bugün
- sigara içmenin insana verdiği zevk8
- icardi190527
- hamas bir terör örgütüdür15
- suriyeliler suriye'ye dönsün12
- vatandaşlık farkı alan otel24
- bir kadının yemek ısmarlaması15
- erkeğe ne hediye alınır34
- 1 m dolara bu bebeğe sertçe tokat atar mısınız19
- anın görüntüsü13
- icardi1905 silik olsun kampanyası19
- şehirler arası aşk yaşamak9
- true'nin porno arşivi kaç gb8
- sözlükte ateist gibi takılan yahudiler10
- aleyna tilki10
- sözlük kızından gelin olmaz21
- herkes güncel fiyatını yazabilir mi9
- arkadaşlar sizden bir şey rica edebilir miyim22
- ağaç gövdesi gibi bacakları olan kadın14
- sözlük yazarlarının tatlıları8
- alınan en güzel iltifat14
- kızımın kiminle yatıp kalktığıyla ilgilenmezdim9
- cumaya gidenlerin çok azalması10
- futbolcu ismiyle nick almak12
- bik bik'in balona binmesi34
- en yaşlı özelliğiniz9
- 170 boyunda olduğum için hep reddedildim23
- sabah aç karnına içilen bira13
- ideal duş alma sıklığı14
- diyanet işleri başkanına audi 6 tahsis edilmesi13
- artificialintelligence9
- kız mı erkek mi belli olmayan yazarlar8
- adanada polisin saldırganın ayağına sıkması14
- icardiyi tokat manyağı yapmak12
- sırtınızı bir sözlük kızına dayar mısınız9
- millet açsa neden kafeler tıklım tıklım15
- 27 nisan 2024 fenerbahçe beşiktaş maçı23
Yoktur.
Sözlükte gerçekten işe yarayan başlık açılması.
Sevgilim olduğu an bu dünyada tek yaşayamam.
görsel
aklıma bu karikatür geldi.
aklıma bu karikatür geldi.
Bugün teyzenin biri yol kenarına kuşlar için buğday serpiyordu.
insanların tek el olarak hareket etmeleri.Örneğin geçen aylarda adamın ayağı sıkıştı trene binerken.Tüm yolcular ittirdi bunun gibi.Gifi bulamadım bulsam atacaktım.
sözlükte memeden başka muhannet gördüğüm andır.
bugün kuzenlerle birlikte kurduğumuz cümledir.basket oynadıktan sonra hadi şurda birer çay içelim dedik fakat cebimizde sadece 5 lira vardı çayın ne kadar olduğu konusunda tereddütteydik.garson geldi çayın fiyatını sorduk 2.5 tl diyince birbirimize baktik şöyle bir sonra neyse biz iki çay alalım dedik.fakat tepside 3 çay geldi.biz iki tane söylemistik ama diyince biri ikram dedi garson.durumu hemen anlayıp böylede bir iyilik yapmis olmasi sayesinde ikisi yerken birinin bakması durumuyla karşılaşmamış olduk.kısacası iyi insanlar halen daha var.
öğrenci yurdunun zemin katında kalıyorum, az önce kapımın önünden geçen adama sigara kağıdı(rızla) sordum malum marketler hep kapandı, yok ama istersen bi kaç dal sigara bırakayım dedi, yok dedim sağol. geldi demin oda arkadaşından 5-6 rızla almış getirmiş sağolsun.
sen kalk 4. kata çık rızla al gel sonra geri 4 kat çık... insanlık, komşuluk ölmemiş be.
sen kalk 4. kata çık rızla al gel sonra geri 4 kat çık... insanlık, komşuluk ölmemiş be.
kısacası gezi direnişi günleri. kolektivizm in üzerindeki ölü toprağı atışı
Aşti de 3 valizi taşımak için uğraşırken, bir abinin (erkek olduğum halde) bana yardım ettiği an dır.
Ulan kız olsam; bir bakışa 10 kişi yardıma koşardı. Hadi onu boşver. Yanımdan öylece geçip giden kızlara ne demeli?
Eşitlik filan, yalan bunlar.
Ulan kız olsam; bir bakışa 10 kişi yardıma koşardı. Hadi onu boşver. Yanımdan öylece geçip giden kızlara ne demeli?
Eşitlik filan, yalan bunlar.
