her şeyi bırakıp çekip gitmek

(bkz: Yenilgiyi kabullenmek)

çoğu zaman çözüm değildir. var olan herşey beyninizin içindedir ve o karanlık her yere sizinle gelecek. yeni başlangıçlar aynı mevzularla, var olmanın acısıyla yeniden bir kat daha kirlenecek.

geriye dönüp zayıflık ettim diyeceksiniz.

kaçmak, pes etmek zayıların işidir.

never give up never surrender.

yaptık da ne oldu eylemidir amk.

gitmek herşeyi düzeltiyorsa yapılası eylemdir.

türkiye'de imkansızdır. amerika'da olabilir.

genelde aile baskısına maruz kalmış ergen düşüncesidir. anası babası ceza vermiştir kendisine.

yanlış bir hareket. en azından kimlik almak lazım, polis çevirir falan. aman dikkat.

kişi gittiği zamanda kendine gelemediyse, mutsuzsa, kişinin kendisine hiç bi faydası olmayan eylemdir. (bkz: nedeni bilinmeyen mutsuzluk)

Insan denen varlıkta var böyle bir dürtü. Mesela aslanlarda yok. Eger biri gidecekse grup siktiri çekiyor. Ama söz konusu insanlar olunca is değişiyor. Aslanlarin aksine sana kimse siktirgitlan demiyor. Bilakis aacanimsenhepyanimdakalNolurr diyorlar. Samimiyetsizliği hissettiğin her an daha cok nefret edersin hayattan. Timsahları dolu Nil nehrini geçmek zorunda olan bir antilop gibisindir. Herseyi birakip ben gidiyorum der ve nehrin öbür tarafında yeni bir hayat dilersin. Timsahin amina koyayim.

bazen çözümün ta kendisidir.

bi yerden sonra o kadar acı veriyor ki.sırf bu nedenden ötürü psikolog yardımına zorunlu tutuldum.

bu başlıkta yazan entryler adeta grup terapisi niteliğinde. yalnız olunmadığını bilmek insanı güçlü kılar. herşeyi bırakma isteği bir çeşit beyinimizdeki nörotransmitterlerin oynadığı bir çeşit saklanbaçtan ötesi değil. seratonin ve dopamin arasındaki iktidar kavgası. seratonini küstürürseniz mutlu olma şansınız yok. duygu ve düşüncelerimiz bu fiziksel parçacıkların miligramı ile ilgili, eğer uygun reseptörlere bağlanamazlarsa yarrağı yediğimizin resmi.

herşeyi bırakıp gitme isteği dönem dönem bende de vuku bulur. ben çözümsüz bir insan değilim keyfim gıcır olmasına rağmen, daldaki iki elma nedense hep parlak gelir, o iki elmaya ulaşmak için de sepetteki elmamı riske sokmak zorundayım. bu yüzden bu diyarları terketmek zorundayım, işte bu cesarete sahip miyim değil miyim? bilmiyorum, insanlara danışıyorum, bir grup delimi sikti diyor, sikti amınakoyim yoksa bu huzursuzluk niye olsun, o seratonini birileri sikiyorki siktirolup gitme isteği vuku buluyor.

o facebook hesabını, iphone'nu, ipad'ini, her an nerde olduğunu merak eden, cebindekini almak adına heryerde seni kovalayan sistemi reddebilmek sağlam bir irade gerektirecektir.

gerek bazen..
bavulun ne kadar aldıysa.

Çoğumuzun en çok düşündüğü şeydir. Yaşadığımız ortamdan, sıkıntılardan yorulup çekip gitmek isteriz. Sanki hiç yaşamamış, varolmamış gibi farklı bir yerde yeniden doğmak iyi olurdu.

herkesin yapmak isteyip kimsenin yapamadığı, cesaret edemediği aktivite.

Dert de seninle gelecegi icon gereksiz eylemdir.

bazen yanına aldıklarınıza bakarsınız, hep gereksiz şeylerdir, hi hat zilinin ne işi var lan valizde.

not: o değilde paso çekip gidiyorum arkadaş ya, nereye kadar. hayır bu çok derin bir şey esasında, bu kadar kıytırık bir sebep değildir.

sık sık düşündüğüm sık sık yapamadığım.

Belki de milyar insanın denediği çok azının yaptığı çok çok daha azının başarılı olabildiği eylemdir.

en cok ıstedıgım sey.

özgür ve cesur insanın işidir. sonu belli değildir. ha zaten sonunu düşünen de kahraman olamaz.

http://tinyurl.com/a2gqgyo

Sadece bir sirt cantasini yuklenmek.
Birdaha geri gelmeyecegin eve tekrar goz atmak
Geride biraktigin ayni sofrada yemek yedigin insanlara son sozu soylemek
Ama onu da yarim birakmak. O an hicbir ansiklopedinin sizin soylemek istediklerinizi aciklayamaz.
En iyisi susmak dir boyle bir durumda.
Kapiyi cekip gitmek.
Geriye bakmadan sadece bir sirt cantasina tum umitlerini, hayallerini, mirasini, korkularini,endiselerini, dostlugu, askini, sadakatini, ihanetini, koyup gitmek.

Birşeylerden kaçmaktır bu.
Akıl işi değildir ve güçsüz insanların yaptığı eylemdir.
Hatta korkakların.