bugün

ancak geri kalmış ülkelerde kullanılan çağdışı bir tamlama. bunun nedeni devletin topluma yüce ve kutsal bir varlık olarak lanse edilerek yığınların baskı altına alınmasına zemin hazırlamaktır. devlet zaten başlı başına bir sınıfın diğerini tahakküm altına alma aracıdır, bizim devletimiz de zengin azınlığın fakir yığınları daha rahat sömürmesi amacına hizmet eder ve kendisine atfedilen kutsallık halkı uyutur.

yüce devlet ve devlet büyükleri, büyüklerimiz edebiyatı "devlet baba" düşüncesinin değişik projeksiyonlarıdır.
devlete, millete hizmeti olmuş; devleti yönetmiş; sevilen, sayılan, kırk kilo taşak taşıyan adamlardır. her eski başbakan devlet büyüğü olamaz. devlet büyüğü olmak çok farklı bir şeydir. devlette karşılığının olması lazım. öyle bir iki dönem vekillik bakanlık başkanlık yapmayla olunmaz. devlet büyüklerine en iyi örnek olarak ismet inönü verilebilir. biraz daha yeni derseniz süleyman demirel ve ecevit başı çeker.

Not: Mustafa kemali yazmadım o devlet büyüğününde büyüğü.
imparatorluk artığı iğrenç bir isimlendirme. nedense kişinin bunları tahkir ve tezyif edesi gelir.
halkın küçük görüldüğü ülkelerde kullanılan terim. halbuki hikaye, yok böyle bir büyüklük ama o sözde büyüklüğü yaratanlar çevrelerindeki el pençe divan yalakaları!
bir de bunun yasası falan var, tam orta çağ işi...