Bir gun arkadasimla otobusteyiz ama nasil acikmisiz acligimizdan bahsediyoruz sonra arkadan bir el uzandi ve bize yarim gevrek verdi o mubarek kadinin sevap hanesine 100 puan istiyorum.
bugün bir iş dolayısıyla sarıyer tarafındaydım, tüm işlerimi hallettikten sonra iş yerine telefon açtım, dışarıda çok yoruldun, oradan eve geç dönmene gerek yok denince arabayla fatih ormanına gitmeye karar verdim, haftaiçi olduğundan kalabalık olmayacağını bildiğim için biraz kafa dinler dolanırım dedim.
arabayı park ettikten sonra yürümeye başladım, gerçektende kimseler yoktu güvenliklerden başka, her rast geldiğim güvenliğe selam vere vere elimde sigarayla dolanıyordum. sonra bir ağacın dibine çöktüm, dalmışım. ardımdan bir ses;
-aferdersiniz kardeşim, soframızı kurdukta, sizi de tek görünce buyur edeyim dedim, anlaşılan bizden başka kimse yok bugün, misafirim olmak ister misiniz? içimden geldi.
+zahmet vermeyeyim abi, size afiyet olsun.
-yok kardeşim benim, allah ne verdiyse yeriz beraber, hadi buyur gel. (kalkabilmem için elini uzattı)
+peki abi...
tahminen 55-60 yaşındaki bu güler yüzlü abinin samimi tavrı karşısında hayır demek istemedim, zaten davetlere icabet konusunda hassasımdır, mesela aç olmasam bile, gittiğim yerde sofra varsa, ev sahibinin gönlü olsun diye yarım tabakta olsa bir şeyler yerim. kırmadım kendisini. tabi ilk oraya oturmadan evvel kendilerini farketmedim, ailecek oraya geldiklerini bilmiyordum, masalarının başına gittiğimde kızı, oğlu ve eşi sanki evlerine misafir olmuşum gibi beni karşıladılar, gerçekten şaşırdım, istanbul gibi yerde... nasıl olurda?.... ama bu işin için bir bit yeniği var demedim içimden, nedense öyle bir algı oluşmadı bende. masaya oturdum.
-tekrardan hoşgeldin kardeşim, kızım abine tabak hazırla bir zahmet, kolasını da koyuver.
+hoşgördük abi.
eşine dönerek;
-ablacım kusura bakmayın zahmet veriyoru... (sözümü bitirmeden)
+aaaa! ne zahmeti? tanrı misafirisin evladım, nasibin varmış geldin soframıza, hadi ye yemeğini.
adamın eşi kızı, oğlu o kadar samimi davranıyorlardı ki, bu samimiyetlerini anlamaz için onları görmeniz gerekirdi. abi şundan ister misin, abi bundan ister misin, yesene be abi * gibi söylemlerle masada beni tıka basa doldurdular. *
evladından tuzu isterken bile rica eden, aldığında teşekkür eden, ilginç ama o kadar tatlı bir aileydiler ki. onlarla oturduğum tahmini 2 saat boyunca hayranlıkla izledim onları. muhabbet sohbet, güldük eğlendik. mesela o abinin iki çocuğu da cerrahpaşa tıp fakültesini kazanmışlardı, gerçekten tebrik edilesi bir durumdu. ama böyle bir aile bence dünyada iyiye güzele dair ne varsa hepsini hakediyordu.
çaylarımızı da içtikten sonra namaz vakti geldiği için abdest almaya koyuldular, normalda 5 vakit farzları yerine getiremiyorum cumadan cumaya işte... allah affetsin. onlara katılmak istedim, abdestimi alıp o abinin imamlığı eşliğinde namaza durduk. size tüm kutsallarımın üzerine yemin edebilirim ki, kıldığım o namazdaki aldığım hazı yıllar evvel başka bir yerde almıştım ve yine o manevi sürur halini yaşamanın keyfini çıkardım namaz sürerlen. gerçekten huzur doluydum bu insanların arasında.
hiç tanımdığı, belkide kötü niyetli olma ihtimali olan birini ailenin kızının eşinin yanına sokmak?... yadırgamak haddim değil ama anlayamıyorum, hele ki o tatlı dilleri. belki canınızı isteseler ona bile hayır diyemeyeceksiniz.
babadan oğula, anneden kıza kadar sıcacık huzur ve samimiyet dolu bir aile. belki de en büyük zenginlik budur. uzun zamandır bazı durumlardan dolayı tadım yoktu. bu konuda samimiyim, kaç zamandır içim bu kadar ısınmamıştı, o kadar mutluydum ki onların arasında. daha saatler evvel yanlarındaydım, özledim sanki onların o sıcak atmosferini....
kalkmak için müsaade istedim, durağa kadar arabayla bırakmak istedi ancak arabam olduğunu söyledim, gitmeden elini öpmek için yeltendim izin vermedi, sarıldım.... sanki babama sarılıyormuş gibi sarıldım. hayatımda etkilendiğim bir kaç insandan biri de bu abi oldu. eşine ve çocuklara da teşekkür ettikten sonra aralarından ayrıldım. ama hemen gitmedim.
beni göremeyecekleri bu noktadan onları tahminen 1 saat daha izledim. baktıkça gülümsedim, baktıkça huzur buldum nedense. onları izlerken bir yandan da dua ediyordum allah'ım benimde böyle bir ailem olsun diye, çünkü en büyük zenginlik insanlıktı...bunu kavrayabilen bir aileye sahip olmak aynı zamanda. onlara hayran vaziyette giderken ardıma baka baka garaja yürüdüm ve oradan ayrıldım, yol boyunca aklımdalardı ve yüzümde bir gülümseme vardı.
bilmiyorum ben mi ona yoruyorum ama dedim ya uzun zamandır ciddi anlamda sıkıntılı günler geçiren bana, sanki allah'ın bir hediyesiydi o aile.
umarım çok mutlu olurlar... iyi ki onlar gibi insanlar var, demek ki yaşamak için çok neden varmış... umarım ilerde böyle bir aileye sahip olurum... oluruz...
arabayı park ettikten sonra yürümeye başladım, gerçektende kimseler yoktu güvenliklerden başka, her rast geldiğim güvenliğe selam vere vere elimde sigarayla dolanıyordum. sonra bir ağacın dibine çöktüm, dalmışım. ardımdan bir ses;
-aferdersiniz kardeşim, soframızı kurdukta, sizi de tek görünce buyur edeyim dedim, anlaşılan bizden başka kimse yok bugün, misafirim olmak ister misiniz? içimden geldi.
+zahmet vermeyeyim abi, size afiyet olsun.
-yok kardeşim benim, allah ne verdiyse yeriz beraber, hadi buyur gel. (kalkabilmem için elini uzattı)
+peki abi...
tahminen 55-60 yaşındaki bu güler yüzlü abinin samimi tavrı karşısında hayır demek istemedim, zaten davetlere icabet konusunda hassasımdır, mesela aç olmasam bile, gittiğim yerde sofra varsa, ev sahibinin gönlü olsun diye yarım tabakta olsa bir şeyler yerim. kırmadım kendisini. tabi ilk oraya oturmadan evvel kendilerini farketmedim, ailecek oraya geldiklerini bilmiyordum, masalarının başına gittiğimde kızı, oğlu ve eşi sanki evlerine misafir olmuşum gibi beni karşıladılar, gerçekten şaşırdım, istanbul gibi yerde... nasıl olurda?.... ama bu işin için bir bit yeniği var demedim içimden, nedense öyle bir algı oluşmadı bende. masaya oturdum.
-tekrardan hoşgeldin kardeşim, kızım abine tabak hazırla bir zahmet, kolasını da koyuver.
+hoşgördük abi.
eşine dönerek;
-ablacım kusura bakmayın zahmet veriyoru... (sözümü bitirmeden)
+aaaa! ne zahmeti? tanrı misafirisin evladım, nasibin varmış geldin soframıza, hadi ye yemeğini.
adamın eşi kızı, oğlu o kadar samimi davranıyorlardı ki, bu samimiyetlerini anlamaz için onları görmeniz gerekirdi. abi şundan ister misin, abi bundan ister misin, yesene be abi * gibi söylemlerle masada beni tıka basa doldurdular. *
evladından tuzu isterken bile rica eden, aldığında teşekkür eden, ilginç ama o kadar tatlı bir aileydiler ki. onlarla oturduğum tahmini 2 saat boyunca hayranlıkla izledim onları. muhabbet sohbet, güldük eğlendik. mesela o abinin iki çocuğu da cerrahpaşa tıp fakültesini kazanmışlardı, gerçekten tebrik edilesi bir durumdu. ama böyle bir aile bence dünyada iyiye güzele dair ne varsa hepsini hakediyordu.
çaylarımızı da içtikten sonra namaz vakti geldiği için abdest almaya koyuldular, normalda 5 vakit farzları yerine getiremiyorum cumadan cumaya işte... allah affetsin. onlara katılmak istedim, abdestimi alıp o abinin imamlığı eşliğinde namaza durduk. size tüm kutsallarımın üzerine yemin edebilirim ki, kıldığım o namazdaki aldığım hazı yıllar evvel başka bir yerde almıştım ve yine o manevi sürur halini yaşamanın keyfini çıkardım namaz sürerlen. gerçekten huzur doluydum bu insanların arasında.
hiç tanımdığı, belkide kötü niyetli olma ihtimali olan birini ailenin kızının eşinin yanına sokmak?... yadırgamak haddim değil ama anlayamıyorum, hele ki o tatlı dilleri. belki canınızı isteseler ona bile hayır diyemeyeceksiniz.
babadan oğula, anneden kıza kadar sıcacık huzur ve samimiyet dolu bir aile. belki de en büyük zenginlik budur. uzun zamandır bazı durumlardan dolayı tadım yoktu. bu konuda samimiyim, kaç zamandır içim bu kadar ısınmamıştı, o kadar mutluydum ki onların arasında. daha saatler evvel yanlarındaydım, özledim sanki onların o sıcak atmosferini....
kalkmak için müsaade istedim, durağa kadar arabayla bırakmak istedi ancak arabam olduğunu söyledim, gitmeden elini öpmek için yeltendim izin vermedi, sarıldım.... sanki babama sarılıyormuş gibi sarıldım. hayatımda etkilendiğim bir kaç insandan biri de bu abi oldu. eşine ve çocuklara da teşekkür ettikten sonra aralarından ayrıldım. ama hemen gitmedim.
beni göremeyecekleri bu noktadan onları tahminen 1 saat daha izledim. baktıkça gülümsedim, baktıkça huzur buldum nedense. onları izlerken bir yandan da dua ediyordum allah'ım benimde böyle bir ailem olsun diye, çünkü en büyük zenginlik insanlıktı...bunu kavrayabilen bir aileye sahip olmak aynı zamanda. onlara hayran vaziyette giderken ardıma baka baka garaja yürüdüm ve oradan ayrıldım, yol boyunca aklımdalardı ve yüzümde bir gülümseme vardı.
bilmiyorum ben mi ona yoruyorum ama dedim ya uzun zamandır ciddi anlamda sıkıntılı günler geçiren bana, sanki allah'ın bir hediyesiydi o aile.
umarım çok mutlu olurlar... iyi ki onlar gibi insanlar var, demek ki yaşamak için çok neden varmış... umarım ilerde böyle bir aileye sahip olurum... oluruz...
Ard arda 2 sınavdan çıkmışsınızdır,yorulmuşsunuzdur.Başınız dönüyordur,dolmuşta yaşlı bir hanımefendi kalkar size yerini verir.Siz kabul etmesenizde zorla otutturur.O an gözleriniz dolar,sevgi ile teşekkür edersiniz.
bugün durakta taksiden inip "gülbağa gidecektim yanlış binmişim, param yok buraları da bilmem beni bir taksiye bindiriverseniz" diyen amcaya iki genç çocuğun taksi çevirip, adama taksi parası vermesiyle tanık olduğum durum.
görsel
böyle anlardır belki de. bir haşereye bile bu muameleyi yapan insanların saç teline dahi zarar veremez.
böyle anlardır belki de. bir haşereye bile bu muameleyi yapan insanların saç teline dahi zarar veremez.
ilk sınavdan 30 alıp ikinci sınavdan en fazla 05 bekleyen ben kişisinin, o dersten mucizevi bir şekilde cc ile geçmem.*
vallahi o gün kendimi altın madalyayla memleketi jamaika'ya dönen hilmi jackson gibi hissettim.
vallahi o gün kendimi altın madalyayla memleketi jamaika'ya dönen hilmi jackson gibi hissettim.
bugün bindiğim iett otobüsü avrupa yakasında köprü bağlantısında arızalandı.yaklaşık 50 kişi otobanda otobüsten inip sıradaki otobüsü beklerken o trafikte,iş çıkış saatinde 10 dakika boyunca belki 20 aracın durarak araçlarına bazı yolcuları almaları insanlık ölmemiş dedirtti.
toplumsal olaylarda devlet bahçeli nin halka sağ duyulu olun bu oyuna gelmeyin demesi.
ne bekliyorsun?
uludağ sözlük, bilgiyi zaman ve mekan ayırt etmeden, bilenden bilmek isteyene taşıyan tatlı ve ekşi bir zaman makinasıdır.üye ol
güncel Önemli Başlıklar