bugün

ilköğretim 3 sınıfta sınıf kütüphanesinden ödünç aldığım kitabı yerine koymayı unutmuştum. Yaz tatilinde köye gittiğimizde yanımda bu kitap vardi sadece. O yaz tatilinde sürekli bu kitabı okudum.. Çok Sevmiştim. Simdilerde aradan geçen yılların acımazsızligini daha iyi anlıyorum. Kitap hakkinda aklimda kalan enrico nun fakir bir arkadaşıni anlattığı sayfalarda gözyaşlarına boğulmam ve yine enriconun cufcuf treni gören o fakir çocuğun trenle oynarkenki ruh hâli..

Güzel kitaptı, yeniden okumam gerek galiba.
edmondo de amicis'in beni çocuk yaşlarda derinden etkileyen kitabıdır.bundan bahsedilmediği için uludağın entel değil dantel diyarı olduğunu düşünmeme vesile olan kitaptır.
yazarı dışında tek bir kelimesini dahi hatırlayamadığım, ilkokul yıllarında sahip olduğum ilk kitap, okumadım ama, h,ç boş vaktim olmadı, bir ara okuyup, özetini aynı zamanda komşumuz olan fatma hocaya götüreceğim.

(bkz: edmondo de amicis)
her ne kadar çocuklar için önerilse de her zaman her yaşta okuyabileceğimiz güzel bir dünyanın kitabıdır. saftır temizdir... son zamanlarda belki de en çok ihtiyaç duyduğumuz duyguları barındırır.

okuyum efem.
heralde 2-3 kere okuduğum kitap. hüngür hüngür ağlatmıştır kimi yerlerde. yürek dağlayan hikayelere sahiptir, bunu sıkıcı, gereksiz vs. bulan insanları anlamama sebebimdir. bu kadar mı taşlaştık, bu kadar mı acımasız olduk dedirtir.
ufakken çocuklara okutulan abuk subuk bir kitap hele içindeki kibritçi kız vardır ki o yaştaki beyinlere fazlasıyla uygundur. o kadar ki maşallah.
bu gün migros raflarında kendisiyle burun buruna geldim tekrardan. ilk defa bu kadar hissettim galiba eşşek kadar olduğumu. kabusum olmuştu o yaşta ya. sen daha algılayarak izlediği ilk filmde hala bi bok anlayamayacak yaşta olsa da zırıl zırıl ağlayan bi çocuğa niye okutursun o kitabı zorla kardeşim ya. (bkz: uçurtmayı vurmasınlar) içime incir ağacı dikilmişti sanki yav. hadi o zaman çeşit yoktu belki. hala mı lan. bi ana baba açıp bakmıyor mu şunun içine allasen ne okuyor bu çocuk diye. ilerde olur da bi çocuğa kitap okutmak isterseniz nacizane bir tavsiye.
(bkz: karel jarda ve gerçek yaşam)
içi türk filmlerini aratmayacak duygu sömürüleriyle dolu, bana o yaşta bile çocukta merhamet duygusu uyandırmayı amaçladığını düşündüren kitap.
okudugum ilk roman. ilkokul 5. sınıftayken doğum günü hediyesi olarak verilen bu kitabı defalarca okudum. çok güzel bir roman. karakterlerden garrone unutulmazdır. italyan milliyetçiliği barındırması tek eksik noktasıdır.
ilkokul evet ilkokul bizim zamanımızda öyle deniliyordu. devam edeyim ehm! , ilkokul son sınfta okuduğum, iz bırakan bir kitaptır.
hatta arka kapağında hatırladığım kadarıyla şöyle yazardı;
--spoiler--
bu kitabı okumayan çocuk mutsuzdur.,
bu kitabı okutmayan anne-baba bundan sorumludur.
--spoiler--
italya'nın kuruluşu esnasında geçen, enrico bottini isimli bir çocuğun gözünden olan biteni anlatan kitap.

(bkz: enrico bottini)

2 defa okumuşluğum vardır.
(bkz: edmondo de amicis)
okulda zorla okutulan bir kitap ve o kadar da temiz olmayan kalptir.
ilkokul hayatım boyunca öğretmenim tarafından önerilmiş bi kitap..bi gün dedim okuyim şunu bi poh var ki konuşuyo kadın, aldım kitabı kütüphaneden başladım okumayaaa...oku oku bitmiyo arkadaş, 3.sınıf okuma bünyesindeki çocuğa oku denir mi öle kitap? bakıyom 3. sayfa yarım saat sonra bakıyorum 8. sayfa bitmiyo arkadaş..hayır kitabı nası bitircem diye düşünmekten konuyuda anlamadım.ertesi gün gittim hocanın yanına "hocam bunun filmi çıkmaz mı?" dedim mal gibi.ee kadının damarına bastım tabi bir kulağımı çekti ki 3 gün sızladı.kitap hala bendedir kütüphane falanda yalan oldu zaten,bakıp bakıp ağlıyorum.
kırmızı saçlı enzo'nun hikayesi..
italyanlar genelde bu kadar sıcak kanlı olmazlar ama gerçekten döktürmüş edmondo bu romanda..
çocukların saflığını ve istediklerini ve en önemlisi de kendinizi görebilirsiniz romanda..
odev olarak verilmis olsada istenerek okunan kitap. sadece ogrencilerin degil ailelerin de okumasi gerektigine inandigim ve bu yuzden anneme de onerdigim kitaptir.
sıkıcı ve gereksiz bi kitap.
öğretmenlerin zorla okutmadığı, okunası kitaptır.
ilkokulda her öğreciye zorla okutulan sıkıcı kitap.
Edmondo de Amicis'in küçük bir çocuğa okuması halinde insanlık dersi verecek kitabıdır. Her çocuk okumalıdır. ileriki yaşantısında iyi bir okur olmasının yolunu açacak eserlerdendir.
ilk okulda özeti çıkarılması için ödev verilen kitap. mavi bir kitap kalp resimli.
ilkokul 3'te iğrenerek okuduktan sonra kitap okumayı iğrenç bir şey olarak görmeme neden olan kitaptır. lise 2'ye kadar kitap okumayı reddeden bünye salman rushdie-geceyarısı çocukları okuduktan sonra edebiyat eğitimi almaya karar vermiştir. edmondo de amicis'e de kitap sevdamı bu kadar sene baltaladığı için küfür yemek düşmüştür.
eksiktir onu okumayan*.
ilkokul yillarina damgasini vuran iki-üc kitaptan birisidir. kalin olmasiyla orantili olarak bir kisim ögrenci tarafindan pek tasvip edilmese de, sahsim adina son derece keyif aldigim ve kisiye cocuklugunu hatirlatan özel bir kitaptir.
digerleri icin;
(bkz: charli nin cikolata fabrikasi)
(bkz: pal sokagi socuklari)
allah belasını versindir bir kitaptır. her sayfasında ayrı bir ağlatır, hele o prekosi aklımdan çıkmıyor. babası dövüyordu sürekli. bir de garrone vardı annesi ölmüştü. kolu sakat bir çocuk vardı, alay ediyorlardı bu ağlıyodu. yeter ulan!! küçüçük çocukların dünyasını daha fazla altüst etmeyin bu kitapla, mümkünse toplatılsın ve yakılsın.
güncel Önemli Başlıklar