bugün

Matthew Ryan Hoge' un yönettiği Ryan Gosling, Kevin Spacey, Don Cheadle, Lena Olin, Michelle Wiliams' ın oynadığı amerikan bağımsız sinemasından bir film.
çok basit repliklerinin olduğu yönünde eleştiriler olmasına rağmen aslında pek çok insani da etkilediğini düşündüğüm film.geceniz soğuk ve yalnız ve ter doluysa bir süreliğine kendinizi leland gibi hissedebilirsiniz.
leland' dan inciler;
nefret, gözyaşları ya da dualar... hiçbiri artık sizi sevmeyen birinin sizi tekrar sevmesini sağlayamaz.
5 yaşımdayken anneannem öldü. ağladım. geri gelmedi. o gün anladım ki gözyaşları ölenleri geri getirmiyor. son ağladığım gün o gündü.
sen güzel kız; şimdi gidiyorsun. yanımdasın son kez. ne bekliyorsun benden. herkes gibi bir neden mi istiyorsun? yapamam. susabilirim sadece. yapamam. ağlayamam, vuramam sana, aldattın beni, üzgünüm...çok üzgünüm.
üzüntüyü gördüm insanların gözlerinde. herkes üzgündü. tanrı ihtiyacımız olduğu için vardı ve üzüldüklerinde tanrıya yalvarıyorlardı. üzgün olduklarını görüyordum, çok üzülüyordum. özelliklede o özürlü çocuğa. ona asla ögrenmemesi gereken sözleri öğretiyorlardı.yürümek, koşmak, yüzmek...asla yapamayacaktı bunları, aşık olduğu öğretmeni gibi bir güzeli asla koluna takıp gezemeyecekti. üzgündü, herkesten daha çok üzgündü. onu bu yüzden öldürdüm. insanlar üzülmesin diye, o daha fazla acı çekmesin diye.
hepiniz bir neden beklediniz benden. bu cinayetin bir nedeni olmalıydı. suçlanması gerekenler suçlanmalı, aklanacaklar vicdanlarını rahatlatmalıydı. kimse kimseyi sevmiyor, herkes temiz olmaya çalışıyor, aklanmış olmaya. kendi vicdanları değil aslolan; toplumun vicdanı. pisliğin içine batmışlar, hala temiz kalabileceklerine inaniyorlar. üzüntüyü görüyorum gözlerde, beni linç etmek için sıraya giriyorlar. bir neden vermeyeceğim insanlığa. bu cinayetin pişmanlığını hepimiz yaşayacağız.