karşı pencere

sezen aksu'nun yaz bitmeden albumunde yer alan ve ferzan ozpetek'in la finestra di fronte * filminde kullanilmis bir parca. sezen aksu'nun mirildanmasinin bile yeterli oldugunu kanitliyor.

cannes film festivalinde ödüle boğulan film

hayatımızda eksikliğini duyduğumuz şeyleri , yine kendi hayatlarımızla doldurabileceğimizi gösteren muhteşem özpetek filmi..

(bkz: la finestra di fronte)

taş gibi bir hatunun soyundugu pencere.
an itibariyle.

(bkz: gocce di memoria)

ferzan özpetek'in tarzını tam olarak yansıttığı filmlerden biri. fikrimce yönetmenin en iyi filmi.

depresif günlerin kurtarıcı filmi.

--spoiler--
"senden sonra, kırmızı artık kırmızı değil.. göğün mavisi mavi değil.. ağaçlar yeşil değil. senden sonra, renkleri bizden kalan nostaljide aramalıyım. senden sonra, bizi utangaç ve gizemli yapan acının bile hasretini çekiyorum. bekleyişin, vazgeçişlerin, şifreli mesajların hasretini çekiyorum.. görmek istemeyen körlerin dünyasındaki kaçak bakışlarımızın da.. çünkü eğer görünseydik onların utancı, onların nefreti, onların zorbalığı olacaktık.. senden af dilemeye yeterli cesaretim olmayışının acısını çekiyorum. bundan dolayı artık pencerenden içeri bile bakamam. daha ismini bile bilmezken, daima orada, seni gördüğüm yerdeydin. ve daha iyi bir dünyanın düşünü kuruyordun.. bir ağacın bir ağaç oluşunun engellenmediği bir dünya.. ve mavinin gökyüzü olabildiği bir yer. bu daha iyi bir dünya mı bilmiyorum. şimdi beni "davide" diye çağıran kimse yok artık..şimdi beni artık yalnızca "bay veroli" diye çağırıyorlar. nasıl söylesem, bu daha iyi bir dünya mı? sen olmadan nasıl söyleyebilirim?"
--spoiler--

çok iyi film. "pencere" filmin her şeyi. ferzan özpetek ismini akılda tutma sebebi.
karşı pencerelerin yer değiştirdiği sahne unutulmazlardan.

Ferzan Özpetek'in görüntü yönetmenliğinin en iyi olduğu film.

final sahnesiyle, bir süre olduğunuz yere çakılıp kalma etkisi yaratmaktadır. uzun süre etkisinden çıkılmayacak filmlerdendir. * * *

andrea guerra'nın müziklerini yaptığı ve birçok dalda ödül alan ferzan özpetek'in romantik/dram filmi.

hayatı sade bir şekilde yansıtan aslında bir aynadır bu film.. (bkz: la finestra di fronte)

--spoiler--
bir sabah onu bulmaya çıkmıştım. ama sonra bir daha düşündüm.
belki de bilmemek ve hayal etmek daha iyidir.
--spoiler--

(bkz: ma che freddo fa)

edit: şahane pastalarıyla etkileyen film. iki haftada bir renkli pastalar yapmama sebep olmasının yanında pasta kursuna yazılmama neden olandır.

mükemmel ferzan özpetek filmi. *

gianno romoli ve ferzan özpetek tarafından yazılmış -ki ben işlenmiş kelimesini tercih ederim, nakış edasıyla- 2003 yapımı ferzan özpetek filmi. oyunculuk için yaratılmış olduğunu iddia edebileceğim yegane insan, serra yılmaz var filmde tabi. bir özpetek klasiği olaraktan.. ve şarkı yazmak/söylemek için yaratılmış olan sezen aksu, mırıldanmasının yeterli geldiği karşı pencere'si..
kişisel yorumlarıma gelecek olursak; izlediğim üçüncü ferzan özpetek filmi, şu an için en iyisi.. baştan uyarmalıyım ki gecenin şu saatinde izlenmemelidir; tahmin edebileceğiniz gibi hollywood klişeleriyle dolu olmadığı için beklenen film akışına uymuyor ve yüreğinize sancılar salıyor. lakin 'iyi ki izledim, ne filmmiş yea' hissi her şeye değer. bu entry'i okursanız, filmi izleyiniz efendim.

ferzan beyin en güzel filmi olmasının yanında, müzikleri ile de ferzan beyin en güzel film müziklerini kullandığı şah eser. ferzan beydir.

izlediğimde ben daha önce neden hiç ferzan özpetek filmi izlemedim ki dedirten muhteşem film.gerek senaryosu gerek müzikleri gerek oyunculuklarıyla insanı hüzünlendiren film.(bkz.gocce di memoria)