ateistleri sevmek

herşeyden daha zordur.

insan gibi olanlara lafım olmaz.

herhangi bir insanı sevmekten farkı yoktur inanç yada inançsızlık sadece insanın kendisini ilgilendirir.

oturup konuşulduğunda saygı içinde yapilabilecek bir eylemdir.

Sevmeseniz de ateist bireyin pekte umurumda olmayan durumdur.

Rivayet o ki hz musa tek başına yemek yemeyi sevmezmiş. Mutlaka tanısın tanımasın birini yemeye davet eder ve öyle karnını doyururmuş.

bir akşam yine acıkmış ve kapının önüne çıkmış. geçen ilk kişiyi davet etmeyi düşünüyormuş. Derken yavaş yavaş yoldan gelen bir adam görmüş.

- hey yolcu, diye seslenmiş.
bu akşam misafirim olur musun? Yemek hazırlıyorum, karnımızı da doyururuz.

yolcu hz musa yı tanımış.

- ey musa, ben senin dinine inanmıyorum demiş.

Bunu üzerine hz musa,

- var git o zaman yoluna, yolun açık olsun, demiş.

hz musa tam evine geri döndüğü sırada allah ona seslenmiş.

- ey musa, o kişi bana inanmaz ama ben onun rızkını veririm. Onu yedirir, içiririm. Sen kim oluyorsun da benim kulumdan yemeyi esirgiyorsun.

bunun üzerine hz musa koşarak evden çıkar ve adamı bulur.

adama allahtan işittiğini söyler ve onunla eve gelmediği sürece onu bırakmayacağını, ağzına bir lokma koymayacağını söyler.

Adam bunu duyunca şaşkınlıkla sorar,

- ey musa, benim gibi senin dinine inanmayan bir kişi için bunu sana rabbin mi söyledi?

Hz musa yemin eder ve adam böylesi bir yaklaşıma kayıtsız kalamayarak iman eder.

burada özetle dikkat çeken, dinsiz kişinin iman etmesi değil, dinin tüm insanlara şefkat ve merhamet emretmesidir.

Binlerce yıl sonra bile kendimize ders çıkaramıyor oluşumuz ne kadar acı.

halen çocuk masallarına inanan, geceleri lambası kapalı uyuyamayan bir gurup sözde müslümanın bir türlü kabullenemediği eylem, oysa binlerce mit vardır bunun üzerine, ekmeği boğazından geçmeyen musa mı dersin, dayısını öldüren yezidi affeden muhammet mi, uzaaaar gider. neticede bir yalanı ısrarla savunmak sadece sonundaki pişmanlığı artıracağından en ufak bir kuşku kırıntısı dahi taşımadan cehalet sığınaklarında yaşamayı ve ölmeyi temenni eder mümin. bir ateisti tanımaya ya da sevmeye çalışmaz bu yüzden, tanıyabilse çok severdi aslında.