bugün

gökyüzüne baş kaldırılıp bakıldığında ilk düşünülen şey.

-mutlu muyum acaba?
kusursuz.
- şu an kaç kişi sevişiyor acaba.
uzaylılar gelsede rahatlasak.
gündüz: acaba şu an yıldızlar var mı varsa eğer aydınlık olduğu için mi görünmüyolar yoksa yıldızlar nereye kaçıyor?
gece: ...*
"hangisi küçük ayıydı ya?"
-sevdiğim kız da aynı gökyüzüne bakıyor değil mi lan?
-sadece bir tane gökyüzü olduğunu düşünürsek...
-yarın yağmur yağacak heralde, baksana bulutlara.
-kendi kendime mi konuşuyorum lan ben?
top mu lan o .
brayton çevrimi.
hiçbir yıldız görünmezken çok parlayan yıldıza benzeyen ışığın ne olduğu.
her gece yapmadan yatmadığımdır. yıldızlara bakılarak düşünülenlerdir.
evrenin büyüklüğü ve bu hayat koşturmacasının ne denli gereksiz olduğu...
bir gün gökyüzünde yıldız olsam ilk sana kayardim. evet gökyüzüne bakınca gelinen son nokta budur.
çok büyük lan!
Allah'ın hikmetine bak be.
(bkz: yıldızlar niye kayıyor)

(bkz: vizontele)

herhalde düşünmeyen yoktur yıldız kaymasını görüp.
(bkz: van gogh)
gündüz derin mavilikte huzuru bulmak, gece karanlık gökyüzündeki parıltılara bakarken onlarca, yüzlerce,binlerce yıl önce yola çıkan yıldız ışıklarının yolculuklarının gözdeki ışığa duyarlı hücrelerde sona erdiğini ve beyinde görüntüye dönüştüğünü düşünüp uzay ve zaman hakkında tefekküre dalmak.
"ay yukarıda görünüyor. aya gidenler de dünyayı yukarıda görüyorsa, yukarısı ne demek, aşağısı ne demek?" şeklinde infial yaratan düşüncelerdir.
Göklerde ve yerde ne varsa Allah ındır. Şüphesiz Allah, her bakımdan sınırsız zengin olandır, övülmeye lâyık olandır.
hava soğuk ve kurşun gibi ağır..
yıldızlar yere yakın..
bir taş atsam düşürebilir miyim acaba bir iki tanesini?
"az kendini yenile kendini. 30 senedir bakarım hala aynı manzara sene 2012 olmuş ya . yaratıcı ol biraz"