bugün

1892 doğumlu çanakkale savaşı'nın kahraman gazilerinden. yaşadığı olay ise dillerden dillere hep dolanmıştır.

çanakkale deyince hepimizin mutlaka duyduğu bir kıssadır halil helvacı dedemizin anlattığı kıssa.
kendi ağzından şu sözleri söylemiş:

--spoiler--

1892 doğumluyum. çanakkalede 3 sene bulundum. 27.alaydaydım. üç sene seddulbahir ve arıburnu'nda çarpıştım.bir keresinde üç gün sürgün süngü harbi yaptık düşmanla. üç günün sonunda 7 kişi kalmışız. sonra bize onar er verdiler. çavuş olmuştuk. bir gün arıburnu'nda mevzilerden düşmana doğru ateş ediyoruz.
çekiyorum tetiği çekiyorum..çekiyorum...
tüfek patlamıyor.
ateş almıyor.
"tüfek bozuldu herhalde" dedim. bir arkadaş yanıma vardı. ona dedim:
bak hele benim tüfek bozulmuş ateşlemiyor.
arkadaş bir baktı benden yana.
-ne bozulmuşu, senin parmak gitmiş,dedi.
ben o zaman acısını duydum işte.cız etti içim.bir kurşun gelmiş tetiği çektiğim parmağı alıp götürüvermiş orta yerinden.

--spoiler--

vatan için bir parmak değil, bin parmağı olsa, bin canı olsa verirdi onlar.
şu zamanda rahat nefes alıyorsak "halil helvacı" gibi dedelerimiz sayesindedir.
ne mutlu bizlere ki böyle atalarımız var.