bilmiyorum diyebilmek

bilen insanlara özgüdür. cahilsin keşke ölsen türü insanlarda pek görülmez.

(bkz: allame) insan işidir.

yarı cahillerin benimsemediği söz öbeğidir.

- abi faruk eczanesi nerede?
+ faruk eczanesi..
+ fa.. ruk ec.. za.. ne.. si..
+ faruk kıraathanesi olmasın o?

gerçekten bilmiyor olabilir.. tecaül arif yapıyor da olabilir..

gerektiği yerde söylenmesi gereken sözdür. herkes iki satır araştırdığı konu hakkında sanki tez yazmış gibi konuşuyor. kendi mantığıyla yorum yaparak atıp tutuyor. hayır, savunduğun şeyi de karalıyorsun böyle eğer doğruysa zaten. bilmiyorum de geç. kimse bilmediğin için seni suçlayacak değil. bu sefer sen yalan yanlış konuşunca karşındaki, senle ve düşünceleriynle ilgili yanlış zanlara kapılabilir. çok zor değil arkadaşlar. 1 kelime 10 harf... b-i-l-m-i-y-o-r-u-m.

işte bizim milletin ruh hastası olmasından kaynaklanan durumunda ta kendisi.

Ziraa ulan harbiden bilmiyo mu yoksa benle taşak mı geçiyo sorunsalını oluşturan mevzu.

genelde bilenlerin çok, bilmeyenlerin ise ender kullanımına rastlanan. cahilin bilgi sığlığını entelektüellerinde mütevaziliğinin kanıtıdır.

Yurdum insanının kullanmadığı, kullanmayı kompleks ettiği söz öbeciği.

Herkes her şeyi biliyor maşallah!
Herkes doktor, herkes veteriner, herkes boyacı, sıvacı, tamirci, psikolog, ahçı.
Bir allah'ın kulu da demiyor ki, "ben bilmiyorum aga, tecrübem yok, eğitimim yok, bilgim yok." diye.
Her şeyi bilmek zorunda olmak gibi bir takıntımız var, bilmiyorum deyince, küçük düşme, mahcup olma tarzı olumsuz düşüncelere sahibiz.

Oysa ne konforlu, ne samimi bir yanıttır.
Bilmiyorum!
içses: ohhh beee!

çok güzel bir laftır. insana özgüven getirmektedir.

Çok bilmiş olmayı reddetmektir.

en büyük meziyetimdir. bilmiyorum da değil, bilmiyom der geçerim.

bu aralar çok önemli olduğunu daha iyi anlıyorum. insanı hem rahatlatıyor da. bilmediğimiz konularda biliyormuş gibi davranmamalıyız bence.