bugün

özellikle filmlerdeki kötü karakterleri sevme şeklinde baş gösteren hadise.*
(bkz: severus snape)
filmlerde, kitaplarda, oyunlarda kötü karakterler her zaman daha eğlenceli ve genellikle daha zeki oldukları için her zaman daha dikkat çekici olmuşlardır. bu nedenle gayet normal karşılanması gereken bir sornsaldır.
iyi zaten iyidir. extra bir şey yapması gerekmemektedir. fakat kötü dikkat çekme ihtiyacı hissetmektedir, kendini kabul ettirmek için bir takım atraksiyona girmek zorundadır. bu yüzden farkedilir, çekici olur ve sevilir.
(bkz: michael myers)
(bkz: nuri alço) 2 gün başbakan yaptınız,şimdi unuttunuz dedirten yüce kişilik
amerikan filimlerindeki teröristleri sevmek ile meydana gelen hadisedir.
goreceli bir kavramdir. sorulacak sorular sunlardir:

bir kedinin fareyi yakalama cabasi (dogal denge) kediyi kotu mu yapar? (tom ve jerry)
cinsel saplantilarina yenik dusmus birinin, ortam mali olan bir kadinin ickisine ilac atmasi kotumudur? (nuri alco)
adam gibi dovusmek yerine hile yapip ispanak yiyen birinin delikanli rakibine saygi duymak kotumudur? (kabasakal)
ruhsal sorunlari yuzunden oldurme icgudusu ile hareket eden seri katiller suclumudur? (michael myers)
koskoca bir imaparatorlugu asilere kaptirmamak icin cabalayan general suclumudur? (darth vader)

surer gider...
(bkz: john doe)
(bkz: keyser soze)
(bkz: t bag)

sevmekten ziyade, saygı duymaktır. aslında en önemli etken, rolü canlandiran oyuncudur.
(bkz: seviyorum ama kimi)
kötü karakterlerde şeytan tüyünün verdiği bir çekicilik olmasıdır. örneğin amerikan filmlerinde kötü çocuğu oynayan michael madsen bu kategoridedir.