gereksiz insan tipi

rus edebiyatında 19. yy'in başlarından itibaren eserlere hakim olan tiplemedir. toplumsal gerçekler ve kendi hayalleri arasında çelişen soylu aydın kesimin edebiyata yansımasıdır.genel olarak çok fazla şey başarmak, faydalı olmak niyetindedirler fakat elle tutulur hiçbir başarıları yoktur. kelimelerle araları iyidir, kendilerini insanlara sevdirirler. sürekli bir arayış ve kaçış halindedirler.
puşkin'in manzum olarak yazdığı yevgeniy onegin'deki baş kahraman onegin gereksiz insan tipinin ilk örneği sayılabilir. bazarov, oblomov, peçorin ve rudin en iyi örneklerdendir

Toplumu sikeyim kardeşim, Topluma faydamız oldu da ne oldu?. Sen kimsin dalyarak toplumu kralı mısın nesin sen amk? diye sorarlar adama. Toplomo foydosu yok. Gereksiz senin gibi kendini bir bok sanan tırsaklar.

Sürekli para muhabbeti yapan tipler. La amınagoduğum yarın ölcen para da para, onun bu parası var şunun şu parası var, ben bu kadar alıyom sen ne kadar alıyon, para biriktiriyon mu bilmem ne bi siktir git ya.

Bir şeyin doğruluğunu, kendi bilgisinin ve düşüncesinin yüzde yüz doğru olduğunu savunanlar ve dikte edenler. Hiç kendi düşüncesinin yanlış olduğu ihtimalini düşünmeyen ve şüphe etmeyenler. Asla kafam çekemiyor bir tipleri.