bugün
- türkiyede çok abartılan arabalar17
- 26 nisan 2024 adana demirspor galatasaray maçı37
- nickini google da aratınca çıkan ilk görsel13
- avrupanın yarrağı yemesi yakındır20
- nervio'nun ellerinde cenneti koklamak9
- cumaya gidenlerin çok azalması13
- antalya'ya abartılmış şehir diyen göt10
- uzağı göremeyen insan10
- istanbul suriyenin başkentidir9
- anın görüntüsü18
- pahalılıktan dolayı suriyeye dönen kadın8
- almanya8
- millet açsa neden kafeler tıklım tıklım11
- boşuna yaşıyorum hissi19
- icardi1905 silik olsun kampanyası38
- kekeme olan biri doktor olurmu8
- azerileri çok seviyorum ne yapmalıyım13
- genç kızlıktan teyzeliğe geçiş13
- yakışıklı erkeği çirkin gösterecek şeyler9
- sözlük kızlarının don renkleri20
- kanınıza rengini verir misiniz15
- aristoteles'in orta yolu10
- arkadaşlar cumaya neden gelmediniz12
- sözlük erkeklerinin bugünkü kombinleri15
- patiswiss14
- integralin müfredettan kaldırılması12
- bir sözlük kızı ile yakınlaşmak16
- manyak olmaya karar verdim silik olsun kampanyası14
- ak partiliyi çok fena döven chp belediye başkanı18
- akrep burcu8
- bik bik moderatör olsun15
- 22 şubat 2024 sparta prag galatasaray maçı14
- birini donuzlayarak ceza vermek9
- kalbin sadece bir kişiyi seveceği saçmalığı10
- arkadaşlar biri var18
- karınıza range rover alır mısınız25
- kent lokantası niye bedava değil demek22
- evlilik17
- ali erbaş9
- escort fiyatlarının güncellenmesi12
- diyanet işleri başkanına audi 6 tahsis edilmesi11
- modern kadinin ucuz ve kolay ulasilabilir olmasi17
- nervio'ya aşık olmak10
- balayını italyada yapmak isteyen nişanlı14
- futbolcu ismiyle nick almak14
- chp'li o tekin'in öcalan'ın fotosu ile pozu24
- demet akalın'ın zeka seviyesi12
- gina carano9
- icardi19059
- türkiye işçi partisi9
kayseri'dir.
sokak, yu-gi-oh, kum, her gün evde bağırışmalar.
Aldığım nefes, yani her an.
(bkz: anne terliği)
Bisikletim ve futbol topum. Hey yavrum hey. Ne günlerdi be. Az mı takıldık o arabaların arkasına. Az mı oynadık istanbul' un o tertemiz çimenlerinde...
Irmak. Baraj. Olta. Kayık.
(bkz: kaykay)
Sokağımızda bir ıhlamur ağacı vardı böyle misler gibi kokardı. zamanı geldiğinde ağacın altına branda sererlerdi, ıhlamurları toplardık. Sokağın bütün sakinleri ıhlamurdan nasiplenirdi. Yaz günlerinin yakıcı sıcaklığında gölgesinde nefes alırdık.
Şimdi ne zaman bir ıhlamur ağacı görsem o güzelim günleri hatırlıyorum. Çocukluk günlerimi..
Şimdi ne zaman bir ıhlamur ağacı görsem o güzelim günleri hatırlıyorum. Çocukluk günlerimi..
Hiç bir zaman oyuncak tutamayan oyuncak tutma makinesi bütün bozukluklarımı yemiştir o kancanın hep gevşek olduğunu bilmeme rağmen her zaman denemişimdir .
Dövülen bakırların kabartılan motiflerin işlenirken çıkardığı ses.
Bazense çok yakından gelen ezan sesi.
Bazense çok yakından gelen ezan sesi.
leğenler. pazar günleri banyo yaptığım aklıma gelir her daim.
Çocukken kollarımı montumun içine saklayıp kollarım yok diye dolaşırdım , diğer oyuncaklarım gücenmesin diye hepsiyle beraber uyurdum , şu altı renk birarada kalemlerim vardı tüm renklerine aynanda basmaya çalışırdım , şarap bardağına üzüm suyu koyup şarap içiyor taklidi yapardım , evdekileri korkutmak için kapı arkasına saklanırdım ama çişim geldiği için bekleyemeden tuvalete koşardım , babamın beni yatağıma taşıması için uyuyor taklidi yapardım , ayın arabamızı takip ettiğini sanardım , penceredeki yağmur damlalarını birbirleriyle yarıştırırdım , meyvelerin çekirdeğini yuttuğumda içimden ağaç çıkacak diye korkardım … Büyümek isterken ne düşünüyorduk ?
(bkz: tansaş) .
Az önce tezek kokusu geldi burnuma,gözlerimi kapattım bir an köyü,çocukluğumu anımsadım.
Çokomel.
Ama benim çocukluğumun çokomeli daha güzeldi.
Ama benim çocukluğumun çokomeli daha güzeldi.
Metin2, kuzenim babam ben hep beraber oynardık ne güzeller zamandı...
Pop tip şeker.
Düdüklü şeker.
Ateri oynarken ki Süper mario.
Çokomel.
Depozitolu cam şişe kolalar.
Mahalle bakkalları.
Oyun hamurları, pastel boyalar, boyama kitapları.
Misket, saklambaç, körebe.
Eski evler.
Sokaktan eskiciiii simitciii gibi sesler duymak.
Eski arabalar toroslar, şahinler.
Sinek ilacı kamyonetleri.
Sokağa arkadaş çağırmak için pencerenin altından bağırmak.
internet cafeler, masa 4 ü 50 kuruş uzatıp karne günu counter strike, call of duty oynamak.
Sokaklarda taso, babylade vb. oynamak.
Mp3 playerlerda ismail yk, ceza dinlemek.
Telefon kataloglarında samsung e250 ye nokia n 95 e müthiş telefonlar demek.
Sokakta az trafik bol çocuk sesi.
Meybuzlar.
250.000 tl ye simit+meyve duyu alabilmek.
Sokak kaldırımında arkadaşlarla oturup cekirdek kola muhabbet yapmak.
Eski kalabalık bayramlar, el öpüp harçlık almak, mahalledeki evleri gezip şeker toplamak.
Otobüse kâğıt bilet atmak.
Akşam ezanı eve dönüş vaktinin göstergesi olması.
Miço, köpük gibi çocuk dergileri, milliyet gazetesinin verdiği maket oyuncaklar.
Ev ödevleri, resim, elişi dersi malzemeleri.
Aah ah gerçekten güzel günlerdi, şaka bir yana bunları yaşayan son nesiliz şuan bizden sonraki nesiller tabletlerin,bilgisayar oyunlarının, play stationların kölesi dört duvar hapisanesinde yetişiyor. Biz hem bu teknolojiylede oynadık hem sokak oyunlarını eskiye dair birseylerde yaşadık. Güzeldi vesselam.
Düdüklü şeker.
Ateri oynarken ki Süper mario.
Çokomel.
Depozitolu cam şişe kolalar.
Mahalle bakkalları.
Oyun hamurları, pastel boyalar, boyama kitapları.
Misket, saklambaç, körebe.
Eski evler.
Sokaktan eskiciiii simitciii gibi sesler duymak.
Eski arabalar toroslar, şahinler.
Sinek ilacı kamyonetleri.
Sokağa arkadaş çağırmak için pencerenin altından bağırmak.
internet cafeler, masa 4 ü 50 kuruş uzatıp karne günu counter strike, call of duty oynamak.
Sokaklarda taso, babylade vb. oynamak.
Mp3 playerlerda ismail yk, ceza dinlemek.
Telefon kataloglarında samsung e250 ye nokia n 95 e müthiş telefonlar demek.
Sokakta az trafik bol çocuk sesi.
Meybuzlar.
250.000 tl ye simit+meyve duyu alabilmek.
Sokak kaldırımında arkadaşlarla oturup cekirdek kola muhabbet yapmak.
Eski kalabalık bayramlar, el öpüp harçlık almak, mahalledeki evleri gezip şeker toplamak.
Otobüse kâğıt bilet atmak.
Akşam ezanı eve dönüş vaktinin göstergesi olması.
Miço, köpük gibi çocuk dergileri, milliyet gazetesinin verdiği maket oyuncaklar.
Ev ödevleri, resim, elişi dersi malzemeleri.
Aah ah gerçekten güzel günlerdi, şaka bir yana bunları yaşayan son nesiliz şuan bizden sonraki nesiller tabletlerin,bilgisayar oyunlarının, play stationların kölesi dört duvar hapisanesinde yetişiyor. Biz hem bu teknolojiylede oynadık hem sokak oyunlarını eskiye dair birseylerde yaşadık. Güzeldi vesselam.
Sabahları dokuza kadar çıkan çizgi filmler, pokemon. Taso, gazoz kapağı seksek, mahalle maçları, sokakta salçalı ekmek yemek, komşuların meyve ağaçlarına dalmak, vs vs keşke o günlere geri dönebilsem.
Ağaçlar, özellikle incir ağaçları...
Büyük, bahçeli, ahşap bir evde yaşardık çocukken. Bir sürü meyve ağacı vardı bahçede. En çok incir ağacımız vardı. 7 taneydi. Bir tanesi benim ağacımdı. Ben benim ilan etmiştim. Benim için en güzel, en kullanışlı ağaç oydu. Oturulacak bir sürü dalı vardı. Çok incir verirdi. Patlıcan inciriydi. Hem de yolun kenarında idi.
Tepesine çıkar incirimi yer, yoldan geçenleri seyrederdim. Eğer sessiz ve hareketsiz durursam kimse fark etmezdi orada olduğumu.
Meyve olsun olmasın ilkbahardan sonra hep tepesinde olurdum. Sonbaharda yaprakları sararmaya başladığı zamanlarda -uzanabildigim yere kadar- sararan yapraklarını temizlerdim. Yazın kavurucu sıcaklarından etkilenmesin diye bazen sabah serinliğinde sulardım.
O zamanlar kalabalık bir aile olduğumuzdan yalnız kalma ihtiyacımı, çoğunlukla ağaçlarda karşılardım.
Canımın istediği kadar incir yer, bazen evdekilere de incir toplardım. Öyle birkaç tane değil, teneke teneke toplardım.
Hiç canım sıkılmazdı.
Sonra deprem oldu, evimiz yıkıldı. Bahçeye önce çadır, daha sonra baraka kuruldu. Birçok ağaç ile birlikte incir ağacım da kökten kesildi. Kesilmiş daha doğrusu. Öğrendiğimde içim sızladı sadece. Bir şey diyemedim.
Daha sonra bahçemiz satıldı. Bir apartman dairesine taşındık. Büyüdük...
Maalesef...
Şimdi ağaçlara uzaktan bakıyorum. inciri de pazarda görüyorum. Çocukken olduğu gibi canım istiyor bir-iki kilo alıyorum. O kadar tatsız tuzsuz geliyor ki boğazıma diziliyor.
Hâlâ içim sızlıyor...
Büyük, bahçeli, ahşap bir evde yaşardık çocukken. Bir sürü meyve ağacı vardı bahçede. En çok incir ağacımız vardı. 7 taneydi. Bir tanesi benim ağacımdı. Ben benim ilan etmiştim. Benim için en güzel, en kullanışlı ağaç oydu. Oturulacak bir sürü dalı vardı. Çok incir verirdi. Patlıcan inciriydi. Hem de yolun kenarında idi.
Tepesine çıkar incirimi yer, yoldan geçenleri seyrederdim. Eğer sessiz ve hareketsiz durursam kimse fark etmezdi orada olduğumu.
Meyve olsun olmasın ilkbahardan sonra hep tepesinde olurdum. Sonbaharda yaprakları sararmaya başladığı zamanlarda -uzanabildigim yere kadar- sararan yapraklarını temizlerdim. Yazın kavurucu sıcaklarından etkilenmesin diye bazen sabah serinliğinde sulardım.
O zamanlar kalabalık bir aile olduğumuzdan yalnız kalma ihtiyacımı, çoğunlukla ağaçlarda karşılardım.
Canımın istediği kadar incir yer, bazen evdekilere de incir toplardım. Öyle birkaç tane değil, teneke teneke toplardım.
Hiç canım sıkılmazdı.
Sonra deprem oldu, evimiz yıkıldı. Bahçeye önce çadır, daha sonra baraka kuruldu. Birçok ağaç ile birlikte incir ağacım da kökten kesildi. Kesilmiş daha doğrusu. Öğrendiğimde içim sızladı sadece. Bir şey diyemedim.
Daha sonra bahçemiz satıldı. Bir apartman dairesine taşındık. Büyüdük...
Maalesef...
Şimdi ağaçlara uzaktan bakıyorum. inciri de pazarda görüyorum. Çocukken olduğu gibi canım istiyor bir-iki kilo alıyorum. O kadar tatsız tuzsuz geliyor ki boğazıma diziliyor.
Hâlâ içim sızlıyor...
Alman cukulatası.
Dolaptan çıkarılan hafiften tozlanmış fotoğraf albümleridir.
muz, portakal ve limon bahçeleri. mahallemiz bunlarla çevriliydi. muz köklerinden ev yapardık çatısı bile olurdu.
Düşüneyim... Nestle moruq! Nestle hayattır bunu asla unutmayın
iyi bir çocuk olursanız siz de şirinleri görebilirsiniz. Hala göremedim.
Gündemdeki Haberler
güncel Önemli Başlıklar