kayseri de doğum yapan suriyeli kadınlar

evet, ırkçı denecek düşüncelerim-değer yargılarım var. bu ırkçılıksa ırkçıyım.
ama bir kadına, hele ki yeni doğmuş bir çocuğa laf edecek kadar insanlığımı kaybetmedim. eğer ırkçı isem beni ırkçı yapan insanlığımdır.
bir hayvan olsaydım herhalde sizin görüşünüze göre ırkçı olamazdım.
neyse...
bir kadın mutlu ise yerini yurdunu asla terk etmez. erkek gibi değil, yeri yurdu evi vatanı ülkesi bayrağı için savaşamaz.
bir kadın böyle bir coğrafyada böyle koşullarda çocuk sahibi olup onun geleceğini de kendisi gibi olsun istemez. bir kadın bu zor durumlarda şartlarda çocuk doğuruyor ise zorunluluk yüzünden. aile olma, çocuk sayesinde kendine yer edinme sahiplenilmesi vb.
o anneye sorun, özgür ve mutlu iyi eğitimli kadınları görünce içi sızlamıyor mu?
kendisinin ne olacağını bilmiyor, bir de bu belirsizliğe bir çocuk doğurup onun vabalini mi alacak?
hele bir kız çocuğu ise...
bir koca altında onun insafında sığınacağı ne hukuk var ne devlet var?
ne kişisel hakları özgürlüğü var?
yarın kocası onu sokağa atsa başka kadınlarla olsa dövse evine kendisine bakmasa kadını kim koruyacak.
doğurması çocuk sahibi olması onun tek sigortası.
başka bir yolu yok.

bunları nereden mi biliyorum?
şu an 4-5 yaşında bir suriyeli kız çocuğuna gönüllü babalık yapıyorum desem abartmam. çocuk eşime anne diyor, bana abi diyor. zaten bildiği 3-5 kelime türkçe.
ne trajediler yaşanıyor?