kemalistlere acımak

kızmak veya eleştirmek yerine olması gerekendir. kendi fikirleri olmayan ve hatta olamayacağını düşünen, bir başkasının fikirlerini ve hayat tarzını aynen/dogmatik biçimde kendine uygulama zorunluluğu hisseden, sırf çocukken dayatıldığı için robotlaşıp bir ideolojinin doğru olup olduğunu bilmeden bir kişiye tapmak ve onun birtek hatası bile olabileceğini kabul etmeden onun adına -ist olup sorgusuz sualsiz ona asker olmak acınılacak ve üzülünülecek bir durumdur. bu kişilere gerçekten acımak gerekir, öyle ki bunlar at gözlüklü kişilerdir, dünya görüşleri çok dardır. sadece kemalist ve şakirt vardır tüm dünyada bunlara göre. atatürk ü eleştiren herkes şakirttir, herşeyi anında cemaatlere bağlarlar.

(bkz: kemalist kişilik bozukluğu)

aynı durumu, kemalistlerde hissetmekdir kemalist olmayanlara karşı efendim diye cevap verilesidir.

gereksiz merhamettir.

kemalistler kadar beyni, düşünme ve eyleme geçirme kapasitesi olmayanların, her eylemlerinde illa ki birilerinden yada bir yerlerden icazet almak zorunda olanların, kendi liboşluklarını örtmek için kullandıkları beyhude yöntemdir.

akpnin yarattığı düşünmek kötüdür,düşünenler öcüdür kompleksinin etkisi altında kalındığında yapılan gereksiz eylemdir. demezler mi sen önce kendine acı diye? *

fare gibi, yılan gibi yaşamaya yani sürünmeye, geri kalmaya, itilip kakılmaya, esarete alışık bünyelerin hissettiği acıdır.
geri kalmanın, bayağılaşmanın, tek tip olmanın rahatsız etmediği bünyelerde görülür, dünyanın çöplüğü olmaktan rahatsız duymayan bu kesimin zavallıları kendi pisliklerinin, irinlerinin ve yaydıkları mikrobun farkında dahi olmadan kısacası sefilliklerine bakmadan başkalarına acırlar.

müstehak size her coğrafyada karşılaştığınız insanlık dışı muamele.

"acıma yetime döner koyar götüne" özlü sözüyle muhattap olmaktır.

kemalist kemalist kemalist, darbe darbe darbe...

hep aynı geyikler be amına koyim. anlamadım ki kaç paralık adamlarsınız da arjantin'de bile ders olarak okutulan birinin değerini bilene acıyorsunuz?

yazık size.

kendi acınacak halinden bihaber, hayatını büyük ihtimalle din ticaretinden kazanan ya da kazanma çabasında olan gafillerdir.

onlarla aynı ülkede yaşanıldığı için, acımak ve hallerine üzülmek en tabii haktır.

çırpındıklarını görünce çoğu kişi tarafından hissedilen duygudur. vasatında vasatı bir güruh.

yersiz bir düşünce. acımak anlamsız onun yerine eğitilip sosyal hayata kazandırılmalılardır.

Eğitilebilir olmamaları dolayısıyla kemalistlere acınabilir. Fakat ben en çok batılı olmaya çalışıp batıda da sallanmamaları yüzünden acıyorum kemalistlere.

acımak kelime manası itibariyle; bir şeye üzülmek, merhamet etmektir.

ben kemalistlere ne üzülürüm, ne de merhamet ederim. o yüzden acımak onlara karşı duyulan hissiyatın karşılığı olamaz. hissedilenin karşılığı lugatta yok. tiksinmek olabilir fakat o da noksan kalır.

Cahil adamı severim cahil adam cehaletini bilir işçi dayının biri bana abi sen okumuş adamsın bilirsin demişti bu düzeye okuya okuya erişilmez halk irfanıdır bu cahildir ama cehaletinin bilincindedirler. Aynı beni okutmak için kendini paralamış okul yüzü görmemiş babam gibi. Ama birde yarı cahil akpliler vardır hani büyük resmi gören ilkokul mezunu akpliler vardır ya işte en tehlikelisi onlardır adamlara 13 yıl fetullah gülen çete lideridir dedik adama devleti teslim ettiler şimdi bize fetöcü diyorlar.

Acıyomuş götüm.

kişiden kişiye değişen hadisedir. ben bunların hiçbir şeyine acımam ölüyorum desinlar bi bardak su vermem o kadat kılım bu tiplere.

görsel