bugün

sokak futbolu'nun vazgeçilmez ritüellerinden biridir. bilumum ağaç türleri ile çevrelenmiş okul bahçelerinde top oynayan herkesin illa ki başına gelmiştir, o top, o dallara mutlaka takılır, kaçarı yoktur. (bkz: murphy yasaları)

bu durumlarda, basketbola gönül vermiş ve o sırada potayı dövmekle meşgul olan arkadaşlardan basketbol topu rica edilir. nasıl oluyorsa futbol topunu düşüreyim derken basketbol topu da ağaçta mahsur kalır.

ritüele, ikinci topu atanın, ebesine ve kaynanasına rahmet okunduktan sonra, -her türk asker doğar- tezini doğrularcasına herkesin keskin nişancı kesildiği, topları taşla düşürmeye çalışma seansı ile devam edilir. bu sırada, aman kafa göz yarmayalım endişesi ile ''beyler! boşaltın ağacın altını.'' şeklindeki uyarılar da eksik edilmez.

kimi zaman ise namıssız top öyle bir yere sıkışmıştır ki, arkadaşların, ''at desen oraya, atamazsın a.q!'' iğnelemeleri eşliğinde, tüm bu yöntemlerin işe yaramadığı anlaşılır. işte tam bu dakikadan sonra mahallemizin spiderman'i, bir sincap bir maymun misali ağaca çıkıp iki topu birden düşürür. spiderman'a yöneltilen ''helal olsun!'' övgülerinden sonra, oyuna kaldığı yerden devam edilir.
Okul pikniklerinin vazgeçilmez aksiyonudur.
(bkz: toplu eylem)
Diğer topun da ağaçta kalma olasılığını düşünüp kalkışılması gerekilen eylemdir.