bugün

minibüsün son durağına kadar gitmeyi düşünen, yaşlı, hasta, hamile vs. gibi nedenlerle yer vermek adetinin papucunu dama atmayı yeğleyen, ön koltukta oturmak istememesine rağmen şoförün direktiflerine hayır diyemeyen, arada sırada minibüsü kullanmasından dolayı diğer yolcularla yüz göz olmamak yollu düşünceyle hareket eden, iki adımlık yolu bile geniş bir açıdan görerek kat etmeyi planlayan, oturması ile kalkması bir olanların, şayet elinde de poşetler falan varsa, annesine bizden selam götürmesi istenen kişi yada kişiler. * *
paraları mecburen ayarlayıp sayacak olan kişidir.
otobüs şoförünün kıyağına maruz kalmış insandır.
başkasının paralarıyla hiç işi olmayacak yolcudur. oturduğu gibi parasını şöföre verir. kimse para uzatmaz. yolun seyrine dalır gider. kıyak adamdır.
başı göğe eren kişidir.
şoförle ahbap olmaya çalışan insan.
radyo istasyonunu değiştirme hakkına sahip kişidir ama genelde şoförün arkadaşı oturduğu için, normal bir vatandaş da şoförün olası bir kavgaya karışmasında karambole gelir, dayak yer.bu yüzden öne oturmak pek tavsiye edilmez. (bkz: bi sarıyer için değer mi)
minibüsün en kıyak yerinde aslanlar gibi seyahat eden kişidir.
arka taraftaki ter ve ağız kokularını çekmeyen şanslı kişidir.
arkada ne olup bitiyor, kim kime elliyor, kimin cebinden cüzdanı çekiliyor, umurunda değildir. şoförün vites değiştirmesini izleyebilir, veya hemen yanındaki aynadan arkadaki arabaları izleyebilir. rahattır.
guinnes rekorlar kitabı aday adayları.
hep bi arabası olsun istemiş ama bir türlü olmamış kişidir. içinde kalan ukteyi bu şekilde gidermekte ve yolculuğun en rahatını yapmaktadır.
genelde lafa "sizin işinizde zor be abi" şeklinde başlar ve muhabbet ilerler.
diğerleri muhattap olmadan yolu seyredecek kişidir. hem bazı insanların önde oturunca midesi de bulanmaz.
sanki bir A340'ın first class'ında uçuyor gibidir.
* **
dolmusta da arka en sag tarafta oturan kisidir.