorum,

mutluluğun kahvaltıya bir alakası olmalı diyor ya cemal süreya onun gibi.

küçük şeylerin de bizleri mutlu ettiğini bilmeliyiz.
ayrıca da insanlar mutlu olmak için daima büyük şeyler ve maddi şeyler istiyor.
araba, ev, telefon, bol para...
kapitalist dünyanın keşmekeşi.
maalesef dünya düzeni.

ancak bir kızıldereli atasözü der ki;

son ırmak kuruduğunda,
son ağaç yok olduğunda,
son balık öldüğünde,
beyaz adam paranın yenmeyen bir şey olduğunu anlayacak.

başardığımı nereden biliyorsun sadece öyleymiş gibi yapıyorum. :((

görsel

rad/28: Onlar ki inanırlar ve kalpleri ALLAH'ı anmakla huzur bulur. Bilesiniz ki, kalpler ALLAH'ı anmakla yatışır.

güzel soru. başarıyor muyum bilmem ama en azından çabalıyorum.

ben de dempatik gibi yazcam kıskandım.

- artık sadece tahammül ettiğim, sürekli alttan alarak hayatımda tuttuğum insanlara kapıyı gösteriyorum. çünkü onlar yerine bahaneler üretmekle hiç bir şey kazanmadığımı anladım.

- hem kavgayı sevmediğimden, hem herkesle kavga edilemeyeceğini düşündüğümden susmayı tercih ederdim. fakat insanlar tevazuyu, iyi niyeti gerçek sanıp sizi hırpalayabileceklerini sanıyorlar. bunun böyle olmadığını onlara gösteriyorum. uzatmamak kaydıyla cevap veriyorum.

- çocukları seyrediyorum. onların saflığı, temizliği bana umut veriyor, arınmamı sağlıyor.

- daha çok okuyorum. kitaplar olmasa bu hayata katlanmak mümkün değil. ayrıca başka hayatlara yolculuk şahane bir şey.

- daha az sinirlenmeye, bakmamaya, görmemeye çalışıyorum. çünkü ruhum yaralanınca tedavisi zor oluyor.

- yemek yapıyorum. mutfak benim oyun alanım. biraz mecburiyete dönüştü ama yine de rahatlatıyor.

- iyi insanlarla konuşuyorum. kötülere şartsız sırtımı dönüyorum. bu çok kötü ama artık daha az bağışlıyorum.

çabalıyorum sadece çabalıyorum.

edit: şöyle dönüp okudum da kendimi korumak için baya baya duvar örmüşüm. teşekkürler hayat.

sabah sağlıklı bi şekilde uyanıp anne ve babama günaydın diyebiliyorum.

mutluluk, mutlu olmayı ummamaktır.
ilk önce mutluluğu unutacaksın...

kendinizi keşfedin.

Eğer takmamayı öğrenirsen mutlu olmayı başarırsın.

Yarın yaşayacağımız belli değil.