sabahlamaya kalan yazarlarımız için kullanılabilecek deyiş. güneşin doğduğu an uyku vaktinin geldiğini ifade eder.
(bkz: sen kaç beni tanıdılar)
o yazarların öğle yemeği kahvaltı olarak yapılır öğlen yemeği akşam yenir sabaha karşı ise akşam yemeğini yerler.
(bkz: bırakın işi bilenler konuşsun)*
bazen aşırı abartıya kaçıp uykusuz 30lu 40lı saatleri gören yazar söylemidir aynı zamanda. okula filan gidecek olduğundan uyumayım bari der bu gebermeyesiceler, uyku düzenini bünyeyi haşat ederler. sonra yaklaşık olarak haftada bir buçuk kez güneş battı uyku çöktü diyip sızıverirler yorgunluktan. *
uyku güzel şey de, uyumaya geçiş evresi çok sikko lan. ondan uyumuyoruz yani. yoksa eşek ölüsü gibi uyuyoruz sızınca.
gece gündüz kavramını iyice yitirmiş yazar söylemi. genelde bu yazar kişiler öğrenci kişiler olup, çoğu zaman sınav döneminde ama bazen de keyfine ve sonunda alışkanlık olarak bu cümleyi kurarlar. ayrıca evet ben de bu grubun içerisine dahilim.
güneşin doğuşunuda, batışınıda kaçırmak istemeyenş huzuru böyle bulanlar.akşamı böyle tasvir etmek en doğrusu.