bugün

avni

Kafasına şaplağı yer ama elma çalmayı bırakmaz, kaşı gözü yarılır ama Dilaver'e kafa tutmayı sürdürür, annesinin terlikleri başında uçar ama altın gününe gelen kadınları röntgenlemekten kimse onu alıkoyamazdı. neden hiç heykeli yoktur, burnundan sarkan bir damla sümüğü, askılarından biri düşmüş kısa paça pantolonu ve o muhteşem gülümsemesi ile neden şehrin en stresli noktalarında bize hareket çekmek için beklemez. Avni, tüm çizgi kahramanların en naifiydi, en terbiyesizi ve en sevimlisiydi. Onu okuyarak büyüdük ama o hiç büyümedi. Oğuz Aral aramızdan ayrılınca yetim kaldı, elini tutan da olmadı ne yazık ki. Ama bu gece bir çilingir sofrası kursak, Oğuz Aral'a kadeh kaldırsak, emin olun ki Avanak Avni orada, eli pantolonunun içinde, "dıgıl dıgıl" bağırıyor olacaktır. Şerefe Oğuz Abi. (Habertürk)

- Avni'yi oğuz aral gırgır'ın bazı sayılarında büyütmüştür. Ortadan ayrık, uzun sarı saçlı, dönem itibarı ile ispanyol paça pantolon giyen bir adam olmuştur Avni. dilaver ile arası hala bozuktur. Ama hepsinden önemlisi konuşmaktadır. Sanırım Avni'nin konuşması onu sevenlerinin gözünde sevimliliğini ve masumiyetini ortadan kaldırınca bunu hisseden Oğuz Aral devam etmedi o yönde. Ama kuşağım üzerinde düşününce çok büyük etkisi olan, adeta yaşayan minik bir çocuktu Avni. Onun zaman zaman bir çizgi karakter olduğunu unutur, kimi zaman güler kimi zaman da onu döven dilavere çok kızardım. Şimdi o karakterlerin tümüyle birlikte Avni'nin de gitmiş olduğunu farkediyorum ve bu büyümüş olduğumu hissettirdiği için içimi burkuyor. Avni Aynı zamanda Gırgır kapandıktan sonra, yerine geçen Hıbır ve Dıgıl'ın ardından çıkan üçüncü mizah dergisiydi. Ömrü benzerleri gibi çok olmadı.