hiçbir yeteneğe sahip olmamak

doğuştan gelen bir yeteneğin olmaması veya olsada daha farkında olunmamasıdır. acı bir durumdur.

sahip olduğum yetenektir. sabahtan beri bir gitar muhabbetidir gidiyor. yazarlar gitarlarında çaldıkları ilk şarkılardan bahsediyor falan. çok üzülüyorum sözlük. neden benim özel olarak yapabildiğim bir şey yok. bir yetenek, bir enstrüman çalabilme durumu...

lisedeyken muzdarip olduğumdur.

bana kalırsa "hiçbir yeteneğe sahip olmamak" yoktur. yeteneğinin farkında olmamak vardır

herkes seçilmiştir ama kimin neyin için seçildiğinden haberi yoktur.

Çaldığım bas gitar ile ortadan kaldırdığımı düşündüğüm durum.

Bir yeteneğiniz olup olmadığını 13-14 yasında farketmeniz gerekirdi. O yaşlarda fark etmeyecek kadar pasif kaldıysanız sonra farketmeniz çok zor.

yeteneksizsiniz dedirtip iki kez dusundurme seklidir. Yaşasin yeteneksizlik.

yetenek fark edememe yoktur zannimca ; dizini kırıp , eşşek gibi oturup çalışmamak vardır. Bu insanlar ellerinde gitar alır , ne bir egzersiz çalışır , ne parmak güçlendirir. Videolardaki gibi çatır çutur çalacam , kız tavlıyacam zannederler.
Ancak gerçekler öle değildir tabi ki.Hiçbir yeteneğe o şekilde ulaşamazsınız öle bir Jimmy Reyiz değilseniz veya milyonda bir görülen deha değilseniz. Doğuştan yeaa .s.s diyen tipler yeminle ayar eder insanı. Program düzenlenir , ortam olur , çalarsınız , yılların emeği tecrübesi , onlarca saatlik egzersizler konuşur orda. Sahneden sonra abi sen doğuştan yeteneklisin , abi senin imkanın var olur.Ulan oç ben 3 yaşındayken annem elime parmak kası geliştirme simidi mi verdi sanıyon amk gerizekalısı. Kabul edin lan işte, çalışmıyosunuz , kafa patlatmıyosunuz , sonra ben yeteneksizim ; adaletsizlik var oluyor.
hepinize burdan (bkz: gah siktir boh)

Yeteneksizim diye bir tabir yoktur. Bacakları sakat olmayan birisine göre yürüyebilmek müthiş bir yetenektir. Önemli olan yapabildiğimiz şeylerin farkında olmaktır. Ama bazı kimseler bizim sürekli olumsuzlukları görmemizi, boş boş konumamızı ve ağlamamızı istemektedir. Eğer evden çıkınca derin bir nefes alıp zorlada olsa gülümseyebilirsek yeteneklerimizin farkına varabiliriz.

Fark etmemekten bahsedilmiş ki buna katılıyorum. Bir insanın önce eline bir müzik aleti alması veya bir tuvale resim yapmayı denemesi ne bileyim kayak yapacaksa bir uludağ falan görmesi yani azıcık çalışması gerekiyor. Ne var ki ben bunların hepsini yaptım. Yıllar sonra doğan çocuk olarak ailem yıllarca beni büyük umutlarla balelere dans kurslarına gönderdiler. Yıllarca bişey başaramayınca anladık ki yeteneksizin önde gideniymişim. Evde toz içinde duran 1 adet bağlamam bir adet gitarım var. ikisi de bir aydan kısa sürede öğretmenlerin kırmadan ayrılmaya çalışmasıyla sonuçlandı. Her şeyi denedik ama olmayınca olmuyor. Allahtan tarih öncesi çağları atlattıktan sonra doğmuşum da azıcık zekayla bi yerlere geldim yoksa hayatta kalamazdım o beceriksizlikle.

hem yeteneksiz, hem fakir, tem tipsizim evlatlık edinmek isteyenler dm gelsin teşekkürler.

(bkz: ultraviyole)

Bu kadar okuyacagima sesim güzel olsaydi koseliktim. Futbol yok, ses yok, boy fizik yok. Öyle rastgele yaşıyoruz.

hiçbir şekilde kendini geliştirmeye çaba harcamayanların, kendini keşfetmek için uğraşmayanların en büyük sanrısı. insanları bir moba** karakteri gibi düşünürsek her insanın bir ultisi vardır.* önemli olan o ultiyi açmak için azıcık uğraşmak.

Hiçbir yeteneğe sahip olmama yeteneğine sahip olmaktır.

Yetenek diye bir şey yoktur. Kişi kendi ilgi ve merakı çevresinde çalışarak her konuda kendini geliştirebilir.