bugün

eski dilde gerekli, vazgeçilmez.
lzm kökünün ef'al veznine göre çekilmiş hali.
lazım kelimesinin ism-i tafdili; en lazım en gerekli manasındadır. *
insan vücüdunda üretilmeyen, dışarıdan alınması zorunlu besin öğelerine verilen genel isim.
kesinlikle sağlanması gereken ihtiyaç.
en lazım olan, en gerekli anlamında.
bir konuşma esnasında gerekli diyorsun hafif kaçıyor, lazım diyorsun olmuyor. işte bu anlarda imdada yetişen bir sözcük. eski meski ama dağırcığa yerleştirmek lazım.
sagopa nın cok kullandığı "gerekli" manasındaki sözcük.
en önemliliği de anlatan vazgeçilmezdir.
Bir kız ismiymiş.
(img:#283716)
lâzım gelen, lüzumlu olan.
tarihi vesikalarda genelde ehemm (önemli) kelimesiyle beraber kullanırdı.
bu husûsun icrâsı ehemm ve elzem olmakla..
zorunluluk, gereklilik sözcüğünün daha karizmatik bir söyleniş şekli. *
lazım sözcüğünden türemiştir.