gece yarısı gelen hayat bok gibi hissi

uykuyu geciktirir, bunaltır. ama her gecenin de bir sabahı vardır.

gece yarısı gelmesi, beklenen olağanlığı yüksek olan bir hadisedir. bu sebepten bazen, gündüz gelmesi veya gelme ihtimali olması bile daha kötüdür.

http://www.youtube.com/watch?v=EnowaVmsqVQ şurdan devam edelim öyleyse.

Her gece var olan hissiyatım. Gün içinde duragan olan psikolojinin gece is makinasına baglamasi.

Sabaha geçiyor akşam yine aynı.

Yat uyu kardeşim hadi Allah rahatlık versin uyuyunca geçiyo oyle yapcam ben de şimdi.

Hayatın bok gibi olduğunu gece gece anlamış olma hali.

Ben bu aralar gece gündüz demeden harbi harbi takık haldeyim hayatın foseptik çukuru haline.

Neden diyecek olursanız...

Şu anda bir hastanede, refakatçi yatağında, "Acaba çok yan etkisi olur mu ki?" ve türevi fikirler sebebiyle uyku tutmazken beni, babam yanımdaki yatakta ilk kemoterapisini alıyor sözlük.

Hayat boktan da öte.

Yine de şükür halimize.

Gün içinde gelmesindan daha iyi.
Diğer türlü hele ki toplum içindeyken bu his geliyorsa insan bu düşüncesini bastırıp millete bir şey belli etmemek için ezilip büzülmek ve zorla gülümsemek zorunda kalıyor. Hayat gerçekten de bok gibi.