mükemmelliyetçilik

ben kotu bir sey oldugunu dusunmuyorum.
kendinden en iyisini yapmaya calısmanın nesi kotu olabilir ki?
sen dort dortluk olmaya calısırsan olacagın dort ucluktur, ama dort ucluk olmaya calısırsan olacagın dort ikiliktir.

ama bu konuda hastalıklı bir takıntılı olmamamı saglayan bir sey kesfettim yakın gecmiste:
-her seyiyle kusursuz insan yok. kimsenin ne oyle bir vakti var, ne de oyle bir enerjisi.

mesela en son 1 yıl calısmadım. her gun temizlik yapıyordum. gunluk rutinimdi. evim hep cicek gibiydi. son 3 aydır calısıyorum ve haftasonları ustun koru temizlik yapabiliyorsam yapabiliyorum. calısan bir kadından evde bir ev kadını kadar potansiyel beklemek sizce de haksızlık degil mi?
bunun gibi dusunmek lazım.
bir kadın hijyen, bakım,guzellik, şıklık abidesidir dıs dunyada. ama eviyle o kadar cok da ilgilenemiyordur.
ya da bir kadının evi olsun, yemegi olsun her zaman cicek gibidir, ama kendini salmıstır sacını supurge etmekten.
ya da bir kadının hem evi hem kendisi cicek gibidir, ama calısmıyordur, evde oturuyordur.
bir kadın akademik kariyer yapıyordur, makaleler okuyor makaleler yazıyordur, bakımlı şık bir kadındır ama evi dagınıktır.
gibi gibi.
ornekler cogaltılabilir.

mesela senin melek bir kabin vardır, bazen sacma sapan konularda gaddarlıgın tutar.
mesela herkese anlayıslısındır, ona birden anlayısszlıgın tutar.
ya da herkese gaddarsındır, ona melekligin tutar.
ya da gulup guldurusun ona hep dertlenesin gelir.
ya da dert kupusundur, kara ses gibisindir, onunla nese kelebegi olursun.

demeye calıstıgım ne herkes her zaman aynıdır, ne de her seyi her zaman dort dortluk yapabiliriz.
ne kimse saf harikadır, ne de kimse saf beceriksiz ya da berbat ya da kotu.

oldugunu sevmek ve insanları oldugu gibi sevmeyi bilmek lazım.
iyi seyler ummak, iyi seyler icin cabalamak ama her seye yetisemeyecegini ve eksik tarafların oldugunu da huzurla kabul etmek gerek.