bugün

akla gelince insanı gerçekten tuhaf eden gerçektir. en yakınların bile aslında yokmuş, bir gün hepsi yokolacak, kalabalığın arasında yapayalnızız aslında.
birde üstüne sonsuzluğu düşününce tadından yenmiyor.
hayattaki en güzel gerçektir. belki de tek güzel gerçektir bu kahpe dünyada temelli kalmayacağımız. bir de yokolsak fena olmaz hani.
fazla düşünüldüğü halde intihara kadar gidebilecek gerçektir.
önüne geçilemeyecek olan gerçek.
(bkz: allah gecinden versin)
(bkz: öyle mi yaa)
(bkz: acı gerçekler)
(bkz: her nefis ölümü tadacaktır)
(bkz: acımasız gerçekler)
"Ölüm güzel şey; budur perde ardından haber
Hiç güzel olmasaydı ölür müydü peygamber?" (necip fazıl kısakürek)
aslında tek gerçeğin bu olduğu gerçeğidir.
ölüm canlılığın bir ihtiyacı olduğundan, korkulmaması, akışına bırakılması gereken gerçektir.
(bkz: olmuşla ölmüşe çare bulunmaz)
yadsınamaz gerçek tabii. öleceğimizi bilmeden yaşama fikri sanki insanı hayata daha da bağlayan bir durum gibi.
YENi DOĞAN BiR BEBEK de dünyaya geldiği için ağlar. bambaşka bir yere gelmiştir çünkü. onun için mekan ana rahmidir. hayat oradadır. dünya ise bir nevi cehennem... yıllar geçer... büyür... bu kez de ağlayarak geldiği bu dünyadan gitmek istemez. gözyaşları döker... korkar... bilmez ki gerçek hayat ne ana rahmidir ne dünya. tek gerçek hayat öteki dünya...
kaçınılmaz sondur. allah sıralı ölüm versin. sizden küçüklerin ölümü çok eziyet veriyor insana.
cahit sıtkı tarancı gibi bazı kişilerin alışamadığı, kabullenmekte zorlandığı gerçek. Hangimiz için kolay ki bunu kabullenmesi? 'Bütün sevdiklerimizin ve bizim artık olmayacağımız bir gün olacak...'
bu dünya kimseye kalmadı, kalmayacakta... herkese iyi ölümler.

--spoiler--
iyi geçen bir gün nasıl mutlu mutlu bir uyku getirirse, iyi geçen bir ömür de mutlu bir ölüm getirir.
--spoiler--
(bkz: ne yapalım ölelim mi)
(bkz: hayata dair iç burkan detaylar)
bilip de değişmeyen, değişmediği için de emin olduğumuz, acı da olsa gerçekten de gerçektir.
gerçekler kaçınılmazdır.
her an kapımızı çalabilecek gişe memuru.
son 3 ayda 2 yakın arkadaşımı toprağa verdikten sonra çok daha iyi hissettiğim gerçektir.
bu gercekle yaşamak gerekir bazen ama sadece bazı zamanlarda.
hayatta bu kadar büyük bir realite varken insanların nasıl hayata bu kadar yoğun şekilde tutunduğunu, hırslarını anlamak çok güçtür... keyfinize bakın lan biraz kırmayın birbirinizi amk sonra çok pişman olacaksınız...