bugün

son derece zor bi istir. evde kedi kopek beslemeye benzemez uyandirayim. bebek yapmadan once iyice dusunun. bugunki toplumsal mesajimin da sonuna geldim. evet.
bebek sizin değilse hayattan soğursunuz.
ufaklık yaramazsa 1-2 saati günlük spor ihtiyacınıza bedeldir.*
kendine zarar vermesin diye bir dakika ara vermeden peşinde dolanıp durmanız, bir ihtiyacı olduğunda uydurduğu kelimelerden ne istediğini anlamanız gerekir. karşılığında yapacağı şey gözünüzün içine baka baka piçlik yapmak, bunu yaparken sevimli sevimli güldüğü için kendisine kızmak gibi bir lüksünüz de yok.

ayrıca yorulsun da yaramazlık yapmasın diye parka giderken bebek arabasını almazsanız. kucağınızda uyur, eve kadar taşımak zorunda kalırsınız.*
yıllarca bebek, çocuk görse dayanamayıp kaçan adam ben, 1 hafta çocuk baktım. nasıl olabilir ? ağlasalar tüylerim diken diken olur kaçardım ortalardan. şimdi bebe yakın olunca ağladıkça ağlayasım geliyo eşek.
hepsi bir kenara, şu ailelerin pış pış dediği şeyi yaparken dördüncü "pış" sesinin daha içten, daha uzun ve ciğerden söylenmesi bi' içgüdü bence, duydun mu sen de şimdi ?

- pişş pişş pişş piişşşşşş..

sonra "baboçun çen ?" kafaları. yok yani kesinlikle içgüdüsel. kucağına aldığın bebeği sallamaya çalışmalar. yeni bile uyanmış olsa.
acayip kafalar bunlar. gazı olmayan bebenin götüne vura vura kızarttım lan götünü gazı var diye. bi' dur pav.

sekiz belki dokuz gün boyunca "al sana tay tay halası, göstersin mi dayısı, oğlumun tabancası, tak tak yapıyor amcası" sözlerini barındıran bi' şarkıyı ninni yaptım bebeğe. sen aklımı koru !
sonra çocuk rahat gaz çıkarsın diye bütün hafta biz de annenin yediği şeyleri yedik, bütün ev gıcırdıyor, halk isyanda.
felaket kafalar, çocuk yapmayın. yapmayı düşünen arkadaşınızı da uyarın. ama çok tatlı eşşek sıpası. babası hariç.
annesinin de bi' arkadaşı var, o da çok tatlı ama ya..
4 gündür psikolojimi ve sağlığımı bozan uğraş. RANDEVU aldım kendimi kısırlaştırmaya kararlıyım.
Çocuk bakarım asker gibi olurlar da bebekler sıkıntıdır.
Çocuk sevmeyenlerin yapacağı eylem üstteki entrylerden de anlaşılacağı gibi yazarlar sanki kendileri çocuk olmamiscasina yağdirmislar Allah sizin elinize çocuk düşürmesin valla.
çok zordur. sürekli dikkatinizi bebeğe verip ona odaklandığınız için bi süre sonra sıkıntı geçirirsiniz. alt değişimi, maması, temizliği, banyosu, düştü mü kalktı mı derken pert olursunuz. çocuk kendi çocuğunuzsa hissettiğiniz sevgiyle tüm bunları gönüllü yaparsınız ama yinede yıpranırsınız. başkasının çocuğu ise ( yeğen, kuzen değilse) tahammül eşiğiniz iyice düşer.
Son derece zor ve sorumluluk isteyen bir iştir.

Sabahtan beri benimle ve şu an ayakta sallıyorum daldı dalacak.

Mamasıydı beziydi ilgilnmesiydi derken bütün gününüz gider.

Bi uyuduğu vakitler kurtarır sizi ne kadar uyursa artık.

Uyudu lan gidip yatırıyım yerine.
görsel
Anneler çocuklarınızı Bizim elimize vermeyin bence.
Özlediğim durumlardan biri. Biri bir bebek yapsa da bana da bakması düşse çok mutlu olacağım.
(bkz: sezaryen gerektiren durumlar)
küçük bir hatırlatma yapalım. ayakta sallanan bebek genel olarak uyumaz, bayılır. zira orta kulak sıvısını devamlı sağa sola salladığınız için kendinden geçiyor, uykusu gelip mışıl mışıl uyumak istediğinden değil.
zor bir iş olduğunu biliyorum ama ayakta sallamaya pek alıştırmayın derim.

bebek bakmak, dünyanın en zor işidir. tabi bakmak var, bakmak var.
sorumluluk isteyen aşırı zor bir iştir. genelde bir ortamda bütün çocuklar bana yanaşır. 1-2 saat sevip oynadıktan sonra bir sıkılma geliyor bana. darlıyorlar sanırım çok.
tüm ülke çapında en iyi yapanlardan bir tanesi olduğum aktivitedir. uzaktan uzaktan böyle hiç yaklaşmadan temas etmeden çok iyi bakarım..

anne baba abi kardeş teyze hala amca dayı anane babanne nine dede fark etmez bunu yapanlarda kesinlikle peygamber sabrı var arkadaş.. üst kattaki teyzenin kızı boşanmış mı ayrılmış mı ne yapmış geldi annesinin evine yerleşti. ufakta bir bebeği var 7/24 ağlıyor lan. en üst kattaki bebek zaten 5-6 aydır hiç susmuyordu şimdi yurttan sesler korosu gibi bir en üst kattaki ağlıyor bir onun altındaki. senkronize oluyorlar bazen birisi yorulunca dinleniyor öteki başlıyor.
yapmaktan daha zor olsa gerek.
(bkz: uyuyan bir bebeği yatağına koymak)
bir o kadar zor ama bir o kadar da huzur veren bir şeydir. düşünülenin aksine yeni doğmuş ve birkaç aylık bebişe bakmak daha kolay. yemeğini yedir altını temiz tut gazını çıkar koy koltuğuna süs gibi izle.
2 yaşına gelecek kardeşim aklıma geldi yine. çok seviyorum çok.