klasikleri niçin okumalı

kemal atakay çevirisi ile yapı kredi yayınları 'ndan çıkan kitap.

tanıtım yazısı:

dünya edebiyat tarihine yalnızca bir yazar olarak değil, edebiyat üzerine düşünceleriyle de damga vuran italya'nın 'kalem sincabı' italo calvino 'nun, hayatının değişik dönemlerinde kendisi için büyük bir önemi olmuş yazarları, şairleri, bilim adamlarını ağırladığı klasikleri niçin okumalı? kitabı ilk kez türkçede...

öncelikle stendhal'i severim, çünkü yalnızca onda bireysel ahlaki gerilim, tarihsel gerilim, yaşam atılımı bir bütün oluşturur: romanın çizgisel gerilimidir bu.
puşkin 'i severim, çünkü berraklık, ironi ve ciddilik demektir. hemingway'i severim, çünkü yalınlık, abartısızlık, mutluluk arzusu, hüzün demektir.
stevenson 'u severim, çünkü sanki uçar.
çehov 'u severim, çünkü gittiğinden daha öteye gitmez.
conrad 'ı severim, çünkü derin sularda seyreder ve batmaz.
tolstoy 'u severim, çünkü kimi zaman 'hah, şimdi anlıyorum nasıl yaptığını' duygusuna kapılırım, oysa bir şey anladığım yoktur.
manzoni 'yi severim, çünkü düne kadar nefret ediyordum. /.../
gogol 'u severim, çünkü açıkça, kötülükle ve ölçüyle çarpıtır.
dostoyevski 'yi severim, çünkü tutarlılıkla, öfkeyle ve ölçüsüzce çarpıtır.
balzac 'ı severim, çünkü kâhindir.
kafka 'yı severim, çünkü gerçekçidir.
maupassant 'ı severim, çünkü yüzeyseldir.
mansfield 'i severim, çünkü zekidir.
fitzgerald 'ı severim, çünkü halinden memnun değildir.
radiguet 'yi severim, çünkü gençlik geri gelmez bir daha.
svevo 'yu severim, çünkü yaşlanmak da gerekir...
seovi yi severim... *

biraz klasik olacak ama o çapta bir birikimi, tecrübeyi, dahası fikri zenginli size sunacak başka bir kaynak yoktur. yani mecbursun seçme şansın yok. keşke her mecburiyet böyle güzel olsa.

kitap okurken zorlanmayı sevenler için birebir. şimdiye kadar düşünmediğiniz tarzlarda sizi düşündürür, yazarların farklı yönleri ile tanıştırır, bilmediğiniz noktaları aydınlatır.
kitap okurken ilk defa böylesine zorlandım.

http://oznurdogan.com/201...klasikleri-nicin-okumali/