11 eylül saldırılarının olduğu gün yapılanlar

(bkz: hey gidi lise yılları)

aynı bugünkü gibi 11 eylül saldırılarını amerikalıların yaptığını düşünmekle meşguldüm.

(bkz: dün ne yediğini hatırlamamak)

iyi hatırlıyorum. sofrada makarna vardı ve bakkaldan turşu almıştım.

afyon dan ısparta ya öğretmen lisesi yatılı okuluna gelmiştim. daha toy 14 yaşında bir çocuktuk. aileden ilk defa ayrılmanın hüznü sarmıştı dört bir yanımızı. tabi o sıralarda da amerika yı darmaduman ediyorlarmış. ama bu amerika olayından bizim olaydan 15 gün sonra haberimiz oldu. yatılı okulumuzda bir iletişim aracı yoktu. televizyon radyo vs. dağın başındaydık. zaten çömez olduğumuzdan tv falanda pek aklımıza gelmiyor ve okul bitesiye kadar dolmalık biber yiyeceğimizi zannediyorduk amerika nın vurulduğu saatler.

ikiz kulelere uçaklar çarparken yazarların yapıp ettikleridir.

ben bir gün önce liseye başlamıştım ancak o gün (11 eylül) bursa'nın kurtuluş günü olduğu için okul tatildi ve evde haber kanalının birinde alt yazı gördüm. iki kulelere uçak çaptı diye. benim o güne kadar bildiğim tek ikiz kule istanbul'daki sabancı center idi, oha dedim vay anasını.

sonra görüntüler geldi. new york'ta ki wtc'nin adıymış bu. böyle cnn türk'te yanan kuleyi izlerken canlı canlı pat diye bir uçak daha daldı kuleye yuhh dedim, sanki film izliyordum.

o günün akşamı da galatasaray - lazio maçı vardı sami yen'de. şampiyonlar ligi açılış maçıydı ve maçı ümit karan'ın attığı golle 1-0 almıştı cimbom.

bir gün öncesinde chaki cahannin bir filmini izlemiştim de bir sahnesinde ikiz kulleleri göstermişti. ertesi gün lise önünde basket oynamaktan dönmüştük eve bir geldim abavvvv ortalık kan gölüne dönmüştü.
kısaca basket oynuyordum. pişmanım.

sözlük yazarlarının 11 eylül saldırılarının olduğu gün yaptıklarıdır.

liseli olduğum günlerdi. eve geldiğimde annem ağlıyordu. niye ağladığını sorduğumda abuk sabuk şeyler dedi ve bana sarıldı. sonra "new york'a uçaklar girmiş bir şeyler olmuş abine ulaşamıyorum" dedi. abim o sıralar new york city'deydı. ben de ondan nefret ediyordum ama içime çok pis bir korku düştü. annem saçmalamaya devam ediyordu. bir ara uzaylıların yaptığına falan inandı. aslında haklıydı çünkü kimse bir şey bilmiyordu. abd'den 4 tane uçak aynı anda kaçırılınca ve pentagon'a, new york city'nin en önemli yerlerine saldırılınca ben de hak verdim anneme. ama daha sonra, cnn'i izleye izleye olaylar gün yüzüne çıktı ve birkaç saat sonrada abime ulaştık.*