kimsenin kimseyi sevmemesi

Herşey bir insanı sevmekle başlayacak. insanları sevin.

çıkar için bakınmak ve konuşmak bu yüzden var.

insan kendini bile sevmiyor arada. Demek ki sevgi neymiş: sevgi yalanmış.

O benim. Benim dünyâm olsun bura. Dert tasa yok yalnızlık ve huzur var. Sevmeyin beni mutlu olayım!

mevzu kimsenin kimseyi sevmemesinden daha çok, aslında sevmediği evet ama, sever gibi gösterdiğinin çok belli olması durumudur.

herkesin malını sevmesi , işine tapması , malına ve işine göre eş seçmesi ,malına ve işine veda ederek ölmesi . bir insanın kalbine dokunmanın ne demek olduğunu unutması içten bir gülüş ve konuşmanın zayıflık ,iç dökmenin negatif enerji sayılmadığı zamanların geçmesi .bunun maalesef farkında olan melankolik insanlara anormal , depresif ,ezik damgası yapıştırılması .bunun böyle sürmesi ...

Sevmek eskidenmiş diyorlar artık kimsenin kimseye tahammülü yok gerek menfaatçi oluşumuz gerek hoşgörisüzlüğümüz önyargılarımız..

Her bayram gelen sendromdur. Üzülmeyin bu da gelir bu da geçer.

Yeni Dunyanin getirdigi şeylerden biridir.