aspurche

gitme vaktinin geldiğini yüreğinin ta içinde hisseden 6.nesil yazar.

Gitmeler acıtır,alışmalar korkutur yürekleri ama umut hiç bitmez...

Acılarımı,korkularımı,umutlarımı koydum valizime gidiyorum.

Giderken aklımı ve kalbimin yarısını burda,bu şehirde bırakıyorum.
Bu kadar zor olacağı aklımın ucundan bile geçmezdi.
Aranızda,sizinle olmak büyük mutluluktu.Sizi tanıdığım için çok şanslıyım. siz benim şanslı yanımsınız iyiki varsınız.