bugün

gecenin sözü

zor bir dönem geçiriyorum,gerçekten ağır bir depresyon belki de bilmiyorum.
bilmek de istemiyorum

çok yorgun hissediyorum sahte arkadaşlıklar, sahte sevgi sığınacak kimsenin olmaması geçmeyen yorgunluk, aşırı uyku ihtiyacı durup dururken dolan,uzun uzun dalan gözlerim kimseyle konuşmak istememe, bu sefer sağlam tükendim.

insanın dili ağrır mı insanlara cevap vermekte zorlanıyorum.
çünkü büyük bir yük gibi geliyor.
tükendiğimi hissediyorum.
bitik görünüyorum

çok düşünüyorum.çok fazla...başımı ağrıtana kadar.
gelecek kaygısı beni mahvedecek.
gelecek kaygısı benim sonum olacak.
keşke demeye başladım bu benim verdiğim büyük tavizlerden bir tanesi.dememeliyim,dememeliydim.

ileri görüşlüğümle her zaman övünen kitap adam bu sefer fena çuvalldı.

elenmicektik oğlum o mülakatı geçecektin.senin hak ettiğin hayat şiehir,insan değil.
doğa,dağ ıssızlık ve katı kurallar.

umarım.eski güçlü günlerime dönebilirim bir gün.