bugün

siyasetin ve fenerbahçe'nin elinde oyuncak olmuş gezi eylemcisi. ölümü üzerinden yapılan siyasetten chp ve bilumum yandaşları ile fenerbahçe'nin emek hırsızı başkanı prim yapıyor. çünkü sistem, ali ismail korkmaz gibi insanların ölümünden beslenmeye çok müsait. maalesef ki ailesi de sistemin arzu ettiği gibi bu işlere çanak tutuyor. üstelik bu çevreler tarafından hem duyguları sömürülüyor hem de kullanılıyorlar. ali ismail korkmaz, getirildiği nokta itibariye maalesef bütün sempatisini yitirdi. mevcut anlayış değişmediği sürece kan ve ölüm üzerinden siyaset yapanlar daha çok prim toplar, olan ailelere olur. yazık.
ali ismail korkmaz.. annesi 5n1k'ya konuktu az once. agladim yine..

seni unutmayacagim ali. gozlerim dilim yuregim seni unutmayacak. ne guzel cocuksun sen. hep yasin 19.
insanların onun ölümü sebebiyle neden ağladığına bir türlü anlam veremediğim, merhum.
ali ismail'i sevmemek suç olur yakinda. *
Ali öldürüldüğünde Ali ile aynı yaştaydım. Şimdi ben 20 oldum Ali hala 19... yıllar geçecek hep 19 hatırlanacak. Rahat uyu çocuk o masum gülüşün hafizalarımıza yer etti. Direnişimizin simgesi o gülen yüzün...
her hafta statlarda tekrar tekrar hatırlatılacak, katilleri yerini bulana kadar sahip çıkılacaktır. adını lekeliyorsunuz, yeter diyenler kimlerdir? yoksa o günlerde sopalarla palalarla eylemci kovalayanlar mı? siz unutun yapılanları. bu çocuk onurumuzdur. gencecik çocuğa kıyanlar yerini bulacak. adı her geçtiğinde içiniz acısın diye her hafta adı statlardan haykırılacak.
http://www.youtube.com/watch?v=_yXjb577OOU
http://www.youtube.com/watch?v=z76ehdXURoY
http://www.youtube.com/watch?v=JaNzwSrbAgo&feature=kp
adından bile korkulan 19 yaşındaki genç.
heykelleri dikilen 'millî kahraman'.

ideolojiler ne kadar da naylon şeyler... hrant dink öldürülür, herkes hrant dink olur; muhsin yazıcıoğlu şehit edilir, kimse yazıcıoğlu olmaz. bu ülkeye ne hizmetleri geçen insanların adı çöplüklere bile verilmezken, sırf senin ideolojinden diye adamın heykelini sağa sola dikiyorsun.

söylediklerim belki hoş karşılanmayacak ama şunu ifade etmeden geçemeyeceğim: merhumun twitter'dan uhrevî aleme verdiği mesajlar ortada. acaba kendisi allah'a, peygambere değil de, atatürk'e sövmüş olsaydı, fenerbahçe stadında ''ali ismail korkmaz, fenerbahçe yıkılmaz'' diye bağırılabilir miydi? ''vah vah nasıl öldü gencecik çocuk'' muhabbeti mi yapılırdı, yoksa ''geberdi gitti işte mel'un!'' mu denirdi arkasından... bugün birileri ''anası oraya buraya çıkıyor şov yapıyor'' diyor ya, ali ismail'in annesini tribünlere davet eden aziz yıldırım da zamanında mehmet ali aydınlar için bunları söylememiş miydi mesela?

biz buyuz oğlum işte, sormaya tahammül edemediğimiz, cevaplarınızdan korktuğumuz sualler; hep bizleri ele veriyor. bu dünyada her şey ideolojilere göredir. bendensen haklısın, benden beri isen haksız.
Ne şehit ne gazi bok yoluna giden Niyazi.
ali ismail korkmaz, fenerbahçe yıkılmaz dediğimizdir.
birilerinin gazıyla hayatını kaybeden ve cinnet geçirmiş 3-5 puşt yüzünden döverek katledilmiş gencecik çocuk.

birileri tarafından putlaştırlıp siyaset malzemesi yapılması ise ayrı bir terbiyesizlik.
hiç unutulmasın diye;

http://www.youtube.com/watch?v=6xS6eHD4Kl4
nur içinde yatsın. Her can kutsaldır bana göre. Tabi bir de mübalağası var işin. Bir kişinin ölümü trajedi bin kişinin ölümü istatistik olur genelde.
Zamanında yanlışlar yapmıştır.
Yazik olan cok kotu ölen yavsaklarca katledilen rahmetli vatansever..
''birisi eşini kaybedince ona dul diyorlar,bir çocuk ailesini kaybederse ona yetim diyorlar,ama çocuğunu kaybeden bir aileye ne denir?işte bu bir ismi hak etmeyecek kadar korkunç bir şey.''
daha 19 yaşında, düşlerinde özgür dünya...
ali ismail korkmaz polis ve yandaşlar tarafından darp edildikten sonra hayatını kaybeden 19 yaşında düşlerinde özgür dünya olan kardeşimizdir.
klasik ateist aleviymiş. bizim dershanede de vardı bundan bdpye oy verecem falan diyodu. camiye sarhoş gittiğini falan anlatırdı herkesle de arası iyiydi menfaat karşılığı dostluk yapardı çünkü.
kardeşimiz.

görsel

şu anda bu parkın adı ali ismail korkmaz.
adını ne zaman duysam, bi hüzün çöker yüreğime. ne garip hiç tanımadığın birine böyle bir his...
bugünde tahliye edilmemiştir...