easynote3

daha 1 sene önce evlenmişti başka biriyle. o gün o kadar fazla içmişim ki hatırlayamıyorum bile. düğünü basmayı bile düşünmüştüm ama yapmadım tabi. böyle delilikler yapamadım hiç bir zaman.

işte aradan bi kaç ay geçti unuttum falan diyorum kendi kendime. arkadaşlar falan soruyor, iyiyim ben unuttum çoktan diyorum ama içimde de bi garip his var aslında unutamadım galiba diye geçiriyorum içimden.

alkole verdim kendimi sonra unutmama yardımcı olur diye. tam unuttum diyordum ki ondan bi telefon geldi geçen gece. başta açmamayı düşündüm ama yapamadım, açtım sonunda. ağlamaklıydı kendisi. sonra anlatmaya başladı. mutlu değilmiş, ayrılmayı düşünüyormuş falan. dedim bu işler aceleye gelmez iyice bi düşün, yuvanı yıkma. hala ağlıyordu. sonra bende ağlamaya başladım. dedim niye ayrıldık biz. ben de toparlayamadım kendimi. tam seni unuttum diyordum ki sen aradın yine dedim. sonra özür dilemeye başladı sırf bana inat olsun diye evlenmiş falan. bu şekilde bitirdik konuşmayı.

benim kafa karışmaya başladı tabi. her gün konuşmaya başladık yine. mantığım bunu reddetse de kalbim dinlemiyordu. en son buluşmaya karar verdik. eskisi gibi buluşuyorduk. sanki onla ilk defa çıkıyormuşum gibi heyecanlanıyordum. kocasının çoğu zaman eve gelmediğinden bahsediyordu. iştende ayrıldığını durumlarınında iyi olmadığını söylüyordu. bi taraftan çok samimi davranmayayım biraz soğuk durayım ne de olsa evli diye düşünüyordum, bi taraftan da kendimi alamıyordum. sonra sarıldık birbirimize. boşan dedim ben. tekrar beraber olalım.

ağzımdan bi kere çıkmıştı bu sözler. gözleri bir an umut doldu. hafif gülümseyerek bana baktı. başını omzuma yasladı. kokusunu bile unutmuşum. ipek saçlarını okşamayı özlemişim. sonra tamam dedi, boşanacağım. tekrar beraber olacağız dedi.

bir kaç ay sonra boşanma davası bitti ve artık bekardı. beraber kalmaya başladık. günlerden bir gün evlen benimle dedim. o da sanki ne zamandır bu teklifi bekliyormuş gibi tamam dedi direk. aileme falan söylemedim, gittik gün aldık nikah için. sonra 2 şahit bulduk ve evlendik. içim içime sığmıyordu, olanlara inanamıyordum. 1 sene önce ne durumdaydık şimdi ise evlenmiştik. o gece yemeğe götürdüm onu, aldığım borç parayla güzel bir yemek yedik boğaza nazır bir restoranda.

öyle yeni mobilyalar, oturma takımları falan yoktu ama sonuçta yeni evli eviydi. ev bi başka geldi gözüme girince. sonra kahve yaptı bana o güzel pamuk elleriyle ve bi güzel içtik. ne de olsa sevdiğimdi o benim. sevdiğim aşık olduğum kızla evlenmiştim.

yorulmuştuk tabi ve yatak odasına doğru yöneldik. yatağa uzandım ben o da yanıma uzandı. ulan cennetteyim heralde dedim. o her sabah belimi ağrıtan köhne yatak bile nasıl rahat geldi bir anda bana. yorgunluktan olsa gerek uyuyakalmışız.

sabah bir kalktım o da ne. yanımda yatan biri yok, parmağıma bakıyorum yüzük yok, onun kokusu yok. ah ulen dedim rüyaymış anasını satayım. 1 sene oldu ilk defa rüyamda gördüm onu. özlemişim kardeşlerim hem de çok.

o değil de rüyamda bile borç parayla restorana götürmem çok koydu hacılar be!!!

en çokta siktir olup gidişlerini severdim fakat anlam veremezdim. şimdi seni anlıyorum. güzel şeymiş siktir olup gitmek.

onun gözleri intihar maviydi,
alnı ihanet vurgunu, yüreğiyse kallavi
bir intihar gibi yaşadı,
ölümü de tıpkı bir intihar gibi acı ve çok ani...

--spoiler--
Kötü günümde yanımda olmadığın zaman vazgeçtim.
Canım sıkıldığında benimle paylaşmadığını, kırılacak veya tedirgin olacak olsam bile düşüncelerini açıkça söylemediğini anladığım zaman vazgeçtim.

Bana yalan söylediğini anladığım zaman vazgeçtim.
Gözlerime baktığında kalbinle bakmadığını ve bana hâlâ söylemediğin şeyler olduğunu hissettiğimde vazgeçtim.

Her sabah benimle uyanmak istemediğini, geleceğimizin hiçbir yere gitmediğini anladığım zaman vazgeçtim. Düşüncelerime ve değerlerime değer vermediğin için vazgeçtim.

Ağrılarımı dindirecek sıcak sevgiyi bana vermediğinde vazgeçtim.
Sadece kendi mutluluğunu ve geleceğini düşünerek beni hiçe saydığın için vazgeçtim.

Tablolarımda artık kendimi mutlu çizemediğim ve tek neden sen olduğun için vazgeçtim. Bencil olduğun için vazgeçtim. Bunlardan sadece bir tanesi senden vazgeçmem için yeterli değildi.

Çünkü sevgim büyüktü. Ama hepsini düşündüğümde senin benden çoktan vazgeçtiğini anladım. Bu yüzden ben de senden vazgeçtim...

Frida Kahlo
--spoiler--