bugün

önsöz: aradım ama bulamadım, aramaya inanmayan bir dingilsem de silersiniz başlığımı, o kadar basit.

ingiltere milli takımının ve ingiliz kulüplerinin bizi her defasında kevgire çevirmesidir, millilerimiz ve kulüplerimiz avrupa'da sayısız hezimet aldı çeşitli ülkelere ve onların kulüplerine karşı ama hiçbiri sanırsam ingilizlerin bize yaşattıkları kadar sık ve acı değildir.

(bkz: ingilizlerin turk futboluna karsi 8 takintisi)
şöyle bir şey de var evet, ama keşke bu adamlara karşı aldığımız hezimetler 8 gollü olanlarla kalsa...

ülke futbolu olarak bu adamlardan fark yemeyi bir alışkanlık haline getirmişiz, işte ingiliz takımlarına karşı aldığımız şahane hezimetler:

-a milli-
türkiye - ingiltere: 0-8, 14 kasım 1984, inönü stadı. ('86 meksika elemeleri)
ingiltere - türkiye: 5-0, 16 ekim 1985, wembley. ('86 meksika elemeleri)
ingiltere - türkiye: 8-0, 14 ekim 1987, wembley. (euro '88 elemeleri)
ingiltere - türkiye: 4-0, 18 kasım 1992, wembley. ('94 abd elemeleri)

sonuç 1x ekim/kasım tarihlerinde ingiltere a milli futbol takımı ile oynamak tehlikeli.

-kulüp-
manchester united - galatasaray: 4-0, 7 aralık 1994, old trafford. (uefa şampiyonlar ligi ilk tur) (bkz: 7 aralık 1994 manchester united galatasaray maçı)
galatasaray - chelsea: 0-5, 20 ekim 1999, ali sami yen stadı. (uefa şampiyonlar ligi ilk tur)
leeds united - beşiktaş: 6-0, 26 eylül 2000, elland road. (uefa şampiyonlar ligi ilk tur)
manchester united - fenerbahçe: 6-2, 28 eylül 2004, old trafford. (uefa şampiyonlar ligi ilk tur)
liverpool fc - beşiktaş: 8-0, 6 kasım 2007, anfield road. (uefa şampiyonlar ligi ilk tur)
fenerbahçe - arsenal: 2-5, 21 ekim 2008, fenerbahçe şükrü saraçoğlu stadı. (uefa şampiyonlar ligi ilk tur)(en güncel olanını unuttuk mal gibi, hah buldum sonunda bir isim isimli arkadaşımıza teşekkür ediyoruz hatırlatması için)

işte o yüzden ingiliz takımlarıyla pek hoşlaşmayız, kendilerine karşı mesela uefa kupası finalinde olduğu gibi pek anlamlı galibiyetlerimiz olsa da yenilgilerinin bıraktığı acı daha fazladır. a milli takımlar bazında adamlara gol atmışlığımız dahi yok, ünal karaman'ın direkten dönen topu ve hami mandıralı'nın son anda çelinen frikikleri mevcut, sanırım kendilerine gol atan ilk futbolcumuza plaket verilecek tff tarafından. bir ingiliz kendi kalesine atarsa da ona verilecek, şu sarı pipilere şansımız bir türlü tutmaktadır.

not: almanlardan da az çekmedik ama ingiliz ve "8" kompleksi bambaşkadır, anlatılmaz yaşanır.

edit: imla
liverpool 8 sekiztaş 0 bu ingilizleri anlatmaya yeter.
kocaman bir yuh'tan ibarettir. uzun yıllar boyunca da böyle olmuştur. korkarım ki yarınlarda da böyle olacaktır...

açıklama çabası: ingiltere ligi'ni(ingiliz futbolunu) takip eden ve aynı zamanda türkiye ligi'ni(türk futbolunu) takip eden insanlar, aradaki uçurumu görünce türk futboluna bol bol yuh çekiyorlar efendim.

(bkz: elin gavuru yapıyor ya)
ben futboldan pek sevmeyen bir insanım, lakin ne zaman bir ingiltere ligi maçına denk gelsem zevk alarak izlemişimdir. adamlar oynuyor kardeşim insanın aklına hemen (bkz: onlar futbolcuysa bizimkiler ne) sorusu geliyor. Kardeşim biraz hırslı oynayın,zırt pırt kendini yere atmakla futbol olmaz.
ingiliz yakaladımı gagalar hesabıdır.
san marino milli futbol takımının ingiltere'ye gol attığı gerçeğini öğrenmem ile şu anki dünya sıralamamızı tekrar gözden geçirmeme neden olan eziyet.
bir beşiktaşlı olarak kesinlikle 8-0 faciası derim. o neydi kardeşim öyle bide inatla sonuna kadar izledim tabi herkesin görebileceği birşey değil bu.

maçtan sonrada sinan engin düşüncelerimi canlı yayına taşımıştır.
şut.
*
evet kadroarı veriyoruz
kalede yaşar
iki numara recep üçç.. yapmayın çocuklar 1-0
dört numara veysel aman çocuklar dikkat.
beş numara feruduuunn ah çocuklar ah yazık oldu 2-0

(bkz: yapma yaşar sekiz sıfır)
internette bir ingilizle sohbet sırasında bana en sevdiği şehrin istanbul olsuğunu söylemişti şaşkınlıkla nedenini sordum, cevap malum; fınalde milanı yenerek kupayı almaları ve beşiktaş maçı.