asker çocuğu olmak

Tankçı ise babanız tanka binebilme imkanı tanır size.

Babam sabah haki üniformasıyla evden çıkarken onu hayranlıkla izlerdim. Özellikle bot bağcıklarını çengele çapraz bağlamasını. Sonra Pantolonun lastikli paçasını botun üzerine kıvırmasını. Ve siyah beresini yan yatırıp bana gülümsemesini.

Benim asker olmamı istemedi.

Çocukken tank severdim. Askerliği tansavar taburunda yaptım.

Genellemeler yanlıştır. Misal üstte yorum yapan ve insanların fikirlerine gerizekalıca diyen arkadaşın kendi fikirleri ile açmış olduğu başlık şu;

(bkz: https://m.uludagsozluk.com/e/46584025/)

Bazı insanlara göre de bu tip tercihler de yanlış olabilir. genellemelerin yanlış olması bundan dolayıdır zira.

Ayrıca merak etmeyin, biz de kendimizle arkadaşlık yapmak istemeyenlere bayılmıyoruz bu camianın evlatları olarak. Misal siz sol görüşlüsünüz diye milliyetçi görüşle yetiştirilmiş ve ebeveynleri asker olan cocuklar kötü olmaz…ayrıca çok fazla sayıda sol görüşlü yetiştirilmiş asker cocugu mevcuttur ki kendi çevremden biliyorum. Yani lise hayatınızda tanıdığınız 1-2 kişi garip fikirlere sahip diye komple bir grubu kötülemeyin kendinizi de komik duruma düşürmeyin.

Evden çıkarken palaskasını beline takışını, beresini yan yatırmasını, boyundaki fularını ve Bot bağlamasını hayranlıkla izlerdim babamın..

Hayır kesinlikle düşünüldüğü gibi değil. Asker çocuğuyum gayet mutlu ve tatlı bir babam var. Zorbalığını, katı, kötü duruşunu hiç görmedim hem aile içi hem askerlerine karşı hem de orduevlerinde vs. Gayet kibar bir bey kendisi.işiyle evini de hiç karıştırmaz malum orada daha ciddi biri olmak zorunda. insanları da oldukça sever. Anılarını anlatırken bile sınırları çok zorlamamış askerlerine karşı fiske bile vurmamış. Sevmek ve sevilmek askeri ortamda bile bu kadar zor değil yani.

Ortası yoktur ya genelde çok tutuk olurlar ya da sağlam fırlama.

her sene farklı okullarda okumak zorunda kalır.

Asker çocuğu değilim. ama asker çocuklarını dışarıdan gözlemleyebilme imkanı buldum. Lisede sıra arkadaşım asker çocuğuydu.
Çok sık tayinleri çıktığından milletle arkadaşlık kuramazlar. Tam bir şeyleri oturtacakken hop bir tayin.
Babalarının asker olması dolayısıyla disiplin eve de yansımıştır. Babalarından Allah gibi korkarlar. Babaları ile yaptıkları etkinlikler sınırlıdır. Arkadaşım, babası ile birlikte silahla boş şişe vuruyordu. Lojman içerisinde yaşarlar. Askeriye içinde çok güzel imkanları olsa da asker olmak istemezler. içlerinden çok azı asker olur. Tanıdığım birkaç asker çocuğu asker olmadı, bankacı ve öğretmen oldular.
Hele hele baba operasyonlara çıkıyorsa asker çocukları içe iyice bir kapanırlar. Sessizleşirler ve ağzından cımbızla laf almaya çalışırsınız.
Zordur asker çocuğu olmak. Bunu çok iyi anladım.

Çocukken hayranlıkla izlerdim işe giderken bot bağlamasını..çapraz bağlardı kancaya..Sonra kamuflajının lastikle büzük pantolon paçasını botunun üzerine salardı rahmetli.

hz. ali nin bi sözü vardır;
" ben şunun oğluyum demek kişiyi yüceltmez "
peki siz nesiniz? kendiniz ne cacık başardınız hayatta ?

zordur zor... sürekli taşınır durursunuz.. ne okul hayatınız sabit olur ne sosyal cevreniz.

Değilim çok şükür istemezdim de zaten. Devletlere çalışanları pek sevemiyorum özellikle silahlılarsa. Evet.

Dedem bize gelmişti. lojmanda bizde misafir kalıyor..bir sabah uyandım, bağırış çağırşa.. annem feryat figan.. dedem ölmüş salonun orta yerine yatırmışlar ve beyaz carsaf üzeri bıçak koymuşlar... Babam o akşam nöbetçiydi.. askeri birlikte..çağırmışlar.. geldi babam eve.. Ayaginda botu üzerinde Üniformasi her zamanki gibi beresini yan yatirmis. "Baba" diye kucağına kosmaya yeltendim, Hengame arasında. Ilk kez beni gormedi babam. Yere kaplaklandi dedemin üzerine...ilk kez babamı bu şekilde ağlarken görmüştüm...

her baba çocuğu için süper kahramandır ama asker çocuğuna, babası über güçleri olan süper kahramandır.
babam denizciydi. istisnasız o üniforma içinde babamı her gördüğümde dibim düşerdi. allahım o nasıl mükemmel olmaktı. her sabah jilet gibi giyinir,traş olmak için banyoya gidince beni alır çamaşır makinesinin üstüne oturturdu,bayıla bayıla onu izlerdim. evden çıkarken kızım ne alayım sana gelirken diye sorardı. hep de süpriz yumurta isterdim. o nöbetteyken uyumazdım inatla koltuk tepesinde onu beklerdim. yada damarım tutar kendimi götürtürdüm babamın yanına.

hikaye kısmını geçersek,asker disiplini ile büyüyorsunuz ister istemez. her şey planlı ve düzenli. her şeyin saati var. belki yok mesela, bir şey ya olacaktır ya olmayacaktır. spontane yaşamak rahatsız eder,belirsizlik de keza.yalana asla tahammül yoktur. daha çocukken babam derdi "doğru bildiğin yolda kafanın kesileceğini de bilsen doğrudan şaşmayacaksın." el kadar çocuksun yani bunları duyduğun zamanlar. hep büyüyünce asker olma hevesi olur içinde. asker gördüğün zaman selam verirsin,hal hatır sorarsın çünkü aileden hissedersin.

asker çocuğu olmak güzeldir ve canım babam,sen muhteşem bir adamsın.

edit:eksileyen avel,gel bi konuşucaz.

Aşkale'de görev yapıyor babam. ilkokul a orada başladım. birinci sınıfta aynı sırayı paylaştığım bir kız vardı. posta müdürünün kızı selma..

sapsarı saçları masmavi gözleri vardı... bazı tenefüsler okulun hemen yanındaki lojmanımıza ele ele koşar, annemin hazırladığı salçalı ekmek dilimini kaptığımız gibi okula geri dönerdik. o ablası ve benim ablam çok güzel bir yaz geçirdik.. ama ikinci sınıfa başlamadan babasının tayini oltu'ya çıktı selma'nın. ayrıldık yani.

hiç unutmam anneme oltu'nun aşkale'ye uzak olup olmadığını sormuştum. çocukluk işte, uzak gelmişti mesafe. ertesi yıl babamın tayını edirne'ye çıktı. biz de göçtük zaten.

açıkçası şu kötü günlerde yine karamsar bir bakış açısı yakalamak yerine birazcık dalgaya vurmanın zararı olmak diye düşünüyorum. babam denizci, hep kıyı kentlerde yaşadım güzel yerlerde kaldık. otobüste kontrol var diyelim yanınızda kız arkadaşınız, polise asker kimliğini gösterince pas geçiyor direkt sizi. ankara otogarda herkes bavulunu x-ray den geçirirken siz sıra beklemeden kimlik gösterip yandan geçiyorsunuz. kdv siz alışveriş yapma imkanınız var. dışarıda cipsler 2.75 iken 1.40 küsüre aynı cipsi alabiliyorum vs. asker çocuğu olmak güzel ya. Bir de ayrı bir ortamınız oluyor. lojmanlarda veya askeri kamplarda edinilen arkadaşlıkların tadı ayrıdır.

ekleme: bir de yeşil pasaport sahibi olabilmek*

Gezersiniz bol bol.

zordur zor...

(#34053418) .

Öncelikle çok zordur çok zor. En önemli olayı en sona bırakarak anlatiyim. öncelikle Bazı iyi yanları vardır fakat onlar sadece zorlukları azaltır. Öncelikle yerinizi yurdunuz belli değildir Tsk ne derse oradasınız şahsen ben 6 il gezdim sırasıyla: Tatvan-Kilis-Van-izmir-Tunceli-istanbul... Düşünün tam arkadaşlarınız ile alışmışsınız ortamınız olmuş hepsini zevmişiniz fakat ansızın bir tayin ile hepsinden kopuyorsunuz... Sürekli okulunuz değişiyor, daha çocukken van dan izmire, izmirden tunceliye giderken kültür şoku yaşıyorsunuz. bazen gittiginiz yer deki arkadaşlarınız sizi asker çocuğu oldugunuz için dışlayabiliyor veya lojman çıkmadığı zaman doğuda dışarda oturabiliyorsunuz ki doğuda dışarda oturmak sizin ve babanız için çok tehlikelidir. Bazen babanız dağ karakoluna tevtişe gidiyor o gece size uyku girmiyor babam gelsin diye felan... Bazen Çocuklarla dolu servislerin pkk tarafından hedef alındığı haberlerini duyuyorsunuz tabi bunu anneniz sizle gizliyor ama elbet duyuyorsunuz... Ve bir asker çocuğu olarak başımdan geçen en önemli olayı anlatmak istiyorum sözlük:

Tarih: 30 ağustos 2006
Yer: Sosyal Meskenler Askeri lojmanları/ Van

Olay: Şuan 19 yaşındayım yani bu olay olduğunda 9 yaşındaydım yani ilkokul 2ye gidiyordum...Klasik bir 30 agustos günü Doğu illeri hariç her yerde eğlenceler düzenleniyor van da da Valiliğin düzenlediği ve çoğunun askerler,polisler olduğu 30 agustos programı var tabikide katılım zorunlu değil zaten çok az kişi gitti örneğin bizim binanın birinci katında ki ablalar gitmişlerdi(olayda onlar da var) her neyse o gün hava çok güzeldi, bir yaz aksami gibi düşünün herkes dışarda küçük çocuklar saklambaç oynuyor anneler bebeklerini temiz hava alsın diye bebek arabaları ile gezdiriyor gençler futbol oynuyorlar kimisi parkta kimisi farklı birşeyde ben de arkadaslarimla saat 8.30 a kadar dolaştım oyun oynadım sonra ben eve gitmek istedim çünkü yeni oyun yüklemiştim bilgisiyarima ismi age of empires 2ydi alper arkadaşım beni çok zorladı kal diye ama ben oyun delisi olduğum için eve gittim bu arada ablam da dışarda kendisi benden 2 yaş büyük 4e gidiyordu herneyse eve girdim oyuna başladım yaklaşık 45-50 dakika sonra olan oldu...

BTÖ Pkk tarafından önce ses bombası atıldı ardından ağır silahlarla 2-3 dakika boyunca tarandı ben hemen odamdan salona fırladim ki babam ışıkları söndürmüş annem yaseminim kızım diye haykırıyordu eğer babam olmasa annem dışarıya fırlamısti fakat babam annemi güçlükle tuttu annem haykirdikca ben ağlıyordum... 3 dakika sonra bir sessizlik oldu artık sadece shortland sesi geliyordu bizim askerler gelmiş lojmanınin güvenliğini almışlardı aniden bir telefon çaldı ariyan ablamdi ve şunları söyledi: Anne ben lojman içinde bir teyzenin evine sığındım iyiyim birsey yok K blok numara 5 deyim(unuttum) babam beni gelsin alsın dedi. ve babam gitti eve getirdi. Bu üzücü olayda 1 askerimiz yaralandı. Ertesi gün dışarı çıktığımızda bazı mervilerin evlerin içine girdiğini gördüm mesela 30 agustos gosterisine giden 1. kat daki teyzelerin evine sayısız mermi girmişti. Allah korumuş. Bu olaydan sonra ben her patlamalı şakalardan korkarım hemen geri çekilirim. Bazı densizler bana inanmayabilir buyrun araştırdım haber burada
görsel

Devamı için 30.08.2006 van yazıp haberlere bakın...

Az boşnakça ve sırpça öğrenebilirsiniz doğuda kürt arkadaşlarınız olur onların hepsinin vatan haini olmadığını görürsünüz anadoluya gelirsiniz sınıf arkadaşlarınız sizi dışlar aralarına almaz çünkü onlar yıllardır arkadaştırlar.

Hakkari de yetersiz lojman sebebiyle dışarda şehir içinde bir evde kalabilirsiniz. Ve o ev pkk nın mitingi sırasında basılmanın eşiğinden dönebilir. Babası dağda operasyonda olan çocukla annesi evde bir köşeye saklanır kırılan camlardan içeriye atılması muhtemel molotoftan endişelenerek dakikalarca dua edebilir.

Yaşanmıştır.

Saygı öztürk ün "şemdinli de olay var" adlı kitabında okuyabilirsiniz.

zordur. van da lojmanda bisiklet sürerken bir 30 agustos gecesi pkk'nın lojmanınizi tarayacağını bilemezsin, 6-7 tane şehir gezersin ilkokul arkadaşların unutursun artık onlar sadece bir simadir. doğuda okul da okurken sen asker çocuğusun diye dışlanırsın... vesaire vesaire...

edit: en önemlisini bir sonraki entry sahibi sayesinde hatırladım... izmir gibi allahin lütfundan tunceli gibi allahın cezasına gidersin...

edit2: evet bazı dışlanmalar olur ama bu herkesin kötü olduğu anlamına gelmez orada çok iyi insanlar mevcuttur, inanılmaz misafirperver insanlar mevcuttur...

Terör olayları ile etle kemik gibi iç içe olmaktır. çocuklugun öyle geçer ki Bir 30 agustos günü lojman gezerken teröristlerin 1.5 dakikaya boyunca lojmanı tarayacagini ve o anda nereye kacacagini düşünürsün saniyeler çok kiymetlidir o an... elin tuncelisinde hic alışık olmadığın kültür ile karşılaşıp kültür şoku yaşarsın vs. vs. ...

Evden ayrılana kadar emireri gibi yaşamak her sabah erken kalkıp iştimada tekmil vermektir.

gururdur ve şereftir.

tabi asker baba şerefsiz ve de takunyalı değilse...