depresyona girmenin yolları

depresyona girmek isteyen insanın takip etmesi gereken(!) yollardır.

mevsim tercihen sonbahar yahut kış olarak seçilir.(yağmur,rüzgar,gri gökyüzü,hafif soğuk,sarı yapraklar... daha ne olsun? )

bir adet depresyon hırkası satın alınır.(siyah, gri veya kahverengi yün alınıp babaanneye de ördürülebilir. bu hırkanın giydiğiniz bedenden bir kaç beden büyük olması eridim bittim üzüntüden imajı yaratacağı gibi dünyadan saklanmaya da yarar.ayrıca göz yaşlarınızı kollarınıza silin ki bıraktığı tuz izleriyle depresyonu pekişsin hırkanın.)

bir adet mp3 player, sağlam bir kulaklık ( edindikten sonra da, depresyon şarkıları, melankolik şarkılar diye aratarak 2 gblık playlist yapmak gerekir. serdar ortaç ve demet akalından uzak durarak anathemadan,sezen aksuya değişen geniş bir yelpazede bunalıma girmek bulmak mümkündür. tarz seçimi size kaldı)

yalnız geçirilecek saatler ( bu işin püf noktası gerçekten yalnız olmak,kimseyle konuşmayıp düşüncelere dalmaktan geçer. geçmişe dönülmesi, "yenilen arkadaş kazıkları", "köpek gibi sevilen eski sevgili" gibi kavram ve kişileri hatırlamak çok yardımcı olur.)

düşük omuzlar, ifadesiz bakışlar( omuzları ve çenesi dik, gülen gözlerle etrafa bakan o eski size elveda diyin. sorulan her soruya -isminiz bile sorulsa-, soruyu yöneltene boş boş bakıp biraz düşünerek cevap verin)

alkollü içecek, çerez ve sigara tüketiminin had safhaya ulaşması ("ağzıma sürmem!" diyorsanız sizi şöyle geri alalım. uludağ limonatayla, nutellalı ekmekle olacak iş değil o. olsa da karizmatik olmaz 2 aylık depresyon sonunda aldığın kilolar nedeniyle hırkana sığmazsın hadiiiiğ bi de depresyondan çıkma yollarınıara. size tavsiyem kendini yemeğe vermiş değil iştahı kesilmiş depresif olmanızdır)

genç dimağları depresyonun ne denli karizmatik durduğu ve ulaşılması kolay olduğu hakkında bilgilendirip yardımcı olabildiysem ne mutlu bana. *