ilk iş günü

her zaman güzel geçmez. bayıktır. çoğu kişi sizinle ilgilenmez sanki anasının karnından beri ordaymış gibi davranır. ilgilenenlerde bi işe yaramaz çünkü genelde patronun sinirlediği zaman nasılda gaddar bir canavara dönüştüğünü anlatıp sizi korkutur. gerim gerim gerilme günüdür.

sessizce kosende oturup, sana garip bakanlara 1 ay sonra ben sizin* diye ic gecirdiniginiz ve bu arada işi tanidiginiz hırs ve eziklik dolu gun.

işlerin nasıl yürüdüğünü izlemekle geçen gündür. ilk günden anlaşılmaz ilk 1 hafta böyle geçer. sonra her iş yerinde olduğu gibi size zıt giden ve gidecek diğer elemanları tespit edersiniz.

Online Alışveriş sitelerinde sıklıkla karşılaşılan terim . Eğer haftasonu aldıysanız o eşyayı size haftanın ilk iş günü içerisinde kargolanacağını söyler .

Sıkıntı veren gündür.Herkes harıl harıl çalışırken siz ne yapacağınızı bilemeden oturursunuz bilgisayar başında.Önemli bir iş yapıyormuş edasıyla facebook gibi sitelerde gezinip durursunuz.Messenger şirkette yasaklanmışsa meebo gibi sitelerden girersiniz.Yanınızdan biri geçerken sayfayı kapatırsınız hemen.Keşke çok yoğun olsaydım diye iç geçirirsiniz.Bilmezsiniz ki ileride bu günü özleyeceksiniz

Elini koyacak yer bulamadığın bir gündür.Hani dokunsalar ağlarım durumu var ya işte o durum bugün için geçerlidir.

Bugün ilk iş günümdü sözlük..
Elimi sokamadım hiçbir yere..

etrafınızdaki insanları, ortama alışık hallerinden dolayı gözünüzde büyütebileceğiiniz gündür.

ileride işten kaytarmak için gerekli fizibilite çalışmalarına başlanması gereken gündür.

(bkz: iş gününü iş yapmadan geçirme yolları/#5231848)

bugun nasil gecicek diye kara kara dusundugunuz gundur. kacip gitmemek icin kendinizi zor zapt ettiginiz gundur ayrica.

asap bozucudur. her er kişi ilk iş gününde ''ulan bu iş bana göre mi acaba'', veyahut, ''bıraksam çok mu geç kaldım'' sorularını sorar kendi kendine. diğer çalışanlar harıl harıl işlemleri yaparken siz bakarsınız aval avallığın zirvesinde. misafirle, çalışan arasında biyerdesinizidir. has çalışma kimliğiniz oturmadan da anlaşılamayacaktır nerede oldugunuz. fakat sıkıntı etmemek gerekir, geçicidir bu sendrom. bi ay sonra kurdu olursunuz buraların.

kariyerinizdeki ilk iş günü zor olabilir tabi. ama artık tecrübeli biri iseniz* heyecan ve keyfi bir arada yaşarsınız.**

biraz stresli, biraz heyecanlı, biraz da mutlu...

insana, öğle yemeği vakti kaçış planları yaptırabilir.

ilkokul yaz tatilinde, yanında çalıştığım ayakkabıcıdan hatırlıyorum.

heyecanın en düzeye vurduğu ve sırf bu heyecandan dolayı hata üstüne hata yapılabilecek fakat herşeye rağmen güzel bir gündür.

bitmek bilmeyen gündür. saate her baktığınızda en fazla 5 dakika geçmiştir. çekilmezdir.

pazartesi sendromunun müsebbibidir.

kişinin para kazanmak adına başladığı işinde geçirdiği ilk gündür. kişisel olarak benim için 10.10.2006 tarihine tekabül eden sabah sekizde başlayan mesaimin saat onbir sularında sona ermesi ve onikide evde olmamla neticelenmiştir. bu defa kazığın kalın tarafından başlanmıştır. bu şekilde başlayan işin yaklaşık olarak son üç ayı günlük ortalama onüç saat çalışmayla sona ermiştir. yani aslında kazık değil bildiğin odundur.

herkesin meraklı gözlerle baktığı ve hiç bir şey bilmiyormuş gibi ne yapacağını bilmeden ve kim ne derse onu yapmaya çalıştığın ilkgündür. hayatında unutamadığın günlerden biridaha yaşanmış olur.

iş yerinde halihazırda çalışanların yaklaşımına göre geçen gündür.

boş boş oturursun, herkes çalışır, sonra iyice sıkılırsın, ardından alırsın eline hesap makinesini, yazarsın maaşını, bölersin , çarparsın, bir saatlik ortalama kazancını bulursun, oh be dersin, en azından bak, durduk yere para kazanıyoruz. biraz rahatlarsın, sıkıntın geçer.

bugün geçirdiğim gündür.aslında mesainin sabah evden dışarı çıkmakla başladığını öğreten de gündür ayrıca.iş yeriniz uzaksa insan seli arasından sıyrılıp zafer kazanmış edasıyla metrobüse binmenizle ilk sınavınız başlar.Neyse ki 09.00 civarı işte olunmuştur yalnız; tanışma ,selamlama faslı stresli ve çok heyecanlı olur.Herkesle mesafeli olunup az çok kişier hakkında fikir yürütülür.sonra işi öğrenme faslı başlar.elde kalemler kağıtlar bi yandan not tutulup bi yandan ekran takip edilir bitmek bilmeyen soru ve cevaplarla aslında işin en zorlu süreci atlatılmış olur. iş bi taraftan öğrenilirken bir taraftan da boş boş etrafa bakılıp insanların nasıl canla başla çalışmasına imrenilir "acaba bende onlar gibi olabilecek miyim?" soruları kafaya takılır.ve yorgunluktan bitmiş şekilde karmakarışık duygularla eve dönülür..

pazartesi günü yaşayacağım gündür. kabuslar şimdiden başladı ilk gün herkese salak salak gülümseyip ikinci hafta da gerekeni yaparım da . gerim gerim gerildim sözlük

en nefret edilen günler sıralamasında zirveye oynayan gündür nazarımda. allah kolaylık versindir başlayana, sabırlar versindir.

senden bir önce gelen kişinin "artık en yeni ben değilim" edalarıyla bir şey içer misin sorusuyla başlar. Nereden mezunsun sorusu gelir, ofisin piç elemanı herkesle şakalaşırken göt gibi bakar insan. Bi de adliyede stajer avukatsan katiplerin ulan ne para kaldıracak bu göt bakışlarıyla erirsin. Okulda öğrendiklerin toz olup uçmuştur zaten. delgeç ile oynarsın.

bu günümdü. ilk staj günümdü esasında. zorluydu. bir azarlamamsı ve müthiş ayak ağrılarıyla atlattığm gün. (bkz: diş hek)