aileye ateist olduğunu söylemek

Bu öyle bir andır ki onu söyleyen bireyin kendisini ataşin içine atması gibi birşeydir. Aslında söylemek kolaydır ama sonuçları ağırdır.

-siktir eşşek sıpası!
-atayiz olup napacan lan!
-git ders çalış sen böyle şeylerle uğraşma, allah kahretsin! seni doğuracağıma taş doğursaydım! benim isteklerim hiç olmaz zaten! *

Dayıya

+dayı ben ateist oldum
-Allahsız kominist eşolueşek.
+dayı ben komünist değilim ya. Liberalistim ben
-Olsun aynı şey değilmi eşolueşek?

Anneye

+Anne ben ateist oldum
-Yavrum artık her gece cehenneme gitmemen için dua edeceğim. Ama terliğide yiyeceksin..
+Oha hemde tuvalet terliği. Annea dur yaa tamam imana gelecem
-heh oğluma benim.

ailenin saygıyla karşılaması gereken bir durum.
kişinin nasıl inanma hakkı varsa inanmama hakkı da vardır. kime ne?

+ baba ben ateist oldum.
- allah'ıma şükürler olsun bu günleri de nasip eyledi bana. ya rabbim sana binlerce kez şükürler olsun.
+ ters psikoloji mi yapıyosun baba?
- skerim psikolojini git gusül abdesti al eşşoğleşşek.

imanlı kimselerin "biz ne hoşgörülü diniz, yok biz şöyle iyiyiz, böyle mükemmeliz" demelerinin yanında "biz baskıcı değiliz, zorlamayız, serbestiz" demeleri ayrı ironidir. sırf tavsiye ve hoşgörüden(!) oluşan bu din yüzünden, insanların üzerimde ne gibi baskılar ve hastalıklar oluşturduğunu, nasıl sinir krizi geçirttiğini, insan ilişkilerini nasıl bok ettiğini en iyi ben bilirim. hem emir ve yasaklardan oluşan bir kitaba tavsiyelerden oluşuyor demekte komik değil midir zaten.

bir çeşit iç rahatlığı sağlamaktır. lakin bunu anlamalarını beklemek (her beklenti gibi) can sıkar. ateizm, öyle afili iki satırlık yazı değil. daha içsel bir şey, senden, sana ait. kimisi öyle doğuyor, öyle hissediyor, öyle yaşıyor. bunu yakın çevresine ya da x'e y'e z'ye duyurmasına gerek yok. tıpkı din gibi... senin tanrıyla aranda olan gizli bağ gibi... ayrıca bir fikri söylerken, savunacak yeterli tezlerinizin olması önemli değil. karşındaki seni ne kadar dinleyecek, ne kadar anlayacak, ağırlıklı mevzu bu. bizler için çok makul şeyler değil, bu tarz toplumun genel geçer yargısına ters fikirleri açıklamak, ben buyum diyebilmek. lakin aile kurduğumda, isterim ki çocuğum ben buyum diyebilecek özgüven ve yeterlilikte olsun. inanalım ve ailemize; ortak olmak, kulak vermek, saygı duymak kalsın.

bizim doğamız bu denli karmaşık değil, ilkel varlıklarız.

- anne ateist oldum

+ tamam. şu bulaşıkları makineye atsana.

dürüst olmaktır, kutlamak gerekir böylesini. çünkü herkesin inancı kendisini ilgilendirir.

allahlık taslayıp cezalandırmayı düşünmek kimsenin haddine değil.

ayrıca sonunda ölüm yok ya, aile fertleri aileye uygun davranmak ve düşünmek zorunda değiller.

lakin en tehlikelisi, inanıyor görünüp tam aksi istikamette yaşamak, yalan söylemektir. işte böylesinden hepimizi korusun yaradan.

allahını seviyorsan çık git cevabını almanızla sonuçlanacak eylemdir.benim adıma öyle oldu en azından.ne yapacağımı bilemedim kalkayım mı oturayım mı çözemedim ::d

Anne ben ateist olcam
+Ben sana olma demiyorum oğlum hobi olarak yine olursun ama önce bi şu okulu bitir.

baba: keşke seni cami avlusuna bıraksaydık.
anne: olum tövbe de çarpılırsın...

pazar yerinin ortasinda ciplak kalmak gibi bir sey .

Benim yaptığım eylemdir. Hoşgörülü bir aileniz varsa çekinmeyi gerektirmeyecek bir durumdur; sonuçta adam öldürmediniz, sadece allah yok metafizik yalan diyorsunuz.

Anne baba marksist olunca çokta zor olmayan şey.

eşcinsel olduğunu söylemekten daha kolay bir durumdur.

not: eşcinsel değilim.

-baba ben ateistim.
-konuşuruz sonra gel hadi cuma ya gidelim.
-baba işte onu diyorum inancım yok benim.
-tamam ne bok yersen ye.

ebeveynleri de ateist ise kişi için sorun yaşanmayacak durumdur. ama standart türk ailesine mensup bir ailenin evladıysanız hayatınız dizi gibi olabilir.

Annem namazında bir müslüman ve ben ona bir sabah "anne benim dini inancım yok" dedim. Bana bir şeytanmışım gibi baktı ve kahvaltı masasını terk etti. Geri gelip oturduğunda tartışmaya başladık, o'nun söyledikleri ve benim cevaplarımla soru cevap şeklinde bir diyalog geliştirdik. O kendine göre haklıydı ve öyle kalacaktı, ben de şu an için kendime göre haklıydım ve böyle kalacaktım. Zamanla benim kendi Düşüncelerimin kendime göre mantıklı olduğunu kabul etti. Artık benim ateist bir birey olduğumu biliyor ve bir şey demiyor. Yani bir insan inanmıyor ise onu inandırmak kendisinin inanmaması kadar zordur. Din için sözlükte tartışmaya bile gerek olduğunu düşünmüyorum ve bundan sonra da dini konular için bir entry girmeyi düşünmüyorum.

bu konuları tartışmaya ilk ihtiyaç duyduğumda babam oturup big bang teorisini anlatmıştı. tabii nolur nolmaz, siz bunu kendi evinizde denemeyin.

zor güç bir o kadar da meşakkatli bir evrenin sonucunda ortaya çıkandır.

Soyledigin anda ailesiz kalmak.

Anarşist olduğunuzu söylemeniz daha çok sıkıntı doğurur.

aile islam bataklığına fazla batmışsa ve islam onu ele geçirmişse çocuğa saldırabilir, onu bu fikirden uzaklaştırmak için var gücüyle çalışabilir. takiye uygundur efendim. sonuçta bunlar müslüman evladını bile gözünü kıprmadan öldürebilir.
(bkz: takiye)

ailesi muhafazakar olan marijnal olma hevesiyle yanıp kavrulan anadoludan kadıköye gelen genç lümpenlerin ateist olduklarını ailesine açıklaması..