aileye ateist olduğunu söylemek

Ateist olmak herhangi bir seye dayandirilmaz.
Kimsenin bilmesinede gerek yok.
Zira ne getirisi nede goturusu vardir.tamamen bireyin kendini ilgilendiren icsel bir konudur.

islamın ne kadar hoşgörülü olduğunu bizzat en yakınlarınızın tepkileri vesilesiyle görmenizi sağlayacak olan olay.

Dayıya

+dayı ben ateist oldum
-Allahsız kominist eşolueşek.
+dayı ben komünist değilim ya. Liberalistim ben
-Olsun aynı şey değilmi eşolueşek?

Anneye

+Anne ben ateist oldum
-Yavrum artık her gece cehenneme gitmemen için dua edeceğim. Ama terliğide yiyeceksin..
+Oha hemde tuvalet terliği. Annea dur yaa tamam imana gelecem
-heh oğluma benim.

+ baba ben ateist oldum.
- allah'ıma şükürler olsun bu günleri de nasip eyledi bana. ya rabbim sana binlerce kez şükürler olsun.
+ ters psikoloji mi yapıyosun baba?
- skerim psikolojini git gusül abdesti al eşşoğleşşek.

Kardeşim senin ailen yobaz ise mal ise biz ne yapalım

Benim arkadaş var babası alevi kendisi sünni oldu ne kavga ettiler ne başka bir şey

Ben bile babama şaka olarak baba ben taoizm' e inanıyorum dedim adam üzülmesine rağmen "senin hayatın oğlum" dedi

Ailenizin yapısına göre değişecek olaylar silsesi.

ateist değilim sadece kafamda soru işaretleri var. benim bunu aileme açamam mümkün değil. hani korkumdan değil ne yapabilecekler sanki? insanın içinde olan bir şey bu. gelgelelim fena üzülürler. yani özellikle annem çok dindar birisi eyvah oğlum cayır cayır yanacak diye kafayı yer kesin. yalan söylüyorum boyuna cumaya gitmedim gittim diyorum ne bilim orucu tutmadım tuttum he çok zor çok sıcak diyorum. diyorum da diyorum.nereye kadar sürecek acaba bu? hayır evleneceğim zaman nasıl olacak onu da merak ediyorum. annemin kafasındaki gelin direk imanlı namazlı niyazlı kız. benseee.....

ailem muhafazakar değil. marjinal olmak gibi bir amacım yok. anadolu da doğmadım. kadıköye 1 defa gittim hayatımda. kendi halinde yaşayan bir ateistim. dini inancı olan insanlarla bir derdim de yok. insanlar istediğine inanabilir. yani yukarıda ki arkadaşın tespiti geçersizdir.

ebeveynleri de ateist ise kişi için sorun yaşanmayacak durumdur. ama standart türk ailesine mensup bir ailenin evladıysanız hayatınız dizi gibi olabilir.

bu konuları tartışmaya ilk ihtiyaç duyduğumda babam oturup big bang teorisini anlatmıştı. tabii nolur nolmaz, siz bunu kendi evinizde denemeyin.

imanlı kimselerin "biz ne hoşgörülü diniz, yok biz şöyle iyiyiz, böyle mükemmeliz" demelerinin yanında "biz baskıcı değiliz, zorlamayız, serbestiz" demeleri ayrı ironidir. sırf tavsiye ve hoşgörüden(!) oluşan bu din yüzünden, insanların üzerimde ne gibi baskılar ve hastalıklar oluşturduğunu, nasıl sinir krizi geçirttiğini, insan ilişkilerini nasıl bok ettiğini en iyi ben bilirim. hem emir ve yasaklardan oluşan bir kitaba tavsiyelerden oluşuyor demekte komik değil midir zaten.

allahını seviyorsan çık git cevabını almanızla sonuçlanacak eylemdir.benim adıma öyle oldu en azından.ne yapacağımı bilemedim kalkayım mı oturayım mı çözemedim ::d

Anarşist olduğunuzu söylemeniz daha çok sıkıntı doğurur.

aile islam bataklığına fazla batmışsa ve islam onu ele geçirmişse çocuğa saldırabilir, onu bu fikirden uzaklaştırmak için var gücüyle çalışabilir. takiye uygundur efendim. sonuçta bunlar müslüman evladını bile gözünü kıprmadan öldürebilir.
(bkz: takiye)

bu aralar söylemeyi değilde, sadece yapacağım davranışlarım ile anlattırmaya çalışacağım eylem.
çünkü olaylar beni buna yapmayı zorluyor. çevrem benim neden böyle bir hayat yaşadığımı anlayamıyor. neden bir işe girmek istemediğimi, girsem bile 3 aydan fazla çalışamadığımı, neden evliliği hiç düşünmediği, neden para odaklı eylemleri yapmadığımı, neden sorumluluk almak istemediğimi, neden dünyaya çocuk getirmeye karşı olduğumu, neden kimseyle arkadaşlık kurmadığımı ve kısaca neden böyle bir hayat yaşadığımı anlayamıyor. çünkü bunların temelinde inançsızlığım var. bir de bunun üstüne kendi inançlarını yapmak zorunda olmalıymışım gibi davranmaları, oruç tutuyorum deyip yalan söylemeyi ve olmadığım, yapmak istemediğim şeyleri tahammülsüzlükleri yüzünden yapmak artık canımı sıkıyor.
bir yanım bu hareketimin mantıklı olmadığını söylüyor, çünkü boşu boşuna birilerini üzebilir ve düşman kazanabilirim. hoşgörü dedikleri bu olsa gerek..

dürüst olmaktır, kutlamak gerekir böylesini. çünkü herkesin inancı kendisini ilgilendirir.

allahlık taslayıp cezalandırmayı düşünmek kimsenin haddine değil.

ayrıca sonunda ölüm yok ya, aile fertleri aileye uygun davranmak ve düşünmek zorunda değiller.

lakin en tehlikelisi, inanıyor görünüp tam aksi istikamette yaşamak, yalan söylemektir. işte böylesinden hepimizi korusun yaradan.