bugün

türkçe'deki bulunan en itici, iğreti cümle bitişidir.

örnek vermek gerekirse; o ne güzel bir şeydir la?
(bkz: sus la bebe)
amk eklemekten itici değil, olsa olsa ankaralıdır. *
işler güçler dizisinedeniyle son zamanlarda sıklıkla kullanılmaya başlayan cğmle bitiş takısıdır.
ekleyen ahmet kural ise pek bir sempatik olan ektir ama normalde iğreti durduğu doğrudur.
aslında ankara'dan çıkmıştır ya la. ama ülkenin dört bir yanında kullanılmakta nasıl bi ağız alışkanlığı yaptıysa bilimicim gari.
diyemedim ya la! şeklinde son zamanlarda kullanılan hali mevcuttur.

ben şimdi ne dedim la!
ankara ulusun arka mahallelerinde oturan ghettoların çok kullandığı kelime. en doğalı bir ankaralının ağzından çıkmış olan ''la'' dır
(bkz: saçma sapan konuşma la)
la değildir o landır. lan ağır kaçacağında yumuşatmak için son harf iptal edilmiştir sünnetlenmştir adeta hunharca fazla olan kısım alınmıştır. zalimce, ahlaksızca. * *
türkçemizi lütfen temiz tutalım ve dahi anlamındaki -de yi ayrı yazalım.
Saygılar efendim.
samimiyeti temsil eder bazı bazı.
ankarayı bilmem ama knight online oynadığım yıllarda oyuncular tarafından sıkça yapılan birşeydi.
ankara bebelerinin vazgeçemeyeceği eylem.

la'sız cümle mi olur la?
oha falan oldum yaniden hallicedir. azalarak bitmesini umduğumdur.
gerekli açıklamanın harun'dan geldiği eylemdir.
http://www.youtube.com/watch?v=lN8P0q0iPw8
(bkz: ünsüz düşmesi)

bununla zerre alakası olmayan durumdur. "lan"ın sonundaki n harfi, tamamen sıkıntıdan kendini atmıştır.
diyemedim ya la ile daha da bi iticiliğe kavuşmuştur.
genelde cümlenin sonuna değil, ünlemin sonuna eklenir. eğer ünlem baştaysa, la ortaya konur.

siktir la piç.
sus la gerizekalı.
bebeye bak la.
şiiii la bi bak.
ankaralı olmayanların ağzında eğreti gelin gibi duran eylem